Unexpected Classmates in Twenty Third Section || Part 2 (The Gloom Side)

Chapter 247

"Kayden... huminahon ka nga muna. Hindi naman makakatulong 'yang galit mo sa paghahanap kina Yakie at Kenji." I heard Trina. Napailing na lang ako, araw-araw na lang ay nagiging bayolente ang kaibigan ko na ito. Halos lahat ay kinagagalitan niya.

"How? Tell me... How? How can I be calm if Heira is in danger together with Kenji? Do you think I can calm my mind now? Fuck... I don't know what to do!" Inis na saad niya. Umupo ako sa isang couch.

"We can find Heira. Okay? May gagawin lang tayo para mahanap ang kapatid ko." Kio uttered. We all know that this man hated us for a certain reason pero dahil nawawala ang kapatid niya ay nagawa niyang makipagtulungan sa amin. Jaxon is here too... and the tension is kinda... weird. Masyadong malakas ang tensyon na nasa paligid namin.

"Tim... the gps? The tracking device? Nakita mo na ba kung nasaan ang location nila?" Tanong ni Asher kay Timber. He's our information seeker, he can do that no one of us can do. Marunong siya sa mga devices.

"Hinahanap pa ng device ko. They are on place that... trees are more than the satellites. Kaya nahihirapan pa akong kumuha ng mga signals. Pero ang alam ko... malayo na sila rito sa syudad, they are on a province." Sagot naman ni Timber.

"Where? Maraming probinsya dito sa Pilipinas, Timber." Katwiran naman ni Zycheia. Elijah is in her side, malimit din kasi siyang magalit sa amin dahil nag-aalala siya sa kaibigan niya.

"Kakasabi ko lang, hindi pa makuha ng remote device ko dahil walang masyadong mga tore roon, natatakpan ng mga puno ang lugar nila." Sagot ni Timber sa kaniya. Pinagsiklop ko ang aking mga kamay, pinagdekwatro ko ang aking mga paa at sa tuhod ko ang mga siko ko.

"Anong plano natin niyan? Mukhang magaling ang mga dumukot sa kanila at sa isang liblib na lugar nila sila dinala." Xavier said. Kayden didn't talk, tulala lang siya sa kawalan at parang malalim ang kaniyang iniisip.

Hindi pa siya galit sa mukhang iyan, kunot ang noo niya at salubong ang kaniyang mga kilay. Madilim ang mukha niya. Ans swear, hindi na namin pa gugustuhin na makita siyang galit dahil kapag ang kamao niya na ang lumipad, mahihirapan talaga kaming magpahinahon sa kaniya. He's thinking about the plan we can do.

"Heira and Kenji will be okay, right? Wala namang masamang mangyayari sa kanila... hindi ba?" Alzhane was almost cry while saying those words. Walang sumagot sa amin dahil kahit kami, hindi rin namin alam kung ano ba ang kalagayan ng mga kaibigan namin.

"I'm sorry... kasalanan ko ang lahat ng ito, kung... kung hindi ko sana sila inayang kumain sa labas ay baka... baka narito pa rin sila." Maurence whispered. Ni hindi niya magawang tignan kami dahil natatakot siyang sisihin namin siya sa mga nangyayari ngayon.

"Buti alam mo?" Lucas sarcastically said. His brow twitched. Inilagay niya ang kaniyang dila sa loob ng pisngi niya, he leaned his back on the chair. Ngayon lang namin siyang nakitang ganito. He's always calm and cool. "You know something is threatening Heira's life but you still let her out. Can't you eat even just at home? Now, even the youngest of us have been touched!" He shouted. Walang nagbalak na sumagot sa kaniya, palagi lang kasi siyang tahimik pero ngayon... his other side came out.

"Hindi ito ang oras para magsisihan tayong lahat. Heira and Kenji needs us now. Sinasayang niyo lang ang oras niyo sa paninisi sa bawat isa." Shikainah has a point. Nangyari na ang lahat, wala ng magagawa pa ang sorry nila ngayon.

"Sa tingin ko... it was her opponent. Ang dumukot sa kaniya ay 'yung mga nagpapadala ng mga death threats sa kaniya, may idea ba kayo kung sino 'yon?" Hanna asks. Nag-iwas kami ng tingin sa kaniya. Of course, we don't have any idea about that bastard. The nickname!

"DomTak... DomTak is his nickname. Kailangan nating mabuo ang pangalan niya para mahanap natin kung saan ba ang lungga niya. Our friends are on his hands." Ani Vance.

"Dom... Dom... Dom..." Aidan whispered. "Domino... Domico? Dominador?"

"Tak... Tak... Tiktak? Tirador?"

"Emperador!" Mavi suddenly shouted. Natampal na lang namin ang mga noo namin dahil sa kaniyang sinabi. Kasing edad ba talaga namin 'to? Daig niya pa si Kenji sa pag-iisip.

Buong araw hanggang gabi ay naroon lang kami sa kwartong iyon, iniisip ang mga pwedeng gawin, iniisip kung paano bubuuin ang pangalan na iyon. Hanggang sa makauwi ako ng bahay ay iyon pa rin ang lulan ng isipan ko. How can that bastard stole Heira on us? Kenji... I know that yout still a boy but I have a trust in you... I know you'll never let Heira to be in danger. Pinikit ko ang aking mga mata at dahil na rin siguro sa kapaguran kaya ako nakatulog.

The next days, ganoon pa rin ang ginagawa namin. After we went to the university, we will go to Heira's house. Akala ko ay wala na kaming pag-asa pa ngunit ng isang araw na wala kaming pasok ay sinabi na sa amin ni Timber kung nasaan sina Heira. Glad that she wore the pink ponytail that Lucas gave on her. Hindi na kami mahihirapan pang hanapin siya.

That province is big and wide ... besides that, he is also far from Manila so we didn't get there right away, we split up to speed up the search. Nang makakita ako ng isang malaking bahay, it looks like an ancestral house. Huminto ako roon at tinawagan sina Timber, sinabi niyang malapit na raw ako kung nasaan ang tamang lokasyon. Nang ibaba ko ang telepono ay napatingin ako sa isang one way glass.

Kumakalabog kasi iyon na para bang hinahampas ang salamin. Napailing na lang ako at umalis doon. Ang aga-aga pa pero gumagawa na sila ng mga milagro, hindi ba pwedeng mamayang gabi na lang 'yan? Ang init-init na nga... tss!