AYRIKOTU

86.

Bol bol yorum ve vote lütfen bol bol ❤ Fikirlerinizi paylasın benimle. Yeni bölüm de bu orantıyla hızlı şekilde gelsin :)

Derin

Yanına vardığımda adımlarım da ister istemez yavaşlamıştı.
Gözlerini arkamdan alıp benimkilere diktiğinde bir kez daha yutkundum ve gözlerimi kaçırıp Merih'e baktım.
Sol elimi göğüs hizamda kaldırıp ona selam verdiğimde başını hafifçe eğer gibi oldu ve sonra arabaya binip uzaklaşmaya başladı.
Dikkatimi bir kez daha Hazar'a yöneltmeme neden olan şey ise onun sesi olmuştu.

" Herkes seni bekliyor. "

Bakışlarımız bir kez daha buluştuğunda yeni bir sessizliği kucakladı dudaklarım.
Gözbebekleri yüzümü özenle taradıktan sonra dudaklarıma indi.
Ve bir şey demeyeceğimi fark ettiğinde gözlerini kaçırdı.
Sonra arkasını dönüp ilerlemeye başladı.
Ben de peşine takıldım sessizce.
Aramızdaki gerginliğin nedenini adlandıramamaktan yorulmuştum.
Biz bir daha eski biz olamayacaktık anlaşılan.
Belki de doğru olan buydu.

***

Eve girdiğimde annemin sert sesi doldurdu kulaklarımı.

" İki ayağımı bir pabuca soktun Hakan. İnan ki bunaldım. "

Kapıyı ardımdan kapatıp adımlarımı Hazar'ın peşinden salona yönelttiğimde görüş açıma ortalıkta koşuşturan annem ve tepesinde dikilen Hakan giriverdi. Beni ilk fark eden Hakan olmuştu.

" Ah, Derin nihayet geldin. Alışverişe çıkmalıyız. "

Kaşlarım istemsizce çatıldığında anneme dönmüştüm.

" Ne oluyor anne? "

Annem bana bakmadan baştan savma bir şekilde yanıtladı.

" İki hafta yokuz ya ev için gerekli alışverişi yapacaksınız. Biz de Hazar'la Rüzgar'a birkaç parça kıyafet alacağız. "

İki kaşım arasındaki çizgi daha da derinleştiğinde kısa bir an afallamıştım fakat daha sonra olan oldu.

" Anne! Ben hiçbir yere gitmiyorum! Siz ne yaparsanız yapın ama ben kendi evimde kalacağım! "

Annem elindekilerle ilgilenmeyi bırakıp bana döndüğünde onunkilerle beraber iki çift gözün daha bana çevrildiğini hissettim.
Annem önce kaşlarını çatmak ve gözlerini çıkartmak suretiyle beni ikaz etti. Daha sonra her zamanki otoriter sesiyle ağzımın payını verdi.

" Cuma günü karneni alır almaz Hazar'la birlikte onlara gitmek üzere çantanı hazırlıyorsun, derhal! "

Ellerimi öfkeden yumruk yaptığımda Hakan'ın yumuşak sesi aramızdaki gerilimi böldü.

" Hazar'ın anneannesi de sizinle kalacak, annenin de aklı kalmaz böylece. "

Ölümcül bakışlarımı annemden alıp hışımla ona çevirdiğimde gözlerini kaçırıp sustu.
Hazar ise başından beri olduğu gibi sessizliğini koruyordu.
Burnumdan derin bir nefes çektiğimde salondan çıktım ve adımlarımı merdivenlere yönelttim.

" Alışverişe bensiz gidin. "

***

Arabaya yerleştiğimde bakışlarını benden yana çevirdi.
Saniyeler birbirini kovalarken biz hala yola çıkmamıştık.
Başımı hafifçe ona çevirdim ve sordum.

" Bir şey mi diyeceksin? "

Artık onu çözmüştüm.
Kafası bir şeyle meşgul olduğunda aynı anda başka hiçbir şeyle ilgilenemiyordu.
Kirpiklerini kırpıştırdıktan sonra dudaklarını nihayet araladı.