AYRIKOTU

56.

( Multimediada Derin var.)

Derin

Hazar içeri girdiğinde oturduğum tabureden kalktım.

" İyi misin? "

İyi miyim? Emin değilim. Bana doğru ilerlerken konuşmaya devam etti.

" Ne yapıyorsun burada? "

Ses çıkartmadım. Kafamda milyonlarca ses yankılanıyordu. Merih'in babası annesini mi aldatmıştı? Biran bu düşünce kalbimin burkulmasına neden oldu. Tek mutsuzu kendim zannederdim ama etrafımda benim kadar mutsuz birçok insan vardı. Sadece saklamasını çok iyi biliyorlardı. Onlar içlerindeki karanlığı mükemmellikleriyle örterken, ben dışıma yansıtıyordum. Tek farkımız buydu. Çünkü mükemmellikten oldukça uzaktım. Hazar eğilip çantamı alırken konuştu yeniden.

" Dün.. bir şey oldu mu? "

Yutkundum. Hayır. Olmadı.

" Annem bana küstü.. "

Şaşkınlıkla kaşları kalkarken doğruldu. Neye şaşırdığını anlamamıştım. Benim annem hep küserdi. Kendi işi düştüğünde konuşur, benim sorularıma asla cevap vermezdi. Onun bir diğer ' çok sevdiğim' huyu da buydu.. Kolunu belime doladığında canım yana yana ilerlemeye çalıştım.

" Özgür neden seninle ilgileniyor? "

Neden herkes bunu soruyor? Bilmiyorum.

" Merih'in ailesi ayrı mı? "

Dediğimi duydum. Durup bana baktı. Kaşları istemsizce çatılmış, kaşlarının arasında derin bir çizgi oluşmuştu.

" Nereden çıkarttın bunu? "

" Babası.. annesini aldatmış mı? "

Çizgi daha da derinleştiğinde dokunmak istedim. Biranda önüne döndü ve ilerlemeye devam ettik.

" Kendisine sorarsın. "

Soramam ki.. Müzik Odası'ndan çıktığımızda yeniden konuştum.

" Nereye gidiyoruz? "

" Bize. "

Biran gerildiğimi hissettim ve aniden durunca dizim sızladı. Acıyla yüzümü buruşturduğumda beni kucağına aldı.

" Merak etme evde kimse yok."

Kolumu boynuna dolarken gözlerimi yumdum ve başımı boynunun girintisine yasladım. Kokusu içime dolarken devam etti.

" Sana kütüphanemi göstereceğim. "

Bu biran bende gülme isteği uyandırdı ve gözlerimi açtım. ' Sana pul koleksiyonumu göstereceğim. '

" Nuri Alço. "

Dediğimde duraksadı ve inanamaz gözlerle yüzüme baktı. Biranda utanarak gözlerimi yeniden kapadım. Sonra kahkahaları doldurdu kulağımı. Kahkaha atan bir Hazar. Duyulmaya ve görülmeye değerdi. Ben de gözlerimi yeniden açıp onu izlemeye başladım...

Hazar

Kütüphanenin kapısını açıp içeri girdiğimde peşimden geldiğini duyup ona döndüm. Sanırım bu kadar büyük bir şey beklemiyordu. Gözleri kocaman açılmış etrafına bakarken ses çıkartmadan onu izlemeye başladım. Bu kızın bazı tepkileri çok komikti. Birkaç sersem adım atarken kitaplıklara bakmaya devam etti. Sonra bir tanesinin önünde durup elini kitaplardan birine uzattı. Fakat sonra aniden geri çekip bana döndü. Başımı alabileceğini ifade eder bir şekilde salladım. Sonra yeniden kitaba döndü ve uzanıp eline aldı. Kitabın sayfalarını karıştırırken ben de kollarımı göğsümde kavuşturup duvara yaslanmıştım.