Multimedia: Halil Sezai & Tugce- Seni Cektim Icime
Merih
Dün aksamdan beri kafamda bin bir düsünce cirit atıyordu. Hazar' ın bu kızla alakası neydi deli gibi merak ediyordum. Isin icinde Derin' in annesinin de olması kafami daha da karıstırmıstı. Önünde sonunda bu isi çözecektim. Çözmek zorundaydım. Cunku günler gectikce bu kiza olan merakım daha da artıyordu. Ve merak oldugunu düsündüğüm bu hissiyatın ilgi ve umursamaya dogru ilerledigini fark etmeye baslamistim. Bu her ne kadar isime gelmese de olan olmustu iste. Bu kızı kitap gibi okumak istiyordum. O veya bu sebeple, su veya bu sekilde. Hicbir onemi yoktu. Bu kızı ezberleyene kadar okuyacaktım.
Derin
Gozlerimi ilerideki pufun üzerine fırlattıgım müzik calara cevirdigimde minik bir yas sol yanagima kayıverdi. Muzik de dinleyemez olmustum artık. Cunku kulakligi kulagima her gecirisimde onun pürüzsüz sesi tüm benligimi dolduruyor ruhuma dokunuyordu. Yutkundum. Ona karsı hissettigim seyleri adlandırmaya calıstım bir süre. Ancak sonrasında bundan da vaz gectim. Cunku bilmiyordum. Benimle ugrasması beni hem geriyor huzursuz ediyor hem de hosuma gidiyordu. Ama bu ondan hoslandıgım anlamına mı geliyordu bilmiyordum iste. Cunku bugune kadar kimse benimle ilgilenmemis kimse benimle arkadas olmak istememisti. Belki de tek nedeni buydu. Asıl hoslandıgım Merih degil de onun ilgisi, varlıgıydı belki. Yatakta dizlerimi karnıma cektigimde ic gecirdim. Ama hissettigim sey ne olursa olsun Hazar'la arama girmesine izin veremezdim. Izin verme deyisi geldi biran gozumun önüne. Sanki izin isteyen varmıscasına. Gercekten de bile isteye bu hallere düstügümü mü sanıyordu? Bir kez daha ic gecirdim. Ne garip..
***
Cumartesi sabahı uyandıgımda yatagımdan dogruldum ve komodinimin üzerindeki saate baktım. 05:15. Hava buz gibiydi. Kıs iyiden iyiye gelmisti. Yorganı üzerimden attıgımda ürperdim ve hemen geri cektim. Biraz daha oyalanabilirdim. Ancak oyalanmak icinden cıkamadıgım düsüncelerin parmak uclarında zihnime dolusması anlamına geldiginde yorganı yine üstümden sıyırıp ayaklarımı soguk parkeyle bulusturdum. Su sıra oyalanmasam iyi olacaktı..
Öğlene doğru annemin Hakan'la bulusmak üzere evden cıkmasıyla nihayet odamdan cıktım. Bu konu beni fazlasıyla geriyordu. Bu pazartesi evlendirme dairesinden nikah tarihi alacaklardı. Nikaha katılmak istemiyordum ama sanırım bu pek de mümkün degildi. Sıkıntıyla derin bir nefes verdim. Su sıra kafama takacagım ne cok sey vardı. Merdivenleri ikiser ikiser inerken farkında olmadan bir sarkı mırıldanmaya başlamıstım. Bu benim gergin oldugumda refleks olarak yaptıgım bir seydi. Bazen sözlülerde ya da kalabalık ortamlarda icimden sarkılar soyler kendimi kandırırdım. O an aklıma müzik calarım geldi ve altıncı basamakta durup indigim basamakları cıkmaya basladım. Evet bunu bugü yapacaktım. Belki kafam dagılırdı ya da belki cesaretim gelirdi.. Yapacagım seyin uygunlugu uzerinde pek de durmadan odama daldım...
***
Seni çektim içime
Hava diye, sen diye diye
Sınırları zorladım
Bitme diye, dön diye diye
Seni buldum içimde
Yara diye, sar diye diye
Zamanları topladım
Al diye, kal diye diye
Zamanı durduran yok
Çığlıklar akıttım duyan yok
Yok öyle biri, kimse yok
Saklayın beni
Örtün üstüme çiçekleri
Halim yok, halim yok
Bir şeyler saklı içimde
Sınırlar var, bilmem ki niye niye
Resimler eski halinde
Saklayın beni
Örtün üstüme çiçekleri
Halim yok!
Sarkıyı bitirdigimde kaydı durdurdum. Icimde inanılmaz derecede aglama istegi vardı. Ama bunun nedeni annemin baskasıyla evlenecek olması mıydı, bu baskasının Hazar' ın babası olması mıydı yoksa Hazar'ın bana tavır alması mıydı kestiremiyordum. Hicbir seyden emin olamıyordum. Ne hissettiklerimden ne de düsündüklerimden.. Tek bildigim Hazar'ın varlıgından güc aldıgımdı. Ve ben bunu kaybetmek istemiyordum. Asla istemiyordum. Bunun icin de gereken her seyi yapacaktım.
***
Pazartesi sabahı da bir önceki sabahlar gibi soguktu. Siyah paltomun yakalarını yukarıya kaldırmıs okulun sokagında ilerlerken Hazar'la bugün konusabilecegimi umuyordum. Belki neye bu derece kızdıgını anlatırsa bir yolunu bulabilirdik. Cunku onun umrunda olmak düsüncesi güzeldi. Hem de cok baska güzeldi. Derin bir nefes verdigimde havaya gozle gorunur bir karbondioksit kümesi karıstı. Birkac dakika icerisinde okulun kapısından girmistim. Bahceyi de hızla gecerken bir umut Hazar' ın arabasına bakındım ama yoktu. Zaten erken gelmezdi pek. Ama cıkısta onu yine burada beni beklerken bulmayı cok isterdim. Alıskanlık mıydı canımı bu derece sıkan yoksa edindigim tek gercek seyi kaybetme korkusu muydu bilmiyordum. Gercek neyi? Bunu da bilmiyordum. Umarim sandıgım gibi gercektir. Iste bunu da bilmiyordum. Sadece hissediyordum. Arkadas degildik belki kardes de öyle.. ve asla olamayacaktık belki. Ama onunla ben bizdik iste. Ortak seyler paylasan herkes gibi biz de bizdik. Ve bu güzeldi. Okuldan iceriye girip merdivenlere yöneldigimde duvardaki saate baktım. Dersin baslamasına kırk dakika vardı. Birkac sayfa kitap okuyabilirdim...
***
Sınıf yine agzına kadar dolup zil de caldıgında basımı kitaptan kaldırmıs gerginlikten sol bacagımı sallamaya baslamıstım. Hoca birazdan gelecek ve ödevleri yapıp yapmadıgımızı soracaktı. Ödevi elbette yapmıstım ama yine yapanlar kim dediginde sessiz kaldığım icin eksi alacaktım. Bu da sözlüme yansıyacaktı. Buna alısmıstım. Ben sınavlar ve notlarla ilgili derin düsüncelere dalmisken kapı acıldı ve kısa boylu ve kel tarih hocamız iceriye girdi. Adam oyle kısaydı ki oturdugum yerden yalnızca kelini görebiliyordum. Bu bende cogu zaman gülme istegi uyandırırdı ancak bu defa degil. Cünkü bu defa iceriye giren yalnız o degildi. Merih sırtında cantası ile sınıfa girdiginde tüm kızlar gözlerini ona cevirdi. Iclerinden bazılarının bana baktıgını fark edip basımı egmistim ki hocanın sesi kulaklarıma dolustu.
" Hepiniz Merih'i tanıyorsunuz. O yüzden uzatmayacagım arkadasiniz subesini degistirmis artık o da sizin sınıf arkadasınız. Bunu neden yaptıgını teneffuste konusursunuz dersime baslıyorum. Sen de bos bir yere otur."
Herkes kendi arasında fısıldasmaya basladıgında bana bakanların sayısı an be an arttı. Cünkü sınıftaki tek bos sıra benimkiydi.
Merhaba :) Vote vermeyi unutmayın simdiden tesekkür ederim :* Nerede yasıyorsunuz? Ben yanıtlayayım. Bursa :)
YOU ARE READING
AYRIKOTU
Teen Fiction" Bak.. aramızda ne olduğunu merak ediyor. Ve ben söyleyemedikçe de kıskançlıktan çıldırıyor. Artık söylemem gerek. " Kaşları arasındaki çizgi daha da derinleşirken bana doğru bir adım attı ve aniden kolumu kavradı. " Hiçbir sikim bilmeyecek o it...
