AYRIKOTU

58.

Hazar

Adımlarımı hızlandırdığımda kafamın icinde dönüp duran milyonlarca düsünceye kaslarımı cattım. Suan yapmak üzere olduğum seyin harika bir fikir olmadıgı bal gibi ortadaydı. Ama durduramadıgım baska bir dürtü vazgecmeme engel oluyordu. Koruma ic güdüsü. Kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve kafamdaki düşüncelerin herbirini bir kenara iterek ilk hamleyi yaptım. Kapıyı tıktıklamamla babamın sesinin duyulması bir olmuştu.
"Gel."
Kapı kolunu sakin kalmaya çalışarak yavaşça kavrayıp aşağıya doğru çektim. Kapı açılırken babamın gözleri benimkilere buluşmuştu.
"Hazar?"
Boğazımı temizledikten sonra içeriye doğru kendimden emin gözüktüğünü umduğum bir adım attım.
"Konuşmamız gerek. "
Babam önündeki notebooku kapatıp gozluklerini çıkarttığında ben de içeriye doğru ilerlemeye başlamıştım. Kapıyı ardımdan ittirip karşısına dikildim. Oturmami işaret ettiğinde umursamadan konuya girdim.
" Evlenin. "
Gözleri şaşkınlıkla irileştiğinde tekrarladım.
" Evlenin hatta biran evvel yapın bunu. "
Yüzü şekilden şekle girerken ne diyeceğini bulmaya çalışıyor gibiydi. En sonunda sordu.
" Seni ikna eden şey ne oldu? "
Omuzlarımi umursamaz olduğuna inandığım bir tavirla alelacele silktim.
" Size engel olmaya hakkım yok. "
Babamın kaşları hayretle yukarı kalkarken dudakları aralandı.
" Yanı evden gitmekle tehdit etmeyeceksin öyle mi? "
Sol elimi enseme atıp kasırken başımı salladim.
" En kısa zamanda evlenin. Hatta yazı beklemeyin bile. "
Babam bir anda güldü.
" Ne bu acele?"
Tekrar omuz silktim.
" Yeterince beklettik sizi zaten. Daha fazla ertelemeyin. "

Derin

Ellerimi trençkotumun ceplerinden çıkarttıgımda hastaneden içeriye girmistim. Hazar bugün okula gelmemisti bu yüzden tek başıma gelmistim. Acıkcası bu beni rahatlatmıstı cünkü annemle olanlardan dolayı sürekli panik halindeydi ve bu beni geriyordu. Ama yine de yol boyu Melis ve arkadaslarının karsima cikmasi ihtimaline karsilik ne yapabilecegimi düsünüp durmustum.Bu açıdan en azından bir süre yalnız kalmasam daha iyi olacaktı. Merdivenleri cıkmaya basladıgımda Özgür'ün onlara ne yaptıgını düsünmeye baslamıstım. Yani ne gibi bir sey onları okuldan ayrılmak zorunda birakmisti ve ne gibi bir sey Özgür'ün bana yardım etmesine sebep olmustu? Belki de bana acıyordu. Yüzüm biranda eksidi. Kesinlikle bana acıyordu. Kim olsa bana acirdi. Psikiyatri polikliniğine geldiğimde etrafın bos olmasına hem sasırdim hem de sevindim. Insanların benim yasımdaki bir genc kızın psikiyatride ne aradigıni sorgulayan bakısları beni her zamankinden daha cok rahatsız ediyordu. Ve istisnasız her seferinde birisi cıkıp sırasının gelmesini bekleyen hastalara neyi oldugunu sorarken beni de ihmal etmiyordu. Allah askına psikiyatri burası dahiliye mi? Ne diye sana rahatsızlığımdan söz edeyim?
Ilerideki sandalyelerden birine otururken cebimdeki muzik calarımı cikartip muzigi degistirdim.

Merih
Arka cebimdeki telefonu cıkartıp ezberden bir numara tuşladım ve telefonu kulağıma götürdüm.
" Fırat? Bir saate bende ol. Konusmamiz gerek. "
Firat'ın onayından sonra telefonu cebime yeniden tıktım ve kollarımı göğsümde kavusturup onun hastaneden cikmasını beklemeye basladım. Evet bir sure sapık gibi gittigi her yerde onu takip edecektim. Guvende oldugundan emin olmam gerekiyordu ve bu bir sekilde ona daha da yakin olmami sagliyordu. Onun hakkinda ne kadar cok sey ogrenirsem ona o kadar yaklasabilecektim. Duvarlarinin ardini gorebilecek belki de zihninin yemyesil cimenlerine basabilecektim. Kirk bes dakika boyunca burada sap gibi bekleyemeyecegimi idrak ettigimde cebimdeki sigara paketini cikarttim ve beni asla yalniz birakmayan tek dostuma merhaba dedim.

Derin

Anahtarı yuvasında yarım tur döndürdüğümde kapı gıcırdayarak açıldı ve ben kilitli olmamasına şaşırdım. Çünkü iki kez zile basmış olmama rağmen annem kapıyı açmamıştı. Postallarimdan cikarttigim ayaklarımı esige dogru uzattığım esnada seslendim.
" Anne!"
Ses yok. Iceriye girip kapıyı ittirmeden once anahtari cikartmistim.
" Annee!"
Annem biranda karsima cikinca irkilerek kisa bir ciglik koyverdim.
" Ne istiyosun yine Derin? Acelem var tutma beni."
Gözlerimi, annemin iri dalgalı ve yeni boyanmış bal rengi saçlarından üstündeki füme rengi, dizinin bir parmak altında biten ve fazla derin olmayan v yaka elbisesine indirdigimde yutkundum.
" Ha-hakanla mı bulusacaksin? "
Annem acimasizca taklidimi cıkartırken hemen arkamdaki ayakkabılıga yöneldi.
" E-evet baska sorun yoksa cekil ayak altından. "
Hic sesimi cikartmadan merdivenlere yöneldigim esnada yeniden konustu.
" Makarna yap ye. Ortalıgı da toparla. "
Ben ise bir kez daha tepkisiz kalarak basamakları adımlamaya basladım.

***

Annemin cikmasindan yaklasik iki dk sonra kapı bir kez daha caldi. Bir sey unuttugunu dusunerek mercekten bakmadan kapiyi actigimda gözlerim faltaşı gibi açılmış ve agzim acik kalmisti.
" Annenle babanın cıktıgını gördüm de ugrayip merhaba demek istedim iceri almayacak mısın? "
Kaşlarım, baba kelimesine takilmamla birlikte catilirken Merih coktan iceriye girmisti bile.
" Demek sen de dubleks bir evde yasıyorsun ha?"
Ben kapiyi kapatirken o basini odalara uzatip salonu buldugunda girmekten cekinmedi.
" Guzelmis kucuk ama sevimli bir ev. "
Nihayet sesimin cikacagina emin oldugum sirada konusmayi basardim.
" Ne is-tiyorsun?"
Bana dönüp gozlerini gozlerime diktiginde yutkundum. Ve umursamaz bir tavirla omuz silkisini izledim.
" Hicbir sey. Sadece merhaba demek istedim. He bir de sana bir teklifim var. "
Kaslarım yine benden bagimsiz catildiginda gözlerimi kacırmıstım. Devam etti.
" Ogle aralarında muzik odasina kapatmaktan vazgectim seni. "
Gözlerim saskınlıkla onunkilere kalktiginda kaldigi yerden devam etti.
" Onun yerine bizim stüdyoda calısmayı deneyelim? "
Gozlerim itiraz edercesine irilestiginde bana dogru birkac adim atti.
" Bak, seni zorlamak istemiyorum tamam mı? Bu defa gercekten zorlamak istemiyorum. Ama sana ulasmama izin ver. Bu yarismaya katilmani oyle cok istiyorum ki. "
Bacaklarim sarf ettigi her kelimede daha da cok sallanirken gözlerimi yumdum. Bunları duymak istemiyordum. Imkansizdi. O yarismaya katilmam imkansizdi. Neden anlamiyorsun?
" Deneyemez misin ha? Arkadaslik yapamaz miyiz? "
Zilin sesiyle irkilerek gozlerimi actim. Annem. Neden gelmisti? Biranda panikle arkami dondum sonra yeniden Merih' e dondum.
" Saklan git saklan!"
Adeta fisıldayarak bagırıyordum. Merih benim panigimi fark ettiginde kanepelerden  birinin arkasina dogru yoneldi. Zil bir kez daha israrla caldiginda ayaklarima hukmetmeye calistim. Saniyeler sonra tutarsiz adimlarla kapidaydim. Tek gozumu mercege koydum ve kaslarimi catarak geri cekildim. Zil bir kez daha israrla caldiginda kavramis oldugum kapi kolunu yavasca indirdim. Ve Hazar' in uzun kirpiklerinin cevreledigi kopkoyu gozleriyle karsi karsiya kaldim. Gulumsedi. Gulumsedim. Bunu istemsizce yapmistim. Zira ortada gulunerek ifade edilecek bir sey yoktu. Biranda yuzumu toparlayip kendime geldim. O da benim konusmama firsat vermeden lafa girmisti.
" Yalniz olacagini duydum ugramak istedim. Bir de sana gölbasından aldığımız kitaplari getirdim. Bagajda kalmislar belki devam etmek istersin. "
Dudaklarim gevelemek niyetiyle aralandiginda agzimdan sucak bir hava disinda hicbir sey cikmadi. Ki zaten benim konusmama firsat bile olmadan Merih salonun kapisinda belirirvermisti.
" Yanlis duymussun. Yalniz degil. "

Herkese merhaba! Geri döndüm! Ancak telden yazdıgım icin harflerde hata olabilir kusura bakmayın. Hadi yorumlarda bulusalim! 😚