Derin
O ikisi yamacın kenarına oturmuş manzarayı izlerken ben bir metre kadar yanlarında kendi kendime kuduruyordum. Burası Hazar'ın yalnız kalmak istediğinde geldiğini söylediği mekandı. O kızın burada ne işi vardı ki? Yalnız kalmak için fazla kalabalık değil miydik? Hazar beni buraya yaklaşık bir sene önce getirdiğinde kendimi ne kadar değerli hissetmiştim. Kollarımı iki yana açıp avazım çıktığı kadar bağırırken bana eşlik etmişti. Burası onun rahatlamak istediği zaman geldiği özel yeriydi. Ve beni de rahatlamam için getirmişti. Bunun benim için anlamı çok büyüktü.
Oysa şimdi...
O kızı buraya daha önce de getirip getirmediğini, diğer bir deyişle buraya gelen ilk kızın hangimiz olduğunu deli gibi merak ediyordum.
" E Derin alışabildiniz mi kardeş olmaya? "
O an gözümün önüne iki ay kadar önce onun odasındaki yakınlaşmamız geldi ve kirpiklerimi kırpıştırdım. Benim cevap vermeyeceğimi fark edince Hazar yanıtlamıştı.
" Başka çare bırakmadılar. "
Gözlerimi ona çevirdim. Sesinde sitem yoktu. Daha çok kabulleniş gibiydi.
Ne yani?
Kabullenmiş miydi bizim kardeş oluşumuzu?
Gözlerimiz tüm gece boyunca ilk kez buluştuğunda istemeden sert bir şekilde kaçırdım bakışlarımı.
Ne yapıyorsun Derin?
O da fark etmişti. Ona bakmasam da bakışlarının uzun süre yüzümde oyalandığını hissetmiştim.
" Ama iyi anlaşıyorsunuz değil mi? "
Nida sorularını peş peşe sormaya devam ederken derince bir nefes aldım. Evime dönüp uyumak istiyordum. Hazar ona fazla uzun olmayan fakat yeterli açıklayıcılıkta cevaplar verirken boğazımı temizledim ve konuştum.
" Siz anlatın biraz da. Ne zamandan beri böyle yakın arkadaşsınız? "
Hazar sorumdaki imayı sezse de tepki vermedi. Nida ise hiçbir şeyin farkında değildi.
" 18 yıl. "
" Ama 18 yıldır dip dibe değildiniz öyle değil mi? " dedim bu kez.
Nida gülümseyerek Hazar'a baktı.
" Aslında öyleydik denebilir. Biz Hollanda'ya taşınınca koptuk mecburen ama öncesinde hep beraberdik. "
Ben de gülümsemeye çalışarak karşılık verdim.
" Desene siz bizden daha kardeşsiniz. "
Bu cümlemin üzerine uzun bir sessizlik çökmüştü. Gözlerimi tekrardan kaçırıp manzaraya çevirdim ve gece boyu bir daha ağzımı açmadım.
आप पढ़ रहे हैं
AYRIKOTU
किशोर उपन्यास" Bak.. aramızda ne olduğunu merak ediyor. Ve ben söyleyemedikçe de kıskançlıktan çıldırıyor. Artık söylemem gerek. " Kaşları arasındaki çizgi daha da derinleşirken bana doğru bir adım attı ve aniden kolumu kavradı. " Hiçbir sikim bilmeyecek o it...
