AYRIKOTU

9.

Derin
Gözlerimi annemden ayırdım ve önüme döndüm. Merdivenleri adeta uçarak indikten sonra restorandan çıktık ve kapının önündeki spor arabanın önüne gelince bileğimi bıraktı. Bacaklarım ve ellerim deli gibi titriyordu ve ben merdivenlerden inerken bileğimi burkmuştum.

" İyi misin? "

Sadece yutkundum. Ne diye deli gibi sürüklemişti beni peşinden böyle?

" Bak senin de istemediğini biliyorum. İkimiz de tepkimizi gösterirsek bu saçma fikirden vazgeçerler. " dediğinde nefes almaya çalışarak geriledim.

" Affedersin. " diyerek o da benden birkaç adım uzaklaştı.

" Tamam mı? "

Neye onay istiyordu? Uzaklaşmanın yeterli olup olmadığına mı yoksa tepkimizi koymamız gerektiğine mi? Tepkimizi koysak ne olacaktı ki? Evlenmekten vaz mı geçeceklerdi? Ya da ikisi bizi bırakıp ayrı evlere mi çıkacaklardı? Çok da mümkün gözükmüyordu.

" Hadi gel seni bırakayım." dedi ve arabanın kapısını açıp binmemi bekledi. Ben de titreyen bacaklarıma hükmetmeye çalışarak arabanın içine yerleştim. Sonra kapıyı kapattı ve önünden dolaşıp sürücü koltuğuna oturdu. Arabayı çalıştırdığında ben yine ellerimi yumruk yapıp dizlerimin arasına sıkıştırmıştım. Her zaman her yerde titremek zorunda mısınız! Yola çıktığımızda teybi açtı. Manga'nın Yine Yeni Yeniden şarkısı çalıyordu. Gevşemeye çalışarak başımı cama çevirdim. Telefonu çaldığında cebinden çıkarttı ve müziğin sesini kısıp açtı.

" Evet? ... Tamam geliyorum ... Tamam on beş dakikaya oradayız... "

Oradayız? Biranda ona döndüğümde o da bana baktı ve konuştu.

" Eve gitmek istediğine emin misin? "

Başımı hızla sallarken nefesimin daraldığını hissediyordum.

" Biraz eğlenmek istemez misin? Birkaç ay önce açılan bir gece kulübü var canlı müzik de var. Genelde iyi parçalar çalıyorlar. Söyleyen grup her hafta değişiyor fakat ben hiç kötüsüne rastlamadım. "dediğinde başımı yeniden önüme çevirdim. Biraz daha insan mı? Hayır kalsın.

" Cevap vermeyecek misin? "

Yutkundum.

" Söylesene bu durumun için doktora gözüktün mü? "

Kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırırken ona baktım yeniden.

" Yani demek istediğim zor bir durum. Belki biraz daha sosyalleşsen iyi olabilir. Hem müzik dinlemeyi seviyorsun. "

Kaşlarımı çattığımda devam etti.

" Sürekli müzik dinliyorsun. "

Bu çocuk okulda beni mi izliyordu? Utanç verici. Başımı eğdiğimde son kez konuştu.

" Gidiyoruz. "

Panikle ona baktım yeniden ama oldukça acımasız gözüküyordu.

***

Arabadan indiğimde kolumu kavradı.

" Yakın teması sevmiyorsun farkındayım fakat yakınımda durman daha iyi olur. En azından bir yer bulup oturana kadar. "

Bacaklarıma titrememeleri için komutlar verirken yanımdan sürtünerek geçen insanları gördükçe fenalaşıyordum. Benim burada olmamam gerek! Hızlı adımlarla kulübün içine girdik ve açıkçası biraz şaşırdım çünkü hemen hemen herkes oturuyordu. Uslu uslu müzik dinliyorlardı. Tamam daha önce gece kulübüne gelmemiştim ama filmlerde gördüğüm kadarıyla olması gereken bu değildi. Gözlerimi sıkıntıyla, oturanların arasında gezdirdim. İçerideki kız sayısı ne kadar fazlaydı böyle? Hepsi de buraya gelmek için üç saat aynayla bakışmış gibi gözüküyordu. İçerideki erkek sayısının azlığına bakılırsa bir çoğu istediğini alamadan gidecekti. Biz içeri girdiğimizde kızların bir kısmı bize döndü. Önce hayranlıkla Hazar'a baktılar. Sonra bakışlarını kıskanç ve şaşkın bir tavırla bana çevirdiler. Sanırım yakışıklı çocuğun yanındaki çirkin kız bu defa bendim. Solist şarkıya girdiğinde gözlerim büyüdü. Biranda sahne tarafına döndüm ve göz göze geldik. Şaşkın ve düşünceli gözüküyordu. Şaşkın olması da gayet doğaldı çünkü konuşmamak için duvar dibine sinip ağlayan ben şimdi kolunda Hazar'la gece kulübüne onlarca insanın içine geliyordum. Bu durum beni bile aşardı. Ellerimin titrediğini fark etmiş olabilir miydi? Peki ya bacaklarımın? Biranda Hazar'ın elinden kurtuldum ve çıkışa doğru koşmaya başladım.

" Derin! "
Hazar peşimden çıktığında yeni bir titreme nöbetinin başındaydım. İnsanların arasından ite kaka geçerken başım dönmeye başlamıştı. Gözlerim yeniden karardığında dizlerimin üstüne çöktüm. Merih. Buradaydı.