KAYDEN'S POV

"I'm not, I can only really do things you don't expect me to be able to do."

Our game is boring, I know these ladies will lose, they can't beat us.
I just enjoy teasing her, I don't why.

"Edi wow!" She answered.

Edi wow? What kind of word is that?

I smirked because I thought of something, I stepped aside in his path, pretending to give him a chance to shoot the ball.

She even took a step to see if I was just joking but when she saw that I had done nothing, she backed away again, she went back to where she had been standing.

I smirked, "shoot it." I said

She moved quickly, but of course I would continue my plan, she was only three steps away when I blocked her way again.

But I didn’t expect that she couldn’t control herself, she bumped into my chest and because of that we both fell to the floor.

"WAAAAAAAAH!" She shouted, I  want to cover my ears because her voice is too loud.

But I didn't do that because we just fell to the floor, and something bad happened.

Did we just kissed?

Nasa ibabaw ko siya, our lips are still touching. Nanlalaki ang mga mata niya habang nakatitig sa'kin.

May kung anong kuryente ang bumalot sa katawan, why can't I move why can't I push her?

Nung matauhan siya ay siya na rin ang humiwalay sa'kin at tumayo agad,  masamang masama ang titig siya sa 'kin, kunot ang noo, salubong ang kilay, and she was probably angry.

Nasa sahig pa rin ako, hindi ako makaget over sa nangyari, what the hell? why did we kiss? Sht! Stupid!

Stupid plan!

Tumayo ako at pinagpagan ang sando ko, tumayo ako na parang walang nangyari, lahat sila nakatayo at nakapulong sa'kin, nakisali pa si sir.

"UYYYYY!" Kantyaw nila.

Ofcourse, hindi mawawala ang pang aasar nila, wala ng bago do'n.

"Anak ng, dre! Three points 'yon ah!" That's the voice of Xav.

"Ibang basketball yata ang ilalaro niyo!" Vance's teasing voice.

"UYYYY, dalaga na si Heira." The small girl said.

I know her name is Hanna, even though they are my classmates I don't recognize them, I don't have time to get to know them.

I looked at them with no emotion, wala naman talaga dapat akong ipakitang reaksyon dahil hindi naman ako apektado sa nangyari.

Tsk.

(A/N: We?)

Shut up!

I looked at Heira na ngayon ay nakacross arm pa at titig na titig sa 'kin, I can feel her annoyance and her anger. She looks like the red bird in angry birds.

Ngumisi ako at nag cross arm din habang nakikipaglaban ng tingin sa kaniya.

"Manyak!"

She shouted,  nanlalaki na ang butas ng ilong niya, gigil pang dinuro ako, mga isang dipa ang layo niya sa 'kin.

"Hahahaha, manyak ka daw dre!" Gatong ni Vance.

"Manyak ka pala eh." Maurence shouted.

"Ayahaaay! Manyak pala ang nag iisang uno na nahalikan ang nag iisang Heira—!"

"Shut up!" We shouted in unison, me and Heira looked at each other.

"Yiiii!" Kantyaw na naman nila, nag appear-an pa sila tsaka nag bungguan ng braso.

"Ayahaaay!" Malakas na tawa ni Xav.

"Ano 'yan?" Nanghihinalang sabi ni Kenji.

"Kindly shut up your fvcking polluted mouth?" Inis na sabi ko.

"Grabe ka! Polluted agad?" Reklami nila.

"Bastos ka!" Heira shouted... again.

"What did you say?" I asked.

"Manyak!"

"What?"

"Bakit ka ba humarang!"

"Because I want to."

"Gunggong kay huplong!"

I don't know what she's saying, I don't understand that.

I smirked. "Binigyan naman kita ng chance na maishoot ang bola ah?" I said sarcastically.

"Chance? Talaga? Bwisit ka!"

"Don't shout at me!"

"Wala kang pake! Ikaw na hudlong! Bwisit kang kulapo!"

"Don't ever shout at me like that!"

"Kung hindi ka na lang sana humarang, edi sana hindi tayo... Aish!" She said while disgusted by what had happened, nakakuyom na ang palad niya.

"Hindi sana tayo, ano?" I smirked, natatawa ako dahil sa inis na nasa mukha niya, namumula na.

"Pinagtitripan mo ba ako ha?"

"Ofcourse not!"

"Then, bakit ka humarang, hindi mo na lang ako hinayaan, bwisit! Kasalanan mo 'to eh!"

"It was an accident, don't blame me. "

"Aksidente mo mukha mo!"

Bit my lower lip, pagkatapos no'n ay ngumisi akong tumingin sa kaniya, hinaplos ko pa labi ko, napapadyak na siya sa inis.

"Can I have another one?" Now I can see her angry, kuyom na kuyom ang palad niya. "Or... should I give you another one?" Then I winked at her.

Nanlaki ang mata mata niya at napanganga dahil sa sinabi ko, lumapit sila sa'kit at akma niya akong kokotongan pero pinigilan niya ang sarili niya.

"Gunggong! Bwisit ka sa buhay ko!" She said. And she walked away.

Unexpected Classmates in Twenty Third SectionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon