Chapter (96-2) - ငါးလူသားလေး ရှောင်ယွီ
သို့သော်၊ သခင်လေးယဲ့သည် အရွယ်ရောက်ပြီးသူဖြစ်ပြီး ဘာမှမသိသည့် အားနည်းပြီး အားကိုးရာမဲ့ ကလေးငယ်တစ်ဦးကို ဘာမှ ပြန်မလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးတွင် ဦးလေးယဲ့နှင့် ဖက်တီးလေးကြုး ရန်ပွဲတော့ မဖြစ်ခဲ့ပေ။
ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ပေါင်းအာ့နှင့် ပေါင်းစန်းကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ပေါင်းရိကဲ့သို့ မဖြစ်လောက်ဟုထင်ကာ ဖက်တီး နှစ်နှင့်သုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ လှမ်းဆွဲသွင်းလိုက်သည်။
ဒါကလည်း လေ့ကျင့်နေတာပဲလို့ သဘောထားလိုက်သည်။ နောက်ရက်အနည်းငယ်ကြာရင် သူ့ကလေးမွေးလာတော့မည်။
ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ပေါင်းသုံးယောက်၏ ခေါင်းကို ပွတ်သပ်ကာ မပြုံးပဲ မနေနိုင်တော့ပေ။
အိုး. လီယွီနဲ့ ပိုတူပြီး တခြား ပေါင်းဖြစ်သည့် မဆိုးသွမ်းတဲ့ ပေါင်းဆုလည်းရှိသည်။ ပေါင်းဆုသည် ယဲ့ချင်းဟွမ်ကို မြင်သောအခါ အမြဲတမ်း ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးပြခဲ့သည်။
" ပေါင်းဆု .....ဦးလေးလို့ ခေါ်ပါဦး....!"
ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ပေါင်းဆု၏ ပျော့ပျောင်းသော မျက်နှာကို အသာလေး ညစ်လိုက်သည်။ ဒါက အားနည်းသူများကို အနိုင်ကျင့်သော်လည်း သန်မာသူများကို ကြောက်နေသူ တစ်ဦး၏ သာဓကတစ်ခုပင် ဖြစ်သည်။
ပေါင်းဆုက ပြုံးလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် 'အု....ဝူး' ဆိုပြီး ယဲ့ချင်းဟွမ်ရဲ့ လက်ကို ကိုက်ချလိုက်သည်။
သူ့တွင် သွားတစ်ချောင်းမျှမရှိသော်လည်း သွားဖုံးအလွတ်နှစ်ခုက သန်မာလွန်းလို့ ယဲ့ချင်းဟွမ်၏လက်တွင် အနီရောင်အရာကြီး နှစ်ခု ထင်ကျန်ခဲ့သည်။
ယဲ့ချင်းဟွမ်က ရုတ်တရက် အော်ဟစ်လိုက်သည်။
လီယွီနှင့် ကျင်းဝမ်တို့လည်း သူတို့နှစ်ဦးသည် လျှို့ဝှက်နေထိုင်ရာသို့ လျင်မြန်စွာရောက်ရှိသွားကြသည်။ ကျင်းဝမ် အခြားလူများကို လွှတ်ရန် အချိန်အကြာကြီး မယူဘဲ သူ့ဖာသာ လုပ်ခဲ့သည်။
စားစရာ လုံလုံလောက်လောက် ယူလာကြသည်။ ခြံဝင်းအတွင်းတွင်၊ ကျင်းဝမ်က ရေချိုများပြည့်နေသော ရေကန်တစ်ခုကို တူးရန် လူများကို အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ ငါးကန်တွေလည်း သယ်လာသည်။
"အရှင်မင်းသား..ကျွန်တော် ...စတော့မယ်" လီယွီက သူ့ကို သတိပေးလိုက်သည်။
လီယွီ၏လက်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ကျင်းဝမ်က သူ့င်္အကျီလက်ထဲမှ ချည်ထိုးထားသော အိတ်တစ်လုံးကို ထုတ်ကာ လီယွီအား ပေးလိုက်သည်။
"ဒါက ဘာလဲ?" လီယွီက မေးလိုက်သည်။ ကျင်းဝမ်မ်မှာ အမြဲတမ်း သူ့အတွက် ပေးစရာတွေ အစုံနေ ရှိတယ်။
ကျင်းဝမ်၏ မျက်လုံး အမူအရာအောက်တွင် လီယွီက ချည်ထားသော အိတ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။
ပိုးထိုးအိတ်အတွင်းမှ အကာအကွယ်အင်း စာရွက်ဟောင်းတစ်ခုနှင့် စက္ကူမှတ်စုတစ်ခုကို သူ တွေ့လိုက်ရသည်။
စက္ကူမှတ်စုတွင် အကာအကွယ် အင်းစာရွက်၏ဇာစ်မြစ်ကို ရှင်းပြထားသည်။ ကျင်းဝမ် မမွေးခင်က ဧကရီ ရှောင်ဟွေ့ဟာ မွေးကင်းစကလေးအတွက် ဒီအကာအကွယ်ကို ရရှိခဲ့သည်။ ထိုအရာသည် ကွယ်လွန်သူ ဧကရီ၏ အမွေခံပစ္စည်းတစ်ခုအဖြစ် အမှန်ပင် မှတ်ယူနိုင်သည်။ ကျင်းဝမ် က ထိုအကာအကွယ်ကို တချိန်လုံး ဂရုတစိုက် သိမ်းဆည်းထားခဲ့ပြီး ယခင်က မဝတ်ခဲ့ဖူးပေ။
အနောက်နယ်ခြားဒေသကို မရောက်ခင်မှာ သူက လူတွေကို အကာအကွယ်ပေးတဲ့ အင်းတံဆိပ်ကို ဆရာတော် လျောင်ခုန်းထံမှ တောင်းဆိုခဲ့ပြီး ထိုစဉ်က မန်းမှုတ်ခိုင်းခဲ့သည်။
မိုးကောင်းကင်အတို ဒုက္ခစမ်းသပ်ချက်အတွင်း နတ်ဆိုးများသည် အန္တရာယ်နှင့် ရင်ဆိုင်ရလေ့ရှိသည်။ ကျင်းဝမ် ထိုအကာအကွယ် မှော်ပညာသည် လီယွီ၏အသက်ကို ကယ်တင်နိုင်မည်ဟု အခိုင်အမာ ယုံကြည်ထားသည်။
"အရှင်မင်းသား.... ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်......"
လီယွီသည် ရှုပ်ထွေးသောခံစားချက်ဖြင့် လည်ပင်းတစ်ဝိုက်တွင် အကာအကွယ် တံဆိပ်ကို ဆွဲလိုက်သည်။ သူသည် မိုးကောင်းကင် အတိုဒုက္ခ စမ်းသပ်ချက်ကို အမှန်တကယ် ရင်ဆိုင်နေရသည် မဟုတ်ကြောင်း ကောင်းစွာ သိရှိခဲ့သည်။ ထိုအကာအကွယ် စက္ကူသည် အကောင်းဆုံး စာရွက်တစ်ရွက်ဖြစ်သည်။ တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ဘာမှ လုပ်လို့ မရဘူး။ သို့သော် မမျှော်လင့်ဘဲ၊ လီယွီဖန်တီးခဲ့သော လိမ်ညာမှုကြောင့် ကျင်းဝမ်သည် လီယွီအား ထိုအကာအကွယ်အင်းစာရွက်မှတဆင့် သူ့အပေါ်ထားသည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ယုံကြည်မှုအားလုံးကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။
လီယွီသည် အခြားရွေးချယ်စရာမရှိသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် သူက လိမ်ညာခဲ့မိလို့ အရမ်းကို အပြစ်ရှိသည်ဟု ခံစားမိနေသေးသည်။
မင်း စလို့ရပြီ...... ကျင်းဝမ် လီယွီဆီသို့ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"အရှင့်သား..အရှင် တဖက်ကို အရင်လှည့်ပေးလို့ ရမလား"
လီယွီ၏ နောက်ဆုံးတောင်းဆိုချက်ကို ကျင်းဝမ် ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်။ သူ ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး။ ကျင်းဝမ်ကို ကျင့်သားရဖို့ အချိန်တစ်ခုပေးဖို့ လိုအပ်ပြီး သူ့ကိုယ်သူလည်း အချိန်တစ်ခု ပေးရမယ်။
ကျင်းဝမ်က သူ့အပေါ် အမြဲတမ်း အလွန်စိတ်ရှည်သည်။ လီယွီ တောင်းဆိုပြီးနောက် ချက်ချင်းနားထောင်ပြီး လှည့်လိုက်သည်။
အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ လီယွီသည် System ထဲသို့ လျင်မြန်စွာ ဝင်ရောက်လိုက်သည်။ System က သူ့ကို မစ်ရှင်စတင်လိုသလားဟု မေးသောအခါ မဆိုင်းမတွ ဟုတ်ကဲ့ဟု ရွေးခဲ့သည်။
အတွေးတစ်ခုက သူ့ခေါင်းထဲတွင် ခဏမျှ ပျံ့လွင့်သွားသည်။ လူ့ငါးနှင့် ငါးလူ့ပုံစံများ တစ်လှည့်စီဖြစ်မည်ဟု System က ဆိုသည်။ သို့ဆိုလျှင် သူသည် လူသားငါး သို့မဟုတ် ငါးလူသားအဖြစ်သို့ ရှေးဦးစွာ ပြောင်းလဲမည်လား။
......
လီယွီသည် သူ့အတွေးမှ ပြန်လာသောအခါ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး အေးစက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့ခေါင်းမှာလည်း အနည်းငယ် ယားယံလာသည်။ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ခြေထောက်နဲ့ ခြေတွေ ရှိနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
လီယွီက မပြောင်းလဲသေးဟု ထင်လိုက်ကာ ပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်သောအခါ စကားမပြောနိုင်တော့ပေ။ ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့လက်တွေက တိုတောင်းပြီး ငါးဆူးတောင် တစ်စုံအဖြစ် ပြောင်းသွားတာကို သူတွေ့လိုက်တယ်။ အလုပ်စလုပ်နေပြီဆိုတာ ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားတယ်။
ဒါက သူ့ငါးပုံစံနဲ့မတူဘူး။ သူ၏ငါးပုံစံသည် လူသားများထက် များစွာသေးငယ်သော ပြီးပြည့်စုံသော ငါးဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် သူ၏ခြေထောက်နှင့် ခြေများသည် လူ့ခြေထောက်နှင့် ခြေဖဝါးများသာ ရှိသေးသည်။ ဒါက သူ့ခန္ဓာကိုယ် အရွယ်အစား လုံးဝမပြောင်းလဲကြောင်း ညွှန်ပြနေပေမယ့် သူ့လက်တွေက ငါးဆူးတောင်တွေ ဖြစ်ကုန်သည်။
အားးးးးးးးးးး ဒါက ငါးလူသားပုံစံလား....
အောက်ပိုင်းကတော့ လူဖြစ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းကတော့...!!!
လီယွီသည် သူ့မျက်နှာကို အလျင်အမြန် ဖုံးကွယ်ဖို့လုပ်သော်လည်း သူ၏ ဆူးတောင်များသည် လက်လှမ်းမမီနိုင်လောက်အောင် တိုနေခဲ့သည်။ ခဏအကြာတွင် အသက်ရှုကျပ်လာသည်။ သူသည် လူတစ်ဝက်ငါးဝက်ဖြစ်သော်ငြား ငါးတစ်ဝက်သည် ရေထဲမှထွက်လို့မရပေ။
လီယွီသည် သူ့ကိုယ်သူ မကြည့်ဝံ့ဘဲ ကျင်းဝမ်ကို နောက်ပြန်လှည့်ရန် လှမ်းခေါ်သည်။ သူ့ဘေးနားက ပြင်ဆင်ထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတစ်ထည်ကို သူ့ခြေဖဝါးကို လျင်မြန်စွာအသုံးပြုပြီး စမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ခြုံဖို့ နည်းလမ်းရှာလိုက်ရသည်။
သူ့ခေါင်းပေါ်မှ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို တင်ကာ ဖုံးကွယ်လိုက်ပြီး လီယွီသည် ခြံထဲသို့ အပြေးအလွှား ပြေးသွားကာ ဦးခေါင်းကို ရေထဲသို့ အရင်ထည့်လိုက်သည်။
ကျင်းဝမ်ကို ယုံရင်တောင် သူက အပေါ်ပိုင်းငါးဖြစ်သွားသည့် ပုံကို မမြင်စေချင်ဘူး...
QQ.... သူ့ကိုယ်သူ မကြည့်ဝံ့ဘူး၊ ကျင်းဝမ်ကိုလည်း ကြည့်ဖို့တောင် သတ္တိမရှိတော့ဘူး။
ကျင်းဝမ် အော်ဟစ်သံကို ကြားလိုက်ကာ လှည့်လိုက်တော့ လီယွီသည် ရေထဲသို့ခုန်ဆင်းနေပြီဖြစ်သည်။
ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ?
ကျင်းဝမ်သည် လီယွီ ဘာပြောင်းလဲသွားသည်ကို မသိသဖြင့် ရေကန်ဘေးတွင် ခဏရပ်နေခဲ့သည်။
ဤနေအိမ်ရှိ ရေကန်သည် မူလ ကျင်းအိမ်တော်ရှိ ရေကန်ကဲ့သို့ နက်ရှိုင်းခြင်းမရှိပေ။ ကုန်းပေါ်တွင်ရပ်လျက်၊ ကျင်းဝမ်သည် လီယွီ၏ရုပ်သဏ္ဍာန်ကို ဖျတ်ခနဲမြင်လိုက်ရသည်။
ရှောင်ယွီသည် သူ၏ငါးပုံစံသို့ လုံးဝပြောင်းလဲသွားပုံ မပေါ်ဘူးဆိုတာ သူတွေ့ရှိခဲ့သည်။
အခြားတစ်ယောက်သည် ရေအောက်တွင် ပုန်းနေပြီး ထွက်လာရန် ငြင်းဆန်ကာ လီယွီ၏ ယခင်မှတ်တမ်းများအရ ရေထဲတွင် အကြာကြီးနေပြီးနောက် နေမကောင်းဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ကျင်းဝမ်သည် ယခုတစ်ကြိမ်လည်း အလားတူဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်ခဲ့သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူကိုယ်တိုင် ရေထဲဆင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
ဝတ်ရုံကို ချွတ်ခါနီးတွင် ရေလှိုင်းများ ပေါ်လာသည်။ ရေ၏အောက်ခြေမှ လူသည် မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ ကူးခတ်လာခဲ့သည်။
ရှောင်ယွီ...? ကျင်းဝမ် အရမ်းစိတ်ပူသွားတယ်။
ထိုအချိန်တွင် လီယွီက ဘာမှ မပြောတော့ပေ။ ရေထဲတွင် ရပ်နေစဉ် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းနှင့် မျက်နှာကို ပဝါဖြင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖုံးအုပ်ထားသည်။
အထည်ပုဝါတွင် အပေါက်နှစ်ပေါက် ပေါ်လာသည်။ လီယွီသည် အပေါက်နှစ်ပေါက်မှ ကျင်းဝမ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
QQ..... အနီးကပ်မနေပါနဲ့ အရှင်မင်းသား...
နှစ်ယောက်လုံး စကားမပြောနိုင်ပေ။ လီယွီသည် ကျင်းဝမ်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ စိုက်ကြည့်နေသည်။ ကျင်းဝမ်နီးကပ်လာသည်နှင့်အမျှ သူလည်း နောက်ပြန်ဆုတ်သွားသည်။
အကြိမ်ကြိမ်ကြိုးစားပြီးနောက်၊ လီယွီက သူ့ကို ရှောင်ဖို့ ကြိုးစားနေကြောင်း ကျင်းဝမ်လည်း နားလည်ခဲ့သည်။
ခဏလောက်တွေးပြီး ကျင်းဝမ်က လီယွီကို ရေထဲက ဆွဲထုတ်ချင်နေတဲ့ လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ လီယွီသည် မူလက လှမ်းဖယ်ဖို့လုပ်ချင်ပေမယ့် သူ့လက်တွေက တိုသွားသည်ကို သတိရပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်ဖမ်းမိသောအခါတွင် သူ၏ငါးဆူးတောင်ကို အမြန်ဖော်ပြခဲ့သည်။
ကျင်းဝမ် : "......"
ကျင်းဝမ် မျက်စိအားကောင်းလွန်းသည်။ ဝှက်ထားတဲ့ ငါးဆူးတောင်ကို သူမြင်နေပြီ။ ခဏတာ အံ့အားသင့်သွားပြီး ရှောင်ယွီသည် သူ့ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းနှင့် မျက်နှာကို ယခုအချိန်၌ ထိုကဲ့သို့ ဖုံးအုပ်ထားရသည့်အကြောင်းအရင်းကို တော်တော်လေး ခန့်မှန်းမိသွားသည်...။
........ ဒါက တကယ်ကို မထင်မှတ်စရာပဲ။
ကျင်းဝမ် ခပ်တိုးတိုး ချောင်းဟန့်လိုက်မိသည်။ ရှောင်ယွီက သူ့ကို အနားမကပ်စေချင်တာကြောင့် ရှောင်ယွီကို ဘယ်လိုနှစ်သိမ့်ရမှာလဲ ။
ကျင်းဝမ် အနီးနားတစ်ဝိုက်ကို ကြည့်လိုက်ရာ ဝါးချောင်းတစ်ချောင်းကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။
လီယွီလည်း တုတ်ကို မြင်လိုက်သည် ။ ကျင်းဝမ် က ထိုတုတ် ကိုသုံးပြီး တစ်နည်းနည်းနဲ့ အဆက်အသွယ်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ သူ သိတယ်။ ဝါးချောင်းကနေ သတင်းအချက်လက် ဖလှယ်ရန် သုံးနိုင်မလား။
လီယွီသည် မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေခဲ့သည်။ ထို့နောက်၊ ကျင်းဝမ်က သူ့င်္အကျီလက် တစ်ဝက်ကို ဖြတ်ပြီး တုတ်ဖြင့် ပတ်ထားသည်ကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ကျင်းဝမ်သည် ဝါးချောင်းဖြင့် လီယွီထံသို့ ဖြည်းညှင်းစွာ ချဉ်းကပ်လာသည်။
လီယွီ: .....?
င်္အကျီလက်တွင် ပတ်ထားတဲ့ ဝါးချောင်းက သူ့ခေါင်းထိပ်ကို ညင်သာစွာ ထိလိုက်သည် ။
ဒီလှုပ်ရှားမှု ...... လီယွီ အေးခဲသွားသည် ။
ကျင်းဝမ် ယခင်က မရေမတွက်နိုင်သော အကြိမ်ပေါင်း မရေတွက်နိုင်အောင် ပြုလုပ်ခဲ့သော သူ၏ ခေါင်းကို နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးခဲ့သည်နှင့် အတူတူပဲဖြစ်သည်။
**********-*********
Chapter (96-2) - ငါးလူသားေလး ေရွာင္ယြီ
သို႔ေသာ္၊ သခင္ေလးယဲ့သည္ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသူျဖစ္ၿပီး ဘာမွမသိသည့္ အားနည္းၿပီး အားကိုးရာမဲ့ ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ဘာမွ ျပန္မလုပ္နုိင္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဦးေလးယဲ့နွင့္ ဖက္တီးေလးႀကုး ရန္ပြဲေတာ့ မျဖစ္ခဲ့ေပ။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ေပါင္းအာ့ႏွင့္ ေပါင္းစန္းကို ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ေပါင္းရိကဲ့သို႕ မျဖစ္ေလာက္ဟုထင္ကာ ဖက္တီး နွစ္နွင့္သံုးကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ လွမ္းဆြဲသြင္းလိုက္သည္။
ဒါကလည္း ေလ့က်င့္ေနတာပဲလို႕ သေဘာထားလိုက္သည္။ ေနာက္ရက္အနည္းငယ္ၾကာရင္ သူ႔ကေလးေမြးလာေတာ့မည္။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ေပါင္းသုံးေယာက္၏ ေခါင္းကို ပြတ္သပ္ကာ မျပံဳးပဲ မေနနိုင္ေတာ့ေပ။
အိုး. လီယြီနဲ႔ ပိုတူၿပီး တျခား ေပါင္းျဖစ္သည့္ မဆိုးသြမ္းတဲ့ ေပါင္းဆုလည္းရွိသည္။ ေပါင္းဆုသည္ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ကို ျမင္ေသာအခါ အၿမဲတမ္း ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ၿပဳံးျပခဲ့သည္။
" ေပါင္းဆု .....ဦးေလးလို႕ ေခၚပါဥိီး....!"
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ေပါင္းဆု၏ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ မ်က္ႏွာကို အသာေလး ညစ္လိုက္သည္။ ဒါက အားနည္းသူမ်ားကို အႏိုင္က်င့္ေသာ္လည္း သန္မာသူမ်ားကို ေၾကာက္ေနသူ တစ္ဦး၏ သာဓကတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။
ေပါင္းဆုက ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ 'အု....ဝူး' ဆိုျပီး ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ရဲ႕ လက္ကို ကိုက္ခ်လိုက္သည္။
သူ႔တြင္ သြားတစ္ေခ်ာင္းမွ်မရွိေသာ္လည္း သြားဖုံးအလြတ္ႏွစ္ခုက သန္မာလြန္းလို႕ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္၏လက္တြင္ အနီေရာင္အရာႀကီး နွစ္ခု ထင္က်န္ခဲ့သည္။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က ရုတ္တရက္ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။
လီယြီႏွင့္ က်င္းဝမ္တုိ႕လည္း သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေနထိုင္ရာသို႔ လ်င္ျမန္စြာေရာက္ရွိသြားၾကသည္။ က်င္းဝမ္ အျခားလူမ်ားကို လႊတ္ရန္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး မယူဘဲ သူ႔ဖာသာ လုပ္ခဲ့သည္။
စားစရာ လုံလုံေလာက္ေလာက္ ယူလာၾကသည္။ ၿခံဝင္းအတြင္းတြင္၊ က်င္းဝမ္က ေရခ်ိဳမ်ားျပည့္ေနေသာ ေရကန္တစ္ခုကို တူးရန္ လူမ်ားကို အမိန႔္ေပးခဲ့သည္။ ငါးကန္ေတြလည္း သယ္လာသည္။
"အရွင္မင္းသား..ကြ်န္ေတာ္ ...စေတာ့မယ္" လီယြီက သူ႔ကို သတိေပးလိုက္သည္။
လီယြီ၏လက္ကို ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီး က်င္းဝမ္္က သူ႔အၤက်ီလက္ထဲမွ ခ်ည္ထိုးထားေသာ အိတ္တစ္လုံးကို ထုတ္ကာ လီယြီအား ေပးလိုက္သည္။
"ဒါက ဘာလဲ?" လီယြီက ေမးလိုက္သည္။ က်င္းဝမ္္မ္မွာ အၿမဲတမ္း သူ႔အတြက္ ေပးစရာေတြ အစုံေန ရွိတယ္။
က်င္းဝမ္္၏ မ်က္လုံး အမူအရာေအာက္တြင္ လီယြီက ခ်ည္ထားေသာ အိတ္ကို ဖြင့္လိုက္သည္။
ပိုးထိုးအိတ္အတြင္းမွ အကာအကြယ္အင္း စာရြက္ေဟာင္းတစ္ခုႏွင့္ စကၠဴမွတ္စုတစ္ခုကို သူ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
စကၠဴမွတ္စုတြင္ အကာအကြယ္ အင္းစာရြက္၏ဇာစ္ျမစ္ကို ရွင္းျပထားသည္။ က်င္းဝမ္ မေမြးခင္က ဧကရီ ေရွာင္ေဟြ႕ဟာ ေမြးကင္းစကေလးအတြက္ ဒီအကာအကြယ္ကို ရရွိခဲ့သည္။ ထိုအရာသည္ ကြယ္လြန္သူ ဧကရီ၏ အေမြခံပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ အမွန္ပင္ မွတ္ယူနိုင္သည္။ က်င္းဝမ္ က ထိုအကာအကြယ္ကို တခ်ိန္လံုး ဂ႐ုတစိုက္ သိမ္းဆည္းထားခဲ့ၿပီး ယခင္က မဝတ္ခဲ့ဖူးေပ။
အေနာက္နယ္ျခားေဒသကို မေရာက္ခင္မွာ သူက လူေတြကို အကာအကြယ္ေပးတဲ့ အင္းတံဆိပ္ကို ဆရာေတာ္ ေလ်ာင္ခုန္းထံမွ ေတာင္းဆိုခဲ့ျပီး ထိုစဥ္က မန္းမႈတ္ခုိင္းခဲ့သည္။
မိုးေကာင္းကင္အတို ဒုကၡစမ္းသပ္ခ်က္အတြင္း နတ္ဆိုးမ်ားသည္ အႏၲရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေလ့ရွိသည္။ က်င္းဝမ္ ထိုအကာအကြယ္ ေမွာ္ပညာသည္ လီယြီ၏အသက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္မည္ဟု အခိုင္အမာ ယုံၾကည္ထားသည္။
"အရွင္မင္းသား.... ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္......"
လီယြီသည္ ရႈပ္ေထြးေသာခံစားခ်က္ျဖင့္ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္တြင္ အကာအကြယ္ တံဆိပ္ကို ဆြဲလိုက္သည္။ သူသည္ မိုးေကာင္းကင္ အတိုဒုကၡ စမ္းသပ္ခ်က္ကို အမွန္တကယ္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာ သိရွိခဲ့သည္။ ထိုအကာအကြယ္ စကၠဴသည္ အေကာင္းဆုံး စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ျဖစ္သည္။ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဘာမွ လုပ္လို႔ မရဘူး။ သို႔ေသာ္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ၊ လီယြီဖန္တီးခဲ့ေသာ လိမ္ညာမႈေၾကာင့္ က်င္းဝမ္္သည္ လီယြီအား ထိုအကာအကြယ္အင္းစာရြက္မွတဆင့္ သူ႕အေပၚထားသည့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ယုံၾကည္မႈအားလုံးကို ေပးအပ္ခဲ့သည္။
လီယြီသည္ အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူက လိမ္ညာခဲ့မိလိုိ႕ အရမ္းကို အျပစ္ရွိသည္ဟု ခံစားမိေနေသးသည္။
မင္း စလို႕ရျပီ...... က်င္းဝမ္ လီယြီဆီသို႔ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
"အရွင့္သား..အရွင္ တဖက္ကို အရင္လွည့္ေပးလို႕ ရမလား"
လီယြီ၏ ေနာက္ဆုံးေတာင္းဆိုခ်က္ကို က်င္းဝမ္ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္။ သူ ဘာျဖစ္သြားမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ က်င္းဝမ္ကို က်င့္သားရဖို႕ အခ်ိန္တစ္ခုေပးဖို႔ လိုအပ္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူလည္း အခ်ိန္တစ္ခု ေပးရမယ္။
က်င္းဝမ္က သူ႔အေပၚ အၿမဲတမ္း အလြန္စိတ္ရွည္သည္။ လီယြီ ေတာင္းဆိုၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းနားေထာင္ၿပီး လွည့္လိုက္သည္။
အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ကာ လီယြီသည္ System ထဲသို႔ လ်င္ျမန္စြာ ဝင္ေရာက္လိုက္သည္။ System က သူ႔ကို မစ္ရွင္စတင္လိုသလားဟု ေမးေသာအခါ မဆိုင္းမတြ ဟုတ္ကဲ့ဟု ေ႐ြးခဲ့သည္။
အေတြးတစ္ခုက သူ႔ေခါင္းထဲတြင္ ခဏမွ် ပ်ံ႕လြင့္သြားသည္။ လူ႔ငါးႏွင့္ ငါးလူ႔ပုံစံမ်ား တစ္လွည့္စီျဖစ္မည္ဟု System က ဆိုသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သူသည္ လူသားငါး သို႔မဟုတ္ ငါးလူသားအျဖစ္သို႔ ေရွးဦးစြာ ေျပာင္းလဲမည္လား။
......
လီယြီသည္ သူ႔အေတြးမွ ျပန္လာေသာအခါ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး ေအးစက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႔ေခါင္းမွာလည္း အနည္းငယ္ ယားယံလာသည္။ ေအာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္နဲ႔ ေျခေတြ ရွိေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
လီယြီက မေျပာင္းလဲေသးဟု ထင္လိုက္ကာ ပါးစပ္ကိုဖြင့္လိုက္ေသာအခါ စကားမေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ေတြက တိုေတာင္းၿပီး ငါးဆူးေတာင္ တစ္စုံအျဖစ္ ေျပာင္းသြားတာကို သူေတြ႕လိုက္တယ္။ အလုပ္စလုပ္ေနၿပီဆိုတာ ႐ုတ္တရက္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။
ဒါက သူ႔ငါးပုံစံနဲ႔မတူဘူး။ သူ၏ငါးပုံစံသည္ လူသားမ်ားထက္ မ်ားစြာေသးငယ္ေသာ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ငါးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ေျခေထာက္ႏွင့္ ေျခမ်ားသည္ လူ႔ေျခေထာက္ႏွင့္ ေျခဖဝါးမ်ားသာ ရွိေသးသည္။ ဒါက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ အ႐ြယ္အစား လုံးဝမေျပာင္းလဲေၾကာင္း ၫႊန္ျပေနေပမယ့္ သူ႔လက္ေတြက ငါးဆူးေတာင္ေတြ ျဖစ္ကုန္သည္။
အားးးးးးးးးးး ဒါက ငါးလူသားပုံစံလား....
ေအာက္ပိုင္းကေတာ့ လူျဖစ္ၿပီး အေပၚပိုင္းကေတာ့...!!!
လီယြီသည္ သူ႔မ်က္ႏွာကို အလ်င္အျမန္ ဖုံးကြယ္ဖုိ႕လုပ္ေသာ္လည္း သူ၏ ဆူးေတာင္မ်ားသည္ လက္လွမ္းမမီႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တိုေနခဲ့သည္။ ခဏအၾကာတြင္ အသက္ရႈက်ပ္လာသည္။ သူသည္ လူတစ္ဝက္ငါးဝက္ျဖစ္ေသာ္ျငား ငါးတစ္ဝက္သည္ ေရထဲမွထြက္လို႕မရေပ။
လီယြီသည္ သူ႔ကိုယ္သူ မၾကည့္ဝံ့ဘဲ က်င္းဝမ္ကို ေနာက္ျပန္လွည့္ရန္ လွမ္းေခၚသည္။ သူ႔ေဘးနားက ျပင္ဆင္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါတစ္ထည္ကို သူ႔ေျခဖဝါးကို လ်င္ျမန္စြာအသုံးျပဳၿပီး စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ၿခဳံဖို႔ နည္းလမ္းရွာလိုက္ရသည္။
သူ႔ေခါင္းေပၚမွ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို တင္ကာ ဖံုးကြယ္လိုက္ၿပီး လီယြီသည္ ၿခံထဲသို႔ အေျပးအလႊား ေျပးသြားကာ ဦးေခါင္းကို ေရထဲသို႔ အရင္ထည့္လိုက္သည္။
က်င္းဝမ္္ကို ယုံရင္ေတာင္ သူက အေပၚပိုင္းငါးျဖစ္သြားသည့္ ပံုကို မျမင္ေစခ်င္ဘူး...
QQ.... သူ႔ကိုယ္သူ မၾကည့္ဝံ့ဘူး၊ က်င္းဝမ္ကိုလည္း ၾကည့္ဖို႔ေတာင္ သတၱိမရွိေတာ့ဘူး။
က်င္းဝမ္ ေအာ္ဟစ္သံကို ၾကားလိုက္ကာ လွည့္လိုက္ေတာ့ လီယြီသည္ ေရထဲသို႔ခုန္ဆင္းေနၿပီျဖစ္သည္။
ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?
က်င္းဝမ္္သည္ လီယြီ ဘာေျပာင္းလဲသြားသည္ကို မသိသျဖင့္ ေရကန္ေဘးတြင္ ခဏရပ္ေနခဲ့သည္။
ဤေနအိမ္ရွိ ေရကန္သည္ မူလ က်င္းအိမ္ေတာ္ရွိ ေရကန္ကဲ့သို႔ နက္ရႈိင္းျခင္းမရွိေပ။ ကုန္းေပၚတြင္ရပ္လ်က္၊ က်င္းဝမ္္သည္ လီယြီ၏႐ုပ္သ႑ာန္ကို ဖ်တ္ခနဲျမင္လိုက္ရသည္။
ေရွာင္ယြီသည္ သူ၏ငါးပုံစံသို႔ လုံးဝေျပာင္းလဲသြားပုံ မေပၚဘူးဆိုတာ သူေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
အျခားတစ္ေယာက္သည္ ေရေအာက္တြင္ ပုန္းေနၿပီး ထြက္လာရန္ ျငင္းဆန္ကာ လီယြီ၏ ယခင္မွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရထဲတြင္ အၾကာႀကီးေနၿပီးေနာက္ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ က်င္းဝမ္္သည္ ယခုတစ္ႀကိမ္လည္း အလားတူျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္ခဲ့သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူကိုယ္တိုင္ ေရထဲဆင္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
ဝတ္ရံုကို ခြၽတ္ခါနီးတြင္ ေရလႈိင္းမ်ား ေပၚလာသည္။ ေရ၏ေအာက္ေျခမွ လူသည္ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚသို႔ ကူးခတ္လာခဲ့သည္။
ေရွာင္ယြီ...? က်င္းဝမ္ အရမ္းစိတ္ပူသြားတယ္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ လီယြီက ဘာမွ မေျပာေတာ့ေပ။ ေရထဲတြင္ ရပ္ေနစဥ္ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ပဝါျဖင့္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖုံးအုပ္ထားသည္။
အထည္ပုဝါတြင္ အေပါက္ႏွစ္ေပါက္ ေပၚလာသည္။ လီယြီသည္ အေပါက္ႏွစ္ေပါက္မွ က်င္းဝမ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
QQ..... အနီးကပ္မေနပါနဲ႔ အရွင္မင္းသား...
ႏွစ္ေယာက္လုံး စကားမေျပာႏိုင္ေပ။ လီယြီသည္ က်င္းဝမ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ က်င္းဝမ္နီးကပ္လာသည္ႏွင့္အမွ် သူလည္း ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားသည္။
အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားၿပီးေနာက္၊ လီယြီက သူ႔ကို ေရွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနေၾကာင္း က်င္းဝမ္လည္း နားလည္ခဲ့သည္။
ခဏေလာက္ေတြးၿပီး က်င္းဝမ္္က လီယြီကို ေရထဲက ဆြဲထုတ္ခ်င္ေနတဲ့ လက္ကို ဆန႔္ထုတ္လိုက္တယ္။ လီယြီသည္ မူလက လွမ္းဖယ္ဖို႕လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႕လက္ေတြက တုိသြားသည္ကို သတိရၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ဖမ္းမိေသာအခါတြင္ သူ၏ငါးဆူးေတာင္ကို အျမန္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
က်င္းဝမ္္ : "......"
က်င္းဝမ္ မ်က္စိအားေကာင္းလြန္းသည္။ ဝွက္ထားတဲ့ ငါးဆူးေတာင္ကို သူျမင္ေနၿပီ။ ခဏတာ အံ့အားသင့္သြားၿပီး ေရွာင္ယြီသည္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ယခုအခ်ိန္၌ ထိုကဲ့သို႔ ဖုံးအုပ္ထားရသည့္အေၾကာင္းအရင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခန႔္မွန္းမိသြားသည္...။
........ ဒါက တကယ္ကို မထင္မွတ္စရာပဲ။
က်င္းဝမ္ ခပ္တုိးတိုး ေခ်ာင္းဟန္႕လိ္ုက္မိသည္။ ေရွာင္ယြီက သူ႔ကို အနားမကပ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ေရွာင္ယြီကို ဘယ္လိုႏွစ္သိမ့္ရမွာလဲ ။
က်င္းဝမ္ အနီးနားတစ္ဝိုက္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ဝါးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကို ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
လီယြီလည္း တုတ္ကို ျမင္လိုက္သည္ ။ က်င္းဝမ္ က ထိုတုတ္ ကိုသံုးျပီး တစ္နည္းနည္းနဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သူ သိတယ္။ ဝါးေခ်ာင္းကေန သတင္းအခ်က္လက္ ဖလွယ္ရန္ သုံးႏိုင္မလား။
လီယြီသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္ျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္၊ က်င္းဝမ္က သူ႕အၤက်ီလက္ တစ္ဝက္ကို ျဖတ္ၿပီး တုတ္ျဖင့္ ပတ္ထားသည္ကို သူေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ က်င္းဝမ္္သည္ ဝါးေခ်ာင္းျဖင့္ လီယြီထံသို႔ ျဖည္းညႇင္းစြာ ခ်ဥ္းကပ္လာသည္။
လီယြီ: .....?
အၤက်ီလက္တြင္ ပတ္ထားတဲ့ ဝါးေခ်ာင္းက သူ႔ေခါင္းထိပ္ကို ညင္သာစြာ ထိလိုက္သည္ ။
ဒီလႈပ္ရွားမႈ ...... လီယြီ ေအးခဲသြားသည္ ။
က်င္းဝမ္ ယခင္က မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အႀကိမ္ေပါင္း မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သူ၏ ေခါင္းကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးခဲ့သည္နွင့္ အတူတူပဲျဖစ္သည္။
**********-*********