Chapter (94-1) - ပါးပါးတွေရဲ့မင်္ဂလာပွဲ
ကျင်းဝမ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ ရှောင်ယွီ ငါးအဖြစ် ပြောင်းလဲမယ့် လက်ကျန်အချိန်ကို တွက်ချက်နေခဲ့သည်။ မြို့ပတ်ပတ်လည်တွင် လူတွေ ကြိတ်ကြိတ်တိုး ဝိုင်းကြည့်နေပေမယ့် ထိုခေတ်အခါက ရထားစီးနိုင်သူ ရှားပါးသောကြောင့် သူတို့ ရထားလုံးသွားလာသည့် အရှိန်ကို တိုးမြင့်နိုင်ခဲ့သည်။
ရထားမောင်းသူသည် အထူးမစ်ရှင်ကို ဒီအချိန်မတိုင်မီလေးတင်မှ လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ မင်္ဂလာဆောင် သည့်နေ့တွင် သူက အရှိန်ကို မြှင့်ချင်သော်လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ကျင်းဝမ်နှင့် ဝမ်ဖေး ကို မနှောင့်ယှက်ချင်ပေ။ ရထားမောင်းသူသည် ကျင်းအိမ်တော်တွင် အလုပ်လုပ်ခဲသည်မှာ နှစ်အတော်ကြာနေပြီဖြစ်သည်။ ကျင်းဝမ် ခမျာ နောက်ဆုံးမှာ ဝမ်ဖေး ကို လက်ထပ်ဖို့ ရှာတွေ့ခဲ့တာကို ဂုဏ်ပြုဖို့အတွက် သူက ရထားလုံးမောင်းသည့် တာဝန်ကို ကျေပွန်အောင် ဆောင်ရွက်နိုင်ဖို့ အပြင်ထွက်ပြီး တစ်လတိတိ လေ့ကျင့်ခဲ့သေးသည်။
လမ်းများတစ်လျှောက်တွင် ကျင်းအိမ်တော်၏ အစောင့်များက ဝမ်ရယ်နှင့် ဝမ်ဖေး၏ လုံခြုံရေးအတွက် တာဝန်ရှိသည်။ သူတို့သည် အလွန်အမင်း စိတ်လှုပ်ရှားနေသော အရပ်သားများကို အရမ်း နီးကပ် မလာစေရန် တားဆီးထားသည်။ မင်္ဂလာရထားလုံးသည် ကျင်းအိမ်တော်သို့ အေးအေးချမ်းချမ်း ချောမွေ့စွာ ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် မင်္ဂလာပွဲကျင်းပရန် အချိန်တန်ပြီဖြစ်သည်။
ခရီးလမ်းအကွာအဝေးကြောင့် ဧကရာဇ်သည် ကျင်းဝမ်၏မင်္ဂလာပွဲကြီးတွင် မပေါ်လာနိုင်ခဲ့ပေမယ့် လက်ဆောင်များ ပေးအပ်ခြင်းဖြင့် ဧကရာဇ်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လှစ်ဟဖော်ပြခဲ့သည်။ ဝမ့်ရှီးသည် လက်ဆောင်များစာရင်းကို တစ်နာရီကြာ ရွတ်ဖတ်ခဲ့သည့်တိုင် မပြီးနိုင်သေးပေ။ တော်ဝင်မြို့တော်မှ လာသော စီတန်းနေသည့် လက်ဆောင်များက မင်္ဂလာခန်းမ မှ ကျင်းအိမ်တော်အပြင်ဘက် အထိ လက်ဆောင်များဆပ်တိုက်သယ်ဆောင်နေဆဲဖြစ်သည်။
ထိုမင်္ဂလာပွဲကြီးအတွက် ဂုဏ်ပြု ဝိုင်သောက်ရန် လေးစားရသော ဧည့်သည်များအဖြစ် ဖိတ်ကြားခံရသူ အများအပြားပင် မရှိခဲ့ပေ။ ကျင်းဝမ် ရှုပ်ထွေးလွန်းသော လုပ်နည်းလုပ်ထုံးများကို မကြိုက်ပေ။ သို့သော် ထိုသည်မှာ ရှောင်ယွီနှင့် သူ၏မင်္ဂလာပွဲဖြစ်သည်။ ကျင်းဝမ်က မင်္ဂလာခန်းမကို အစဉ်လာဖြင့် လုံးလုံးလျားလျား မတူညီတာလည်း မဖြစ်စေချင်ပေ။ ထို့ကြောင့် မြို့တော်ဝန်နှင့် ဒေသအလိုက် ဂုဏ်သိက္ခာရှိသော အကြီးအကဲအချို့အား ဂုဏ်ပြု ဧည့်သည်အဖြစ် တက်ရောက်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည်။ လီယွီနဲ့ တော်တော်လေး ဆက်ဆံရေးကောင်းတဲ့ အဒေါ်ရွှီ ကိုလည်း ဖိတ်ကြားထားသည်။ လေးစားအပ်သော ဧည့်သည်များသည် မြင့်မြတ်သော အရာရှိများ သို့မဟုတ် ရာထူး အဆင့်တန်းမမြင့်ပေမယ့် ဂုဏ်သတင်းကျော်ဇော်သူများဖြစ်ကြသည်။
မင်္ဂလာခန်းမ၏ ဂုဏ်ထူးဆောင်ထူးဆောင် ထိုင်ခုံများတွင်၊ ဧကရာဇ်အမိန့်တော်ကို ထားရှိသည်။ ဧကရီ ရှောင်ဟွေ့၏ အောက်မေ့ဖွယ် ရုပ်ပုံကားချပ်ကို သူမထိုင်ရမည့်နေရာတွင် ထားရှိခဲ့သည်။
မင်္ဂလာအခမ်းအနားမှူးသည် ကျင်းဝမ်ထံမှ အခမ်းနားစတင်ဖို့ အချက်ပြမှုကို ရရှိပြီးနောက် အပြေးမြန်သည့် မြင်းတစ်ကောင်ပမာ လှစ်ခနဲရောက်ရှိလာပြီး မင်္ဂလာသြဝါဒမိန့်ခွန်းကို စတင်ပြောတော့သည်။ ခရီးမှ ခုလေးတင်ရောက်လာသည့် တစ်ဝမ်းကွဲညီအစ်ကို ယဲ့ချင်းဟွမ်လည်း မြင်းပေါ်မှ ခုန်ဆင်းကာ မင်္ဂလာခန်းမထဲသို့ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြေးဝင်လာခဲ့သည်။
ချန်အန်းအိမ်တော်သည် ကျင်းဝမ်၏မင်္ဂလာပွဲကြီးအကြောင်းကို သိရှိပြီးနောက်၊ တစ်စုံတစ်ဦးကို လာ၍ ချီးကျူးဂုဏ်ပြုရန် စေလွှတ်လိုက်သည်။ ထိုတာဝန်ကို ယဲ့ချင်းဟွမ်က လိုလိုလားလားလက်ခံပြီး မတွေ့ရတာ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ သူ့ဝမ်းကွဲကိုလည်း အရမ်းလွမ်းလို့ တွေ့ရန် လာခဲ့သည်။
"ထျန်းချီ.... မင်းရဲ့နေ့ထူးနေ့မြတ်မှာ ဂုဏ်ပြုဖို့ မယ့်နေ့ကို နောက်ဆုံးတော့ ရောက်ခဲ့ပြီကွ !" ယဲ့ချင်းဟွမ်က ကျင်းဝမ်၏ ပုခုံးကို ပြုံးလျက် ပုတ်လိုက်သည်။
ရှားရှားပါးပါးအခါသမယတွင်၊ ကျင်းဝမ် သူ့လက်ကို အထိမခံခဲ့ပေ။ အဲဒီအစား ကျင်းဝမ် ခပ်ဖျော့ဖျော့ပြုံးပြီး ဝိုင်ခွက်ကို ယူလာကာ ယဲ့ချင်းဟွမ်နဲ့အတူ တစ်ခွက်သောက်ဖို့ ဝမ့်ရှီးကို အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
ဂုဏ်ပြုဝိုင်အရက်ကို သောက်ပြီးနောက် ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ချက်ချင်းပင် နူတ်သွက်အာသွက်ဖြစ်လာသည်။ ထို့အပြင် သခင်လေးယဲ့သည် သူပြောချင်သော စကားများကို ဗိုက်ပြည့် သယ်ဆောင်လာသလို တရစပ်ပြောတော့သည်။
ကျင်းဝမ် တော်ဝင်မြို့တော် မှ ထွက်ခွာသွားသောအခါတွင်၊ တစ်ချိန်က ချန်အန်းအိမ်တော်သို့ ကျင်းဝမ်က နန်းတွင်းက အခြေနေ အပြောင်းအလဲကို တိတ်တဆိတ် စောင့်ကြည့်စေလိုသောစာတစ်စောင် ပေးပို့ခဲ့သည်။ ကျင်းဝမ်ကို နယ်စပ်ဒေသကို စေလွှတ်ခြင်းမပြုဖို့ ဧကရာဇ်မင်းကြီးထံ အသနားခံစာကို သူတို့ကိုယ်တိုင် မတောင်းဆိုသင့်ခဲ့ပေ။ ထို့အပြင် အနောက်ဘက် နယ်စပ်ဒေသတို့ ကျင်းဝမ်နှင့် ဆက်သွယ်ဖို့ သီးသန့်စာလည်း ပေးပို့ရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ကျင်းဝမ် ထွက်သွားပြီးနောက်၊ ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်နိုင်သူမှာ ချန်အန်းနယ်စားအိုကြီး ယဲ့ချန်သာ ဖြစ်သည်။ ကျင်းဝမ်အတွက် တခြားလူတွေ အားလုံးက စိတ်ပူနေကြသည်။ ယခုနှစ်တစ်လျှောက်လုံးတွင်၊ ကျင်းဝမ် အနောက်တောင်တန်းဒေသတွင် ဓားပြများနှင့် ကျိုင်းကောင်ကပ်ဘေးကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ဧကရာဇ်သည် ကျင်းဝမ်၏ မူလတာဝန်ကို ဆဌမမင်းသားကို ပေးခဲ့သည်။ ယဲ့ချင်းဟွမ်က ဒီဖြစ်ရပ်ကို မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ခဲ့ကာ ကျင်းဝမ်အား တော်ဝင်မြို့တော်ကို ပြန်လာခွင့်ပြုရန် ဧကရာဇ်ထံ ပန်ကြားလိုခဲ့သည်။
ကံကောင်းထောက်မစွာ၊ ချန်အန်းမြို့စားအိုကြီးသည် ကျင်းဝမ်ကို ယုံကြည်သင့်ကြောင့် သူ့မြေးဖြစ်သူကို ချက်ချင်း ဖျောင်းဖျနိုင်ခဲ့သည်။ ချန်အန်းမြို့စားအိုကြီးသည် အခြေနေမှန်ကို အရမ်းကို သဘောပေါက်လွယ်သူ ဖြစ်သည်။ ကျင်းဝမ် ယခုအချိန်တွင် အလွန်သိမ်မွေ့သော အခြေအနေတွင် ရှိနေသည်။ ချန်အန်းအိမ်တော်က ရှေ့တက်ပြောပေးပါက ဒါက ကျင်းဝမ်ကို ကူညီရာမရောက်ပေ။ ဒီ့အစား သူတို့က ကျင်းဝမ်၏ယခင်ကြိုးစားအားထုတ်မှုအားလုံးကို ဖြုန်းတီးပစ်လိုက်သလို ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ဆက်လက်စောင့်ဆိုင်းရန်မှတပါး ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။
ဤစောင့်ဆိုင်းမှုကြောင့် ကျင်းဝမ်သည် လီယွီအတွက် ဘွဲ့တစ်ခု ရအောင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြောင်း သတင်းများ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်သည် ကျင်းဝမ်၏လက်ထပ်ခြင်းကို အတည်ပြုပေးခဲ့သည်။ ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ချန်အန်းမြို့စားအိုကြီး၏ အကြံဉာဏ်ကို ဆက်လက် လိုက်နာပြီး တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။ အရင်က သခင်လေးလီကို သူ မြင်ဖူးသည်။ သူသည် တဖက်လူကို မြင်ဖူးရုံသာမက၊ ချန်အန်းအိမ်တော် မှ လူတိုင်းသည် သခင်လေးလီကို ချစ်ကြပြီး၊ သူတို့က လိုက်ဖက်ညီသော အိမ်ထောင်ဖက်တွေ ဖြစ်သည်ဟု ခံစားမိကြသည်။ သို့သော်လည်း သခင်လေးလီသည် ယောက်ျားဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အမျိုးသားဝမ်ဖေးကို လက်ထပ်ခြင်းက ထီးနန်းစွန့်သည့် သဘောလည်းဖြစ်သည်။ ကျင်းဝမ် သူ့အနာဂါတ်မှာ သူ့သွေးသားမျိုးဆက်ကို ဘယ်လို ဖြတ်တောက်ပစ်နိုင်တာလဲ။
နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ထားသည့် မြို့စားအိုကြီး ယဲ့ချန်းက လီယွီသည် ကျင်းဝမ်အတွက် ကျန်းမာသန်စွမ်းသည့် သားလေးယောက်ကို ပေးထားပြီးကြောင်း ယဲ့ချင်းဟွမ်ကို အမှန်တကယ် မပြောခဲ့ပေ။ ကလေးတွေကြောင့် ကျင်းဝမ်ရဲ့ အနာဂါတ်က ပြဿနာမဖြစ်တော့ပေ။ ထို့ကြောင့် ယခုအချိန်တွင် အဖြစ်မှန်ကို မသိထားသည့် ယဲ့ချင်းဟွမ်အမှန်တကယ် ကျင်းဝမ်ကို နှစ်သိမ့်ချင်နေသည်။
"စိတ်မပူပါနဲ့။ မင်းရဲ့ မျိုးဆက် ပြဿနာကို ဖြေရှင်းဖို့ နည်းလမ်းဆိုတာ အမြဲရှိတယ်။"
ယဲ့ချင်းဟွမ်က ကျင်းဝမ်ကို ဘေးကိုဆွဲလိုက်ပြီး တိတ်တဆိတ်ပြောလိုက်သည်။
" ငါ မင်းကို ဒီလိုပြောပြီး မင်းရဲ့စိတ်တွေကို ဆွဲဆောင်တာ မလုပ်သင့်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ခမည်းတော်နဲ့မယ်တော် နှစ်ယောက်လုံးက မင်းအတွက် သီးသန့်စဉ်းစားထားတာ ရှိတယ်။ သခင်လေးလီက အနာဂတ်မှာ လူတွေ ဝေဖန်တာကို ရှောင်ရှားရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ မင်းဆီမှာ သွေးသားမျိုးဆက်ရှိတာပဲဖြစ်တယ်။ သခင်လေးလီကို မစွန့်ပစ်ချင်ဘူးဆိုရင် မင်းက ငါတို့မျိုးရိုးထဲက ကလေးတစ်ယောက်ကို မင်းရဲ့ကလေးအနေနဲက မွေးစားလို့ရတယ်။ မင်းနဲ့ သင့်တော်တဲ့ ကလေးလည်း ရှိတယ် ၊ "
ကျင်းဝမ် မျက်ခုံးပင့်ကာ ဝိုင်ခွက်ကို ချလိုက်ပြီး ခေါင်းယမ်းလိုက်သည်။
ယဲ့ချင်းဟွမ် : "......"
ယဲ့ချင်းဟွမ်က ကျင်းဝမ်က သူဆိုလိုတာကိ သဘောပေါက်သင့်တယ်လို့ တွေးပြီး ထပ်မံ မေးလိုက်သည်။
"... တခြားသူတွေရဲ့ သွေးသားကို လက်မခံချင်ဘူးလား။"
မလိုလားရုံမကဘယ်ကမလဲ....ကျင်းဝမ်က ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
ယဲ့ချင်းဟွမ်- "မင်းက တခြားသူတွေရဲ့ သွေးသားကို တကယ်စိတ်မဝင်စားရင် ငါ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။"
ယဲ့ချင်းဟွမ်က သူ့ခေါင်းကို ကုတ်လိုက်ပြီး ထပ်ပြောလိုက်သည်။
"ဒါက ငါ့ကိုယ်ပိုင် အကြံပဲ။ မင်းသမီးက အခု ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်။ ငါတို့ရဲ့ နောင်မွေးလာမယ့် ဒုတိယသားကို မင်းကို မွေးစားဖို့ သူ့ကို ငါ စည်းရုံးပေးနိုင်တယ်။ ငါလည်း ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေချင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် တခြားဘယ်နည်းလမ်းမှ အလုပ်မဖြစ်ဘူးဆိုရင် ဒါက အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုပဲ။"
ယဲ့ချင်းဟွမ်ပြောနေသည့် လေသံသည် အတော်ပင် ကြေကွဲဖွယ်ကောင်းပြီး သူ့အသွေးအသားကို ခွဲပေးဖို့ တွန့်ဆုတ်နေသကဲ့သို့ ဖြစ်နေသည်။
ကျင်းဝမ် : "......"
ယဲ့ချင်းဟွမ်က ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီအတွေးရလာတယ်ဆိုတာ ကျင်းဝမ် နားမလည်တော့ပေ။ ဒီစကားကို ကြားလိုက်တဲ့အချိန် ဝမ့်ရှီးက အချိန်ကိုက် နို့ထိန်းကို ခေါ်လာစေခဲ့သည်။
"အရှင့်သား....သခင်ငယ်လေးတွေက အရမ်းကို ငိုနေလို့ ဒီကျွန်အိုကြီးလည်း ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံး ဒီမင်္ဂလာခန်းမထဲကို သခင်ငယ်လေးနဲ့နို့ထိန်းကို ခေါ်လာရပါတော့တယ်"
နို့ထိန်းတွေက အသက်ထွက်ဖို့ တဲတဲလေးသာ ကျန်တော့သည်ဟု ဝမ့်ရှီးက မပြောဝံ့ဘဲ သခင်လေး လေးယောက်တွင် သုံးယောက်က လူးလိမ့်ငိုကြွေးနေရာမှ မထနိုင်ဘဲ အခန်းထဲမှ မျက်ရည်များ နစ်မြုပ်လုမတတ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။ နို့ထိန်းများသည် သူတို့ကို နှစ်သိမ့်ရန် မည်သို့ပင် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း အလုပ်မဖြစ်ပေ။ ဝမ့်ရှီးသည် မင်္ဂလာခန်းမက လူများကာ အရမ်းဆူညံနေမည်ဟုထင်သည်။ ဒါကြောင့် သခင်လေးတွေက ကြိုက်ချင် ကြိုက်နိုင်လောက်မည်ဟု တွေးကာ ခဏတဖြုတ်ကြည့်စေဖို့ ကလေးများကို ခေါ်ဆောင်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ကျင်းဝမ်နှင့် ဝမ်ဖေး ကိုတွေ့သောအခါ သခင်ငယ်လေးတွေက ထွက်ခွာရန် လုံးဝငြင်းဆန်ခဲ့သည်ကို မည်သူ သိနိုင်မှာလဲ။ သခင်လေးတွေက သူတို့ရဲ့ ပါးပါး လက်ထပ်တာကို ကြည့်ချင်တယ်လို့ ဆိုလိုတာပဲမဟုတ်လား။
ကျင်းဝမ် သူ့သားတွေကို တွေ့ချင်ပြီး ယဲ့ချင်းဟွမ်ကို သူနဲ့အတူတူ လာကြည့်ဖို့ ညွှန်ကြားခဲ့သည်။
လုံးဝအံ့အားသင့်သွားသော ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ရင်သွေးငယ်များကို ရွှေရောင် ဝတ်ရုံ တစ်ထည်စီပတ်ထားပြီး ရွှေငွေစပ်ထာသည့် ဝတ်ရုံ၊ ငွေရောင်နှင့် အနက်ရောင် ချည်ထည်အဝတ်အစားများ ရောစပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့ကို ဝမ့်ရှီးနှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးတစ်ဦးတို့က သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။
ဒါက ဘယ်သူတွေလဲ၊ သူတို့မှာ ကျင်းဝမ်နဲ့ ဘယ်လိုဆက်ဆံရေးရှိသလဲ။ ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် အဖြစ်မှန်ကို လုံးဝကို တွေးတောနိုင်စွမ်း ဆုံးရှုံးသွားခဲ့သည်။
ဝမ့်ရှီးက ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။
"သခင်ငယ်လေးတွေက ဒီလိုမျိုးဝတ်ဖို့ မနည်းတွန်းအားပေးနေရတယ်။ နို့ထိန်းက မူလက သူတို့ကို ပိုပြီး တောက်ပတဲ့ ပွဲတက် အဝတ်အစားကို ပြောင်းချင်ပေမယ့် မလဲချင်လို့ ချက်ချင်း ငိုတော့တယ်။"
ကျင်းဝမ်က သူတို့ကို အပြစ်မတင်ဘဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ဝမ့်ရှီးက မသိပေမယ့် သူ့ကလေးတွေအကြောင်းကို သူ ကောင်းကောင်းသိသည်။ ကလေးတွေ ဝတ်ထားတဲ့ ချည်ထည်အဝတ်အစားတွေရဲ့ အရောင်တွေက ငါးကလေးရဲ့အကြေးခွံအရောင်နဲ့ အတူတူပဲ။
ကျင်းဝမ် နို့ထိန်းထံမှ ပေါင်းဆုကို လက်ခံပြီး အတွေ့အကြုံရှိ ဟန်ဖြင့် ပွေ့ချီကာ တင်ပါးလေးကို အသာပုတ်ပေးလိုက်သည်။
ယဲ့ချင်းဟွမ်၏ မျက်လုံးများသည် ထိုအရာကိုကြည့်လိုက်ရင်း မေးလိုက်သည်။
"ဝမ့်ရှီး၊ ဒီကလေးတွေက?"
ဝမ့်ရှီးက သူတို့ကို 'သခင်ငယ်လေး' လို့ ဘာကြောင့် ခေါ်တာလဲ။ ကျင်းဝမ် ဘာလို့ သူတို့ကို ပွေ့ထား ရတာလဲ။
ဝမ့်ရှီးက သူ့ နဖူးသူ ပုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်လေး၊ ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ ဒီကျွန်က အရမ်းပျော်နေပြီး မိတ်ဆက်ပေးဖို့ မေ့သွားတယ်။ ဒါက အရှင်မင်းသားရဲ့ သားလေးတွေပါ။ သခင်လေးလီ...အဲ... ဝမ်ဖေး က အရှင်မင်းသားအတွက် သူတို့ကို မွေးပေးခဲ့တာပါ။"
လီယွီက ကလေးမွေးနိုင်လား??
လျှပ်စီးကြောင်းဖြတ်စီးသွားသလို ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် ယဲ့ချင်းဟွမ်သည် ဖြည်းညှင်းစွာ ခေါင်းလှည့်ကာ အလွန်မာနကြီးသောပုံဖြင့် ကလေးကို ချော့မြူနေသော ကျင်းဝမ်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။
ဝမ့်ရှီး၏စကားများက သူ့ကို အံ့အားသင့်သွားစေခဲ့သည်။ ယဲ့ချင်းဟွမ်က သူ ကြားလိုက်ရသည့် စကားကို သေချာနားလည်အောင်လုပ်ဖို့ အချိန်လိုသေးသည်။
လီယွီ...... ကျင်းဝမ်အတွက် ကလေးလေးယောက် မွေးခဲ့တာလား ?
အမျိုးသားတွေရော ကိုယ်ဝန်ရနိုင်လား။
ဝမ့်ရှီးသည် အလွန်အားနည်းဖျော့တော့နေသော ယဲ့ချင်းဟွမ်အား အရာအားလုံးကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ရှင်းပြရန်မှလွဲ၍ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပေ။ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးသည် ဝမ့်ရှီးကို အလွန်အားလျော့ စေသော်လည်း ကျင်းဝမ်က ကိုယ်ဝန်ကို တစ်ချိန်လုံးစောင့်ကြပ်ပေးနေသူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကလေး မွေးပေးသည့် သားဖွားလက်သည် နှင့် အခြားသမားတော်များမှ သခင်လေးဦးအတွက် တကယ် မွေးဖွားပေးခဲ့ကြောင်း စစ်ဆေးထားသည့် အထောက်အထားများရှိသည်။ ထိုအရာအားလုံးဖြင့် ဝမ့်ရှီးသည် ထိုအရာသည် အတုမဖြစ်နိုင်ကြောင်း ကောင်းကင်ကို ကျိန်ဆိုကာ ပြောနိုင်သည်။
ယဲ့ချင်းဟွမ် သေချာပြောနိုင်တာက ကလေးသုံးယောက်က ကျင်းဝမ် ငယ်စဉ်က ရုပ်နှင့် အရမ်းတူတယ်။ ထိုအချိန်တွင်၊ ကျင်းဝမ် ပွေ့ထားသည့် ကလေးကတော့ လီယွီ နှင့် အလွန်တူသည်။ အတုဖြစ်လျှင် ထိုအချက်က တကယ့်အစစ်အမှန်လို့ ထင်ရသည်။
**********-******
Chapter (94-1) - ပါးပါးေတြရဲ႕မဂၤလာပြဲ
က်င္းဝမ္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေရွာင္ယြီ ငါးအျဖစ္ ေျပာင္းလဲမယ့္ လက္က်န္အခ်ိန္ကို တြက္ခ်က္ေနခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ပတ္ပတ္လည္တြင္ လူေတြ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ဝိုင္းႀကည့္ေနေပမယ့္ ထိုေခတ္အခါက ရထားစီးနိုင္သူ ရွားပါးေသာေႀကာင့္ သူတို႕ ရထားလံုးသြားလာသည့္ အရွိန္ကို တိုးျမင့္နုိင္ခဲ့သည္။
ရထားေမာင္းသူသည္ အထူးမစ္ရွင္ကို ဒီအခ်ိန္မတိုင္မီေလးတင္မွ လက္ခံရရွိခဲ့သည္။ မဂၤလာေဆာင္ သည့္ေန႔တြင္ သူက အရွိန္ကို ျမွင့္ခ်င္ေသာ္လည္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ က်င္းဝမ္္ႏွင့္ ဝမ္ေဖး ကို မေႏွာင့္ယွက္ခ်င္ေပ။ ရထားေမာင္းသူသည္ က်င္းအိမ္ေတာ္တြင္ အလုပ္လုပ္ခဲသည္မွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္သည္။ က်င္းဝမ္ ခမ်ာ ေနာက္ဆုံးမွာ ဝမ္ေဖး ကို လက္ထပ္ဖို႔ ရွာေတြ႕ခဲ့တာကို ဂုဏ္ျပဳဖို႔အတြက္ သူက ရထားလံုးေမာင္းသည့္ တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ဖို႕ အျပင္ထြက္ၿပီး တစ္လတိတိ ေလ့က်င့္ခဲ့ေသးသည္။
လမ္းမ်ားတစ္ေလွ်ာက္တြင္ က်င္းအိမ္ေတာ္၏ အေစာင့္မ်ားက ဝမ္ရယ္နွင့္ ဝမ္ေဖး၏ လုံၿခဳံေရးအတြက္ တာဝန္ရွိသည္။ သူတို႔သည္ အလြန္အမင္း စိတ္လႈပ္ရွားေနေသာ အရပ္သားမ်ားကို အရမ္း နီးကပ္ မလာေစရန္ တားဆီးထားသည္။ မဂၤလာရထားလံုးသည္ က်င္းအိမ္ေတာ္သို႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေခ်ာေမြ႕စြာ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မဂၤလာပြဲက်င္းပရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္သည္။
ခရီးလမ္းအကြာအေဝးေၾကာင့္ ဧကရာဇ္သည္ က်င္းဝမ္္၏မဂၤလာပြဲႀကီးတြင္ မေပၚလာႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေဆာင္မ်ား ေပးအပ္ျခင္းျဖင့္ ဧကရာဇ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို လွစ္ဟေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ဝမ့္ရွီးသည္ လက္ေဆာင္မ်ားစာရင္းကို တစ္နာရီၾကာ ႐ြတ္ဖတ္ခဲ့သည့္တုိင္ မျပီးနုိင္ေသးေပ။ ေတာ္ဝင္ျမိဳ႕ေတာ္မွ လာေသာ စီတန္းေနသည့္ လက္ေဆာင္မ်ားက မဂၤလာခန္းမ မွ က်င္းအိမ္ေတာ္အျပင္ဘက္ အထိ လက္ေဆာင္မ်ားဆပ္တိိုက္သယ္ေဆာင္ေနဆဲျဖစ္သည္။
ထိုမဂၤလာပြဲႀကီးအတြက္ ဂုဏ္ျပဳ ဝိုင္ေသာက္ရန္ ေလးစားရေသာ ဧည့္သည္မ်ားအျဖစ္ ဖိတ္ၾကားခံရသူ အမ်ားအျပားပင္ မရွိခဲ့ေပ။ က်င္းဝမ္ ရႈပ္ေထြးလြန္းေသာ လုပ္နည္းလုပ္ထံုးမ်ားကို မႀကိဳက္ေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုသည္မွာ ေရွာင္ယြီႏွင့္ သူ၏မဂၤလာပြဲျဖစ္သည္။ က်င္းဝမ္က မဂၤလာခန္းမကို အစဥ္လာျဖင့္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား မတူညီတာလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ႏွင့္ ေဒသအလိုက္ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာ အႀကီးအကဲအခ်ိဳ႕အား ဂုဏ္ျပဳ ဧည့္သည္အျဖစ္ တက္ေရာက္ရန္ အမိန႔္ေပးခဲ့သည္။ လီယြီနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ အေဒၚရႊီ ကိုလည္း ဖိတ္ၾကားထားသည္။ ေလးစားအပ္ေသာ ဧည့္သည္မ်ားသည္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အရာရွိမ်ား သို႔မဟုတ္ ရာထူး အဆင့္တန္းမျမင့္ေပမယ့္ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေဇာ္သူမ်ားျဖစ္ႀကသည္။
မဂၤလာခန္းမ၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ထူးေဆာင္ ထိုင္ခုံမ်ားတြင္၊ ဧကရာဇ္အမိန႔္ေတာ္ကို ထားရွိသည္။ ဧကရီ ေရွာင္ေဟြ႕၏ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ကို သူမထိုင္ရမည့္ေနရာတြင္ ထားရွိခဲ့သည္။
မဂၤလာအခမ္းအနားမႉးသည္ က်င္းဝမ္ထံမွ အခမ္းနားစတင္ဖို႕ အခ်က္ျပမႈကို ရရွိျပီးေနာက္ အေျပးျမန္သည့္ ျမင္းတစ္ေကာင္ပမာ လွစ္ခနဲေရာက္ရွိလာျပီး မဂၤလာႀသဝါဒမိန္႕ခြန္းကို စတင္ေျပာေတာ့သည္။ ခရီးမွ ခုေလးတင္ေရာက္လာသည့္ တစ္ဝမ္းကြဲညီအစ္ကို ယဲ့ခ်င္းဟြမ္လည္း ျမင္းေပၚမွ ခုန္ဆင္းကာ မဂၤလာခန္းမထဲသို႔ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေျပးဝင္လာခဲ့သည္။
ခ်န္အန္းအိမ္ေတာ္သည္ က်င္းဝမ္္၏မဂၤလာပြဲႀကီးအေၾကာင္းကို သိရွိၿပီးေနာက္၊ တစ္စုံတစ္ဦးကို လာ၍ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရန္ ေစလႊတ္လိုက္သည္။ ထိုတာဝန္ကို ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က လိုလိုလားလားလက္ခံျပီး မေတြ႕ရတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔ဝမ္းကြဲကိုလည္း အရမ္းလြမ္းလို႕ ေတြ႕ရန္ လာခဲ့သည္။
"ထ်န္းခ်ီ.... မင္းရဲ႕ေန႔ထူးေန႔ျမတ္မွာ ဂုဏ္ျပဳဖို႔ မယ့္ေန႕ကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရာက္ခဲ့ျပီကြ !" ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က က်င္းဝမ္္၏ ပုခုံးကို ၿပဳံးလ်က္ ပုတ္လိုက္သည္။
ရွားရွားပါးပါးအခါသမယတြင္၊ က်င္းဝမ္ သူ႔လက္ကို အထိမခံခဲ့ေပ။ အဲဒီအစား က်င္းဝမ္ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ၿပဳံးၿပီး ဝိုင္ခြက္ကို ယူလာကာ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္နဲ႔အတူ တစ္ခြက္ေသာက္ဖို႔ ဝမ့္ရွီးကို အမိန႔္ေပးလိုက္သည္။
ဂုဏ္ျပဳဝိုင္အရက္ကို ေသာက္ျပီးေနာက္ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ နူတ္သြက္အာသြက္ျဖစ္လာသည္။ ထို႔အျပင္ သခင္ေလးယဲ့သည္ သူေျပာခ်င္ေသာ စကားမ်ားကို ဗိုက္ျပည့္ သယ္ေဆာင္လာသလို တရစပ္ေျပာေတာ့သည္။
က်င္းဝမ္ ေတာ္ဝင္ျမိဳ႕ေတာ္ မွ ထြက္ခြာသြားေသာအခါတြင္၊ တစ္ခ်ိန္က ခ်န္အန္းအိမ္ေတာ္သို႕ က်င္းဝမ္က နန္းတြင္းက အေျခေန အေျပာင္းအလဲကို တိတ္တဆိတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေစလိုေသာစာတစ္ေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ က်င္းဝမ္ကုိ နယ္စပ္ေဒသကို ေစလႊတ္ျခင္းမျပဳဖို႕ ဧကရာဇ္မင္းႀကီးထံ အသနားခံစာကို သူတို႕ကိုယ္တိုင္ မေတာင္းဆိုသင့္ခဲ့ေပ။ ထို႕အျပင္ အေနာက္ဘက္ နယ္စပ္ေဒသတို႕ က်င္းဝမ္နွင့္ ဆက္သြယ္ဖို႕ သီးသန္႕စာလည္း ေပးပို႕ရန္ မျဖစ္နုိင္ေပ။ က်င္းဝမ္္ ထြက္သြားၿပီးေနာက္၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ႏိုင္သူမွာ ခ်န္အန္းနယ္စားအုိႀကီး ယဲ့ခ်န္သာ ျဖစ္သည္။ က်င္းဝမ္အတြက္ တျခားလူေတြ အားလုံးက စိတ္ပူေနၾကသည္။ ယခုႏွစ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္၊ က်င္းဝမ္ အေနာက္ေတာင္တန္းေဒသတြင္ ဓားျပမ်ားႏွင့္ က်ိဳင္းေကာင္ကပ္ေဘးကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ဧကရာဇ္သည္ က်င္းဝမ္္၏ မူလတာဝန္ကို ဆဌမမင္းသားကို ေပးခဲ့သည္။ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က ဒီျဖစ္ရပ္ကို မခံမရပ္နုိင္ျဖစ္ခဲ့ကာ က်င္းဝမ္အား ေတာ္ဝင္ျမိဳ႕ေတာ္ကို ျပန္လာခြင့္ျပဳရန္ ဧကရာဇ္ထံ ပန္ၾကားလိုခဲ့သည္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာ၊ ခ်န္အန္းျမိဳ႕စားအိုႀကီးသည္ က်င္းဝမ္ကို ယုံၾကည္သင့္ေႀကာင့္ သူ႕ေျမးျဖစ္သူကို ခ်က္ခ်င္း ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္ခဲ့သည္။ ခ်န္အန္းျမိဳ႕စားအိုႀကီးသည္ အေျခေနမွန္ကို အရမ္းကို သေဘာေပါက္လြယ္သူ ျဖစ္သည္။ က်င္းဝမ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အလြန္သိမ္ေမြ႕ေသာ အေျခအေနတြင္ ရွိေနသည္။ ခ်န္အန္းအိမ္ေတာ္က ေရွ႕တက္ေျပာေပးပါက ဒါက က်င္းဝမ္ကို ကူညီရာမေရာက္ေပ။ ဒီ့အစား သူတို႕က က်င္းဝမ္္၏ယခင္ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈအားလုံးကို ျဖဳန္းတီးပစ္လိုက္သလို ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထို႕ေႀကာင့္ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ဆက္လက္ေစာင့္ဆိုင္းရန္မွတပါး ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ေပ။
ဤေစာင့္ဆိုင္းမႈေၾကာင့္ က်င္းဝမ္္သည္ လီယြီအတြက္ ဘြဲ႕တစ္ခု ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းမ်ား ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ဧကရာဇ္သည္ က်င္းဝမ္္၏လက္ထပ္ျခင္းကို အတည္ျပဳေပးခဲ့သည္။ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ခ်န္အန္းျမိဳ႕စားအိုႀကီး၏ အႀကံဉာဏ္ကို ဆက္လက္ လိုက္နာၿပီး တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ အရင္က သခင္ေလးလီကို သူ ျမင္ဖူးသည္။ သူသည္ တဖက္လူကို ျမင္ဖူး႐ုံသာမက၊ ခ်န္အန္းအိမ္ေတာ္ မွ လူတိုင္းသည္ သခင္ေလးလီကို ခ်စ္ၾကၿပီး၊ သူတို႕က လိုက္ဖက္ညီေသာ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ ျဖစ္သည္ဟု ခံစားမိၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း သခင္ေလးလီသည္ ေယာက္်ားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားဝမ္ေဖးကို လက္ထပ္ျခင္းက ထီးနန္းစြန႔္သည့္ သေဘာလည္းျဖစ္သည္။ က်င္းဝမ္ သူ႔အနာဂါတ္မွာ သူ႔ေသြးသားမ်ိဳးဆက္ကို ဘယ္လို ျဖတ္ေတာက္ပစ္နုိင္တာလဲ။
ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ထားသည့္ ျမိဳ႕စားအိုႀကီး ယဲ့ခ်န္းက လီယြီသည္ က်င္းဝမ္္အတြက္ က်န္းမာသန္စြမ္းသည့္ သားေလးေယာက္ကို ေပးထားၿပီးေၾကာင္း ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ကို အမွန္တကယ္ မေျပာခဲ့ေပ။ ကေလးေတြေႀကာင့္ က်င္းဝမ္ရဲ႕ အနာဂါတ္က ျပႆနာမျဖစ္ေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အျဖစ္မွန္ကို မသိထားသည့္ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္အမွန္တကယ္ က်င္းဝမ္္ကို ႏွစ္သိမ့္ခ်င္ေနသည္။
"စိတ္မပူပါနဲ႔။ မင္းရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ နည္းလမ္းဆိုတာ အၿမဲရွိတယ္။"
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က က်င္းဝမ္ကို ေဘးကိုဆြဲလိုက္ၿပီး တိတ္တဆိတ္ေျပာလိုက္သည္။
" ငါ မင္းကို ဒီလိုေျပာၿပီး မင္းရဲ႕စိတ္ေတြကို ဆြဲေဆာင္တာ မလုပ္သင့္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခမည္းေတာ္နဲ႔မယ္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးက မင္းအတြက္ သီးသန႔္စဥ္းစားထားတာ ရွိတယ္။ သခင္ေလးလီက အနာဂတ္မွာ လူေတြ ေဝဖန္တာကို ေရွာင္ရွားရန္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းမွာ မင္းဆီမွာ ေသြးသားမ်ိဳးဆက္ရွိတာပဲျဖစ္တယ္။ သခင္ေလးလီကို မစြန႔္ပစ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္ မင္းက ငါတို႕မ်ိဳးရိုးထဲက ကေလးတစ္ေယာက္ကို မင္းရဲ႕ကေလးအေနနဲက ေမြးစားလုိ႕ရတယ္။ မင္းနဲ႕ သင့္ေတာ္တဲ့ ကေလးလည္း ရွိတယ္ ၊ "
က်င္းဝမ္ မ်က္ခုံးပင့္ကာ ဝိုင္ခြက္ကို ခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းယမ္းလိုက္သည္။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ : "......"
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က က်င္းဝမ္က သူဆိုလိုတာကိ သေဘာေပါက္သင့္တယ္လို႕ ေတြးျပီး ထပ္မံ ေမးလိုက္သည္။
"... တျခားသူေတြရဲ႕ ေသြးသားကို လက္မခံခ်င္ဘူးလား။"
မလိုလား႐ုံမကဘယ္ကမလဲ....က်င္းဝမ္က ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္- "မင္းက တျခားသူေတြရဲ႕ ေသြးသားကို တကယ္စိတ္မဝင္စားရင္ ငါ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။"
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က သူ႔ေခါင္းကို ကုတ္လိုက္ၿပီး ထပ္ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါက ငါ့ကိုယ္ပိုင္ အႀကံပဲ။ မင္းသမီးက အခု ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္။ ငါတို႔ရဲ႕ ေနာင္ေမြးလာမယ့္ ဒုတိယသားကို မင္းကို ေမြးစားဖို႔ သူ႔ကို ငါ စည္း႐ုံးေပးနိုင္တယ္။ ငါလည္း ဒီလိုမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တျခားဘယ္နည္းလမ္းမွ အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ဒါက အေကာင္းဆုံးေ႐ြးခ်ယ္မႈပဲ။"
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ေျပာေနသည့္ ေလသံသည္ အေတာ္ပင္ ေၾကကြဲဖြယ္ေကာင္းၿပီး သူ႔အေသြးအသားကို ခြဲေပးဖို႕ တြန႔္ဆုတ္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။
က်င္းဝမ္္ : "......"
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီအေတြးရလာတယ္ဆိုတာ က်င္းဝမ္္ နားမလည္ေတာ့ေပ။ ဒီစကားကို ၾကားလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဝမ့္ရွီးက အခ်ိန္ကိုက္ ႏို႔ထိန္းကို ေခၚလာေစခဲ့သည္။
"အရွင့္သား....သခင္ငယ္ေလးေတြက အရမ္းကို ငိုေနလို႔ ဒီကြၽန္အိုႀကီးလည္း ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္တဲ့အဆုံး ဒီမဂၤလာခန္းမထဲကို သခင္ငယ္ေလးနဲ႔ႏို႔ထိန္းကို ေခၚလာရပါေတာ့တယ္"
နို႕ထိန္းေတြက အသက္ထြက္ဖို႕ တဲတဲေလးသာ က်န္ေတာ့သည္ဟု ဝမ့္ရွီးက မေျပာဝံ့ဘဲ သခင္ေလး ေလးေယာက္တြင္ သုံးေယာက္က လူးလိမ့္ငိုေႀကြးေနရာမွ မထႏိုင္ဘဲ အခန္းထဲမွ မ်က္ရည္မ်ား နစ္ျမဳပ္လုမတတ္ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ နို႕ထိန္းမ်ားသည္ သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္ရန္ မည္သို႔ပင္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္မျဖစ္ေပ။ ဝမ့္ရွီးသည္ မဂၤလာခန္းမက လူမ်ားကာ အရမ္းဆူညံေနမည္ဟုထင္သည္။ ဒါေႀကာင့္ သခင္ေလးေတြက ႀကိဳက္ခ်င္ ႀကိဳက္နိုင္ေလာက္မည္ဟု ေတြးကာ ခဏတျဖဳတ္ႀကည့္ေစဖို႕ ကေလးမ်ားကို ေခၚေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။ က်င္းဝမ္္ႏွင့္ ဝမ္ေဖး ကိုေတြ႕ေသာအခါ သခင္ငယ္ေလးေတြက ထြက္ခြာရန္ လုံးဝျငင္းဆန္ခဲ့သည္ကို မည္သူ သိနုိင္မွာလဲ။ သခင္ေလးေတြက သူတို႔ရဲ႕ ပါးပါး လက္ထပ္တာကို ၾကည့္ခ်င္တယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲမဟုတ္လား။
က်င္းဝမ္ သူ႔သားေတြကို ေတြ႕ခ်င္ၿပီး ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ကို သူနဲ႔အတူတူ လာၾကည့္ဖို႔ ၫႊန္ႀကားခဲ့သည္။
လုံးဝအံ့အားသင့္သြားေသာ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ရင္ေသြးငယ္မ်ားကို ေ႐ႊေရာင္ ဝတ္ရံု တစ္ထည္စီပတ္ထားၿပီး ေ႐ႊေငြစပ္ထာသည့္ ဝတ္ရံဳ၊ ေငြေရာင္ႏွင့္ အနက္ေရာင္ ခ်ည္ထည္အဝတ္အစားမ်ား ေရာစပ္ထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူတို႔ကို ဝမ့္ရွီးႏွင့္ သက္လတ္ပိုင္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးတို႔က သယ္ေဆာင္လာခဲ့သည္။
ဒါက ဘယ္သူေတြလဲ၊ သူတို႔မွာ က်င္းဝမ္နဲ႔ ဘယ္လိုဆက္ဆံေရးရွိသလဲ။ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ အျဖစ္မွန္ကို လံုးဝကို ေတြးေတာနုိင္စြမ္း ဆုံးရႈံးသြားခဲ့သည္။
ဝမ့္ရွီးက ၿပဳံးၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"သခင္ငယ္ေလးေတြက ဒီလိုမ်ိဳးဝတ္ဖို႔ မနည္းတြန္းအားေပးေနရတယ္။ နုိ႕ထိန္းက မူလက သူတို႔ကို ပိုၿပီး ေတာက္ပတဲ့ ပြဲတက္ အဝတ္အစားကို ေျပာင္းခ်င္ေပမယ့္ မလဲခ်င္လို႕ ခ်က္ခ်င္း ငိုေတာ့တယ္။"
က်င္းဝမ္္က သူတို႔ကို အျပစ္မတင္ဘဲ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ဝမ့္ရွီးက မသိေပမယ့္ သူ႕ကေလးေတြအေႀကာင္းကို သူ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ကေလးေတြ ဝတ္ထားတဲ့ ခ်ည္ထည္အဝတ္အစားေတြရဲ႕ အေရာင္ေတြက ငါးကေလးရဲ႕အေႀကးခြံအေရာင္နဲ႔ အတူတူပဲ။
က်င္းဝမ္ နုိ႕ထိန္းထံမွ ေပါင္းဆုကို လက္ခံၿပီး အေတြ႕အႀကဳံရွိ ဟန္ျဖင့္ ေပြ႕ခ်ီကာ တင္ပါးေလးကို အသာပုတ္ေပးလိုက္သည္။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ ထိုအရာကိုၾကည့္လိုက္ရင္း ေမးလိုက္သည္။
"ဝမ့္ရွီး၊ ဒီကေလးေတြက?"
ဝမ့္ရွီးက သူတို႔ကို 'သခင္ငယ္ေလး' လို႔ ဘာေၾကာင့္ ေခၚတာလဲ။ က်င္းဝမ္ ဘာလို႔ သူတို႔ကို ေပြ႕ထား ရတာလဲ။
ဝမ့္ရွီးက သူ႔ နဖူးသူ ပုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ သခင္ေလး၊ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။ ဒီကြၽန္က အရမ္းေပ်ာ္ေနၿပီး မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ ေမ့သြားတယ္။ ဒါက အရွင္မင္းသားရဲ႕ သားေလးေတြပါ။ သခင္ေလးလီ...အဲ... ဝမ္ေဖး က အရွင္မင္းသားအတြက္ သူတို႔ကို ေမြးေပးခဲ့တာပါ။"
လီယြီက ကေလးေမြးႏိုင္လား??
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းျဖတ္စီးသြားသလို ခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္သည္ ျဖည္းညႇင္းစြာ ေခါင္းလွည့္ကာ အလြန္မာနႀကီးေသာပံုျဖင့္ ကေလးကို ေခ်ာ့ျမဴေနေသာ က်င္းဝမ္္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ဝမ့္ရွီး၏စကားမ်ားက သူ႔ကို အံ့အားသင့္သြားေစခဲ့သည္။ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္က သူ ႀကားလိုက္ရသည့္ စကားကို ေသခ်ာနားလည္ေအာင္လုပ္ဖို႕ အခ်ိန္လိုေသးသည္။
လီယြီ...... က်င္းဝမ္အတြက္ ကေလးေလးေယာက္ ေမြးခဲ့တာလား ?
အမ်ိဳးသားေတြေရာ ကိုယ္ဝန္ရႏိုင္လား။
ဝမ့္ရွီးသည္ အလြန္အားနည္းေဖ်ာ့ေတာ့ေနေသာ ယဲ့ခ်င္းဟြမ္အား အရာအားလုံးကို ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း ရွင္းျပရန္မွလြဲ၍ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ေပ။ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလုံးသည္ ဝမ့္ရွီးကို အလြန္အားေလ်ာ့ ေစေသာ္လည္း က်င္းဝမ္က ကိုယ္ဝန္ကို တစ္ခ်ိန္လုံးေစာင့္ၾကပ္ေပးေနသူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကေလး ေမြးေပးသည့္ သားဖြားလက္သည္ နွင့္ အျခားသမားေတာ္မ်ားမွ သခင္ေလးဦးအတြက္ တကယ္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေႀကာင္း စစ္ေဆးထားသည့္ အေထာက္အထားမ်ားရွိသည္။ ထိုအရာအားလုံးျဖင့္ ဝမ့္ရွီးသည္ ထိုအရာသည္ အတုမျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေကာင္းကင္ကို က်ိန္ဆိုကာ ေျပာနိုင္သည္။
ယဲ့ခ်င္းဟြမ္ ေသခ်ာေျပာနိုင္တာက ကေလးသုံးေယာက္က က်င္းဝမ္ ငယ္စဥ္က ရုပ္နွင့္ အရမ္းတူတယ္။ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ က်င္းဝမ္ ေပြ႕ထားသည့္ ကေလးကေတာ့ လီယြီ နွင့္ အလြန္တူသည္။ အတုျဖစ္လွ်င္ ထိုအခ်က္က တကယ့္အစစ္အမွန္လို႕ ထင္ရသည္။
**********-******