(Completed) အာဏာရှင်ဆိုးကြီးရဲ့ အချစ်တော်ငါး (MM translation)

Chapter (131-2) - မင်းသမီး လန်ယာ

Chapter (131-2) - မင္းသမီး လန္ယာ

ကန္ခ်င္း နန္းေတာ္ရွိလူမ်ားအားလုံးသည္ မင္းႀကီး၏ကိုယ္လုပ္ေတာ္မ်ားျဖစ္သည္။ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ အေပါင္းသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ က်န္း ၏ ဓားစာခံအျဖစ္ ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္။ က်င္းဝမ္က ဧကရာဇ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ေမာင္းမမိႆံေတြလည္း အရမ္း ေပ်ာ္ေနေပလိမ့္မည္။ က်င္းဝမ္အတြက္ အရာအားလုံး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ပါေစလို႔ အားလံုးက တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းေနႀကသည္။

အဌမမင္းသားရဲ႕ အၾကည့္ေတြက တက္ႀကြလို႕ေနသည္။  သူက ကေလးတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႔အျမင္အာ႐ုံက တျခားသူေတြနဲ႔ မတူကာ ထက္ျမက္လွသည္။ က်င္းဝမ္သည္ ဆဌမမင္းသားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ သို႔ေသာ္၊ အဌမမင္းသား၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ က်င္းဝမ္အေနာက္တြင္ပိတ္ဆို႔ထားေ သာငါးကန္ေပၚတြင္သာ ရွိေနသည္။ ငါးကန္က ဘယ္ကလာမွန္း သူ မသိေပမယ့္ ဆဌမမင္းသားရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္တဲ့ ငါးက ထို ငါးကန္ထဲကို က်သြားတာျဖစ္မယ္ဟု ေတြးေနသည္။


ပဥ ၥမေနာင္ေတာ္ နဲ႔ ဆဌမ အစ္ကိုတို႔ ရန္ျဖစ္ရင္ ငါးက ႀကားမွာ ဘယ္လိုေနမလဲ။


အဌမမင္းသားသည္ က်င္းဝမ္ကို အမွန္တကယ္ ကူညီခ်င္ခဲ့သည္။ သူ႔အေမ ကိုယ္လုပ္ေတာ္လု ၏ ထပ္ခါတလဲလဲ သတိေပးခ်က္ကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ ေခါင္းငုံ႔ကာ ထိုေနရာသို႔ တိတ္တဆိတ္ ေျပးသြားခဲ့သည္။ ငါးကန္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ အျမန္ ျပန္ေျပးလာျပန္သည္။

သူက အရပ္ပုေသးၿပီး ကေလးလည္းျဖစ္သျဖင့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူမွ သူ႔ကို မတားႏိုင္ခဲ့ဘူး။


က်င္းဝမ္- "......"

အဌမမင္းသားသည္ လက္လႊတ္မခံဘဲ ငါးကန္ကို ေပြ႕ဖက္ထားသည္။ က်င္းဝမ္သည္ ဤညီငယ္အား ေက်းဇူးတင္ဟန္ျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေနာင္တြင္ ေသခ်ာ ႀကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးရမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

အခုေတာ့ က်င္းဝမ္က ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မရွိေတာ့ဘူး။ သူသည္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ က်န္း ဆီသို႔ လွမ္းၾကည့္ၿပီးေနာက္ "ခမည္းေတာ္ကို  လႊတ္ပါ" ဟု ထပ္မံေျပာသည္။

ဓားေျမႇာင္သည္ ဆဌမ မင္းသား၏လည္ေခ်ာင္းကို ပိုမိုခိုင္ၿမဲစြာ ဖိလိုက္သည္။ နီရဲေတာက္ပေသာ ေသြးမ်ား က ဓါးဒဏ္ရာမွ စီးက်လာသည္။

ဆဌမ မင္းသားေလးသည္ နာက်င္စြာျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းေအာ္လိုက္ၿပီး အကူညီေတာင္းလိုက္သည္။

"မယ္ေတာ္...သားကို  ျမန္ျမန္ကယ္ပါ"


ဆဌမ မင္းသားေလး က်င္းဝမ္က သူ႔ကို သတ္ေတာ့မွာကို အရမ္းေၾကာက္ၿပီး ကိုယ္လုပ္ေတာ္ က်န္း က သူ႔ကို ကယ္တင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္။  သို႔ေသာ္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္က်န္းသည္ သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ မည္းေမွာင္ေသာအမူအရာတစ္ခုသာရွိ၍ စကားလံုး တစ္လံုမွ ထြက္မလာေပ။

ဆဌမ မင္းသားေလးသည္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ မသက္မသာ ခံစားလာရေတာ့သည္။

သူ႔ကို ေတာ္ဝင္အက်ဥ္းေထာင္ကေန ႐ုတ္တရက္ ေခၚထုတ္ခံလိုက္ရသည္။ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္ သူ႕ကို လာေခၚသူက သူ႔အေမ က်န္းရွီး (ကိုယ္လုပ္ေတာ္က်န္း)က  အာဏာရ သြားၿပီလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့ မုထ်န္းေရွာင္က ဒါကို မယုံဘူး။ သို႔ေသာ္၊ ဧကရာဇ္မင္း၏နံေဘးတြင္ သက္ေတာင့္သက္သာထိုင္ေနေသာ က်န္း-ရွီး ကိုျမင္လိုက္ရသည့္အျပင္ မင္းႀကီးက ႐ြံရွာေသာ္လည္း အားကိုးရာမဲ့ အမူအရာျဖင့္ ထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕ေတာ့ မုထ်န္းေရွာင္သည္ ယုံၾကည္ရန္မွတပါး ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ေပ။

သူ႕မိခင္သည္ သူ႔ စိတ္ကူးထဲတြင္ေတာ့ စြဲထင္ေနသလို ဘယ္ေတာ့မွ အထင္ႀကီးမခံရေသာ လုံးဝအသုံးမက်ေသာ၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ၿပီး နာခံမႈရွိေသာ အမ်ိဳးသမီး မဟုတ္ေတာ့ေပ။ မုထ်န္းေရွာင္သည္  ဘယ္အခ်ိန္က သူ႕မိခင္ေျပာင္းလဲသြားသည္ကို မသိခဲ့ေပ။

ဒါေပမယ့္ ဒီအေျပာင္းအလဲအတြက္ သူ အရမ္းေက်းဇူးတင္ခဲ့မိသည္။  သူသည္ က်န္း-ရွီး ၏သားျဖစ္သည္။ က်န္း-ရွီး သည္ ဧကရာဇ္မင္းကို ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးကတည္းက သူမသည္ ထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ျပီးေနာက္ သူ ဘုရင္ျဖစ္ေအာင္  ေသခ်ာေပါက္ ကူညီသြားမည္ျဖစ္သည္။ သူ လုပ္စရာရွိတာက ထိုင္ၿပီး သူ႕အတြက္ ထီးနန္းကို ေစာင့္ေနတာပဲျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ ဆဌမ မင္းသားသည္ အမွန္တကယ္နားမလည္ေသာ အရာတစ္ခုသာရွိသည္။ က်န္း-ရွီး သည္ သူ႔ကိုယ္သူ   ထုတ္ေဖာ္မျပဘဲ အရမ္းလွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ဖုံးကြယ္ထားခဲ့ၿပီး သူက ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ထီးနန္းအတြက္ ႀကံစည္ေနခ်ိန္တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔ကို ကူညီရန္ ျငင္းဆန္ခဲ့ေသးတာလဲ။

ဒါမွမဟုတ္ ဒါက က်န္း-ရွီး ရဲ႕ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အစီအစဥ္ေတြထဲက တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။  က်င္းဝမ္၏ အစီအစဥ္မ်ားကို အစကတည္းက သူ ဘယ္လို  ရႈံးနိမ့္ခဲ့သည္ကို ၾကည့္ရင္း၊ ဧကရာဇ္သည္ က်င္းဝမ္အေပၚ ဘက္လိုက္ေနပုံကို ျမင္ေနရသျဖင့္ သူ၏ မူလအစီအစဥ္မ်ား ေအာင္ျမင္ရန္ အေျခခံအားျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။


တစ္ခုတည္းေသာေ႐ြးခ်ယ္မႈမွာ ေနာက္ဆုံးအေရးႀကီးေသာအခိုက္အတန႔္အတြက္ ဝွက္ဖဲ တစ္ခုကို သံုးလိုက္ရန္ ျဖစ္သည္။ ဧကရာဇ္ႏွင့္ က်င္းဝမ္တို႔က အတားအဆီးမရွိေတာ့ဟု ထင္သည့္အခ်ိန္တြင္   က်န္း-ရွီး သည္ သူတို႔အား ခ်က္ေကာင္းကို ရိုက္ခ်ကာ ဖ်က္ဆီးရန္ အခြင့္အေရးရသြားတာ ျဖစ္လိမ့္မည္။

ဆဌမ မင္းသားက ဒါကို ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။  တကယ္ေတာ့ က်န္း-ရွီး က မသိနားမလည္ ဟန္ေဆာင္ေနတာျဖစ္ျပီး အဲဒါကို သူ လုံးဝသတိမထားမိခဲ့ေပ။  သူ႔လက္ေအာက္ငယ္သားအားလုံးဟာ မူလက က်န္း-ရွီးဆီက လာတာျဖစ္သည္။ က်န္း-ရွီး က သူ႔ကို မကူညီခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ သို႔ေသာ္ ေအာင္ပြဲအတြက္ သူမဖာသာ ဆက္လက္ ဖုံးကြယ္ထားခဲ့ရတာျဖစ္သည္။



အထက္ေဖာ္ျပပါ အေတြးအျမင္မ်ားေႀကာင့္  မုထ်န္းေရွာင္သည္ က်န္း-ရွီး သည္ ဤအရာအားလုံးအတြက္ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားႏိုင္သည္ဟူေသာအခ်က္ကို လက္ခံယုံၾကည္ရန္ သူ႔ကိုယ္သူ အတင္းနားခ်လိုက္သည္။

က်န္း-ရွီး အတြက္ ဆင္ေျခမ်ားအားလုံးကို ခ်န္လွပ္ထားလိုက္သည္။  သို႔ေသာ္ က်န္း-ရွီး သည္ သူ႔အား မည္သည့္အခါမွ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း စကားတစ္ခြန္းမွ်ပင္ မေျပာခဲ့ေပ။ မုထ်န္းေရွာင္သည္ ဧကရာဇ္ပင္လွ်င္ က်န္းရွီး၏ လွည့္ဖ်ားမႈထဲ က်ေရာက္ေအာင္ လုပ္နုိ္င္သည့္ သူ႔မိခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕လာၿပီး အလြန္အကြၽံ မေမးဝံ့ေပ။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ သူသည္ လြတ္လပ္ၿပီး အဆုံးတြင္ ထီးနန္းတက္ႏိုင္သေ႐ြ႕ ဘာကိုမဆို လက္ခံလိုက္မည္ ျဖစ္သည္။

ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ က်င္းဝမ္က က်န္း-ရွီး ကို ျပန္ၿခိမ္းေျခာက္ဖို႔အတြက္ သူ႔ကို ဓားစာခံအျဖစ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။  သို႔ေသာ္ က်န္း-ရွီး သည္ သူ႕ကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကူညီေပးဖို႕ လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုပင္ မလုပ္ခဲ့သျဖင့္ မုထ်န္းေရွာင္ကို ထူးထူးျခားျခား အထိတ္တလန႔္ျဖစ္သြားေစသည္။


သူက လက္ရွိ က်န္း-ရွီးကို  အေမ လို႔ ေခၚေနေသးေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ သူမကို လုံး၀ မသိေတာ့ေပ။

"အရွင္မင္းသား  က်င္းဝမ္"

တစ္ခ်ိန္လုံး ႏႈတ္ဆိတ္ေနေသာ က်န္း-ရွီး က ႐ုတ္တရက္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။

"မင္းလက္ထဲက ဓါးဆာခံကို  ငါက   လဲလွယ္မယ္လို႔ ဘာေႀကာင့္ ထင္ရတာလဲ။ မင္း လက္ထဲမွာ မင္းသား တစ္ပါးပဲရွိတယ္၊ ငါ့လက္ထဲမွာ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးရဲ႕ အရွင္သခင္ ဘုရင္တစ္ပါး ရွိေနတယ္ေလ"

က်န္း ရွီးက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး လက္ခုပ္တီးလိုက္သည္။ ကန္ခ်င္း နန္းေတာ္ရဲ႕ ပင္မခန္းမထဲမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေလးသမားတစ္ေယာက္က ခ်က္ခ်င္းပဲ ျမႇားတစ္စင္း ပစ္လႊတ္လိုက္ေတာ့သည္။

လုံးဝသတိေပးခ်င္းမရွိပဲ  ဆဌမ မင္းသားေလးဟာ ျမႇားခ်က္ ထိမွန္ၿပီးေနာက္ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲက ေသြးေတြ စီးက်လာေတာ့သည္။  ဆဌမ မင္းသား သည္ သူ႔ဒဏ္ရာကိုၾကည့္ရင္း မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္လာသည္။ ဒါက သူ႔မိခင္၏ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ သူ႕ကို အေသပစ္သတ္လိုက္သည့္ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ ျမႇားတစ္စင္းျဖစ္သည္။

"အေမ......" အဆုံးတြင္ သူက  အားကုန္ ေအာ္ၿပီးေနာက္ ဦးေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားေတာ့သည္။
 
ကန္ခ်င္း နန္းေတာ္ရွိ လူအားလံုးက  ကိုယ္လုပ္ေတာ္က်န္းသည္ သူ႔သားကိုပင္ သတ္လိမ့္မည္ဟု  မေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ၾကေပ။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ လူတိုင္းဟာ သူတို႔အားလုံး အႏၲရာယ္က်ေရာက္ေနသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး တုန္လႈပ္သြားၾကသည္။
 

"အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ က်ားေတြေတာင္မွ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးကို ျပန္မစားဘူး။ ဘာလို႔ ထ်န္းေရွာင္ ကို သတ္လိုက္တာလဲ!"
ဧကရာဇ္ မယုံႏိုင္စရာႀကံဳလိုက္ရလို႕ ေမးလိုက္သည္။

ဆဌမမင္းသားက သူ႔ကိုသတ္ဖို႔ တစ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ဧကရာဇ္ဘုရင္က သူ႔ကို သတ္ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။

သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္လုပ္ေတာ္ က်န္း သည္ အက်ပ္ကိုင္ခံရျခင္းမွ ေရွာင္ရွားရန္အတြက္ ဖမ္းထားေသာ ဆဌမ မင္းသား ကို အလြယ္တကူ သုတ္သင္ပစ္ခဲ့သည္။ ဧကရာဇ္သည္ ဤမိန္းမ၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လုပ္ရပ္ကို လံုးဝ  မယွဥ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။


"အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ က်ားေတြေတာင္ သူတို႔ရဲ႕သားသမီးကို မစားၾကဘူးလား။ ဒါ အသက္ေလးတစ္ခုပဲ။ မင္းက ေလာ့လန္ကို ေခ်မႈန္းပစ္လိုက္တယ္။ တိုင္းသူျပည္သား  တစ္သိန္းေလာက္ အသက္ဆုံးရႈံးရတယ္။  မင္းက က်ားထက္ ပိုဆိုးတာမဟုတ္ဘူးလား။"

 ကိုယ္လုပ္ေတာ္ က်န္းက  ရယ္ေမာလိုက္သည္။


ဧကရာဇ္မင္း၏ ေဒါသအမ်က္ ထြက္ေနသည့္ မ်က္လံုးေတြက က်န္း-ရွီး ၏စကားကိုၾကားေတာ့ ျဖဴေယာ္သြားခဲ့သည္။

 က်င္းဝမ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး "မင္းက ေလာ့လန္က   ကိုယ္လုပ္ေတာ္မိန္လား?"

"မွန္တယ္။" ကိုယ္လုပ္ေတာ္ က်န္း သည္ မဆိုင္းမတြ ဝန္ခံခဲ့သည္။ သူမသည္ ဘဝတစ္ဝက္စာအတြက္ သူမရဲ႕ ပင္ကိုယ္ဇစ္ျမစ္ကို ဖုံးကြယ္ထားခဲ့သည္။ အခုေတာ့ ဖုံးကြယ္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။

သူမသည္ အေပၚတက္ကာ မ်က္ႏွာကို လက္နွင့္ ပြတ္လိုက္ၿပီး ပါးလႊာေသာ အေရျပားတစ္ခုကို ဖယ္လိုက္သည္။

က်န္း-ရွီး သည္ ေက်းကြၽန္မိသားစုမွ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သူမ၏ အသားအရည္သည္ အနည္းငယ္ မည္းေမွာင္ေနၿပီး ႐ိုးသားေသာ မ်က္ႏွာထားရွိသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာဖုံးကို ဖယ္ရွားၿပီးေနာက္တြင္ က်န္းရွီ၏ မ်က္ႏွာမဟုတ္ေတာ့ေပ။ အသားအေရျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ႏွင့္ လွပေသာမ်က္ႏွာတစ္ခု ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

"ငါက ကိုယ္လုပ္ေတာ္မိန္ပဲ..." သူမက ဆက္ေျပာခဲ့သည္။

 "ဒါေပမယ့္ ဒီနာမည္ကို ငါ မႀကိဳက္ဘူး။ ငါက ေလာ့လန္ ဘုရင္ရဲ႕ သမီးေတာ္ျဖစ္ျပီး  မင္းသမီး လန္ယာ လို႔ ေခၚလို႔ရတယ္။"

ယခင္ကလည္း လီယြီသည္ က်င္းဝမ္ကို လုပ္ႀကံရန္ အဆက္မျပတ္ႀကိဳးစားေနၿပီး က်င္းဝမ္ကို အဆိပ္ခတ္သူက ေလာ့လန္က လာသည့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မိန္ တို႔ႏွင့္ တစ္နည္းတစ္ဖုံ ဆက္စပ္ေနသည္ဟု က်င္းဝမ္က ခန႔္မွန္းထားၿပီးျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ အမွန္မွာ ေသသြားတာျဖစ္သည့္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မိန္က အသက္ရွင္ေနေသးသည္ ။ တကယ္ေတာ့ သူမဟာ ဒီတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ဆဌမမင္းသားေလးရဲ႕မိခင္အျဖစ္ နန္းေတာ္အတြင္း  က်န္း-ရွီး ရဲ႕ဝိေသသလကၡဏာကိုအသုံးျပဳကာ မ်က္လံုးေရွ႕မွာပင္ အသက္ ရွင္သန္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။

ဧကရာဇ္ကို လက္စားေခ်ရန္ သူမ ဆက္လက္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ အသက္ရွင္ေနတာ ျဖစ္နုိ္င္သည္။

ဒါဆိုရင္ ကိုယ္လုပ္ေတာ္မိန္ – လန္ယာ မင္းသမီးက ဘယ္လို ကိုယ္လုပ္ေတာ္က်န္း ျဖစ္လာတာလဲ။

*****-************