(Completed) အာဏာရှင်ဆိုးကြီးရဲ့ အချစ်တော်ငါး (MM translation)

Chapter (87-2) - ကျိုင်းကောင်အုပ် ကျရောက်ခြင်း

Chapter (87-2) -  က်ိဳင္းေကာင္အုပ္ က်ေရာက္ျခင္း



ထို႔အျပင္ ဧကရာဇ္မင္းသည္ က်ိဳင္းေကာင္အုပ္ေတြ  ပိုႀကီးလာမည္ကို စိုးရိမ္ခဲ့သည္။ အစပိုင္းတြင္ က်ိဳင္းေကာင္မ်ားသည္ အေနာက္ေတာင္တန္း၌သာ ေပၚလာသည္။ မၾကာေသးမီကပင္ သူတို႔သည္ အျခားေနရာမ်ားတြင္လည္း ပ်ံ႕နွံ႕ကာ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားကို ဒုကၡေရာက္ေစသည္။  

ဧကရာဇ္မင္းသည္ က်ိဳင္းေကာင္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ႏွစ္စဥ္ ေငြေၾကးအေျမာက္အျမားလႊဲေပးခဲ့ေသာ္လည္း သူတို႔ကို အျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ အလုပ္သမားေရးရာဝန္ႀကီးဌာနက တာဝန္ယူတဲ့ ပညာရွင္ေတြထက္ လူငယ္ေတြရဲ႕ စကားက ပိုအသုံးဝင္မွာလား။

သို႔ေသာ္ ဤလူငယ္သည္ တစ္ခ်ိန္က က်င္းဝမ္အား ဓားျပမ်ားကို အႏိုင္ယူရန္ ကူညီေပးခဲ့ေသာ လူငယ္ျဖစ္သည္။ ဧကရာဇ္လည္း သိခ်င္လာသည္။ က်င္းဝမ္သည္ လီယြီအတြက္ လမ္းခင္းေနမွန္း သူသိေသာ္လည္း ေရွ႕ဆက္ဖတ္ရန္ မေအာင့္နုိင္ေတာ့ေပ။

*********-****

ေမပယ္လ္ေဒသ၊ က်င္းအိမ္ေတာ္ ..........
 
လီယြီေမြးတဲ့ ငါးေလးေကာင္ဟာ အခုဆို တစ္လရွိပါၿပီ။ သူႏွင့္ က်င္းဝမ္၏ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ဂ႐ုစိုက္မႈေအာက္တြင္ ငါးကေလးမ်ား၏ ခႏၶာကိုယ္မ်ားသည္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ မူလအားျဖင့္ အလြန္ပိန္ပါးကာ ဒိုးယိုေပါက္ ျမင္ေနရသည့္  ခႏၶာကိုယ္မွ ယခုအခါ ငါးကေလးေလးေကာင္အနက္ သုံးဦးသည္ Koi ၏ ေရာင္စုံအေၾကးခြံမ်ား ေပါက္ဖြားလာၾကသည္။

ေပါင္းရိသည္ ေ႐ႊေရာင္အဆင္းရွိၿပီး ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ငါးတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။ ေပါင္းေအာ့သည္လည္း ေ႐ႊအေၾကးခြံပါေသာ ငါးတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။ သူ႔အေရာင္သည္ လီယြီ၏ ေငြေရာင္ေအာက္ခံတြင္ ေ႐ႊအကြက္မ်ားျဖင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္သည္။ ေပါင္းစန္း သည္ ႐ုပ္ထြက္အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ သူသည္ ေငြေရာင္ျဖင့္ ေဖြးေဖြးျဖဴျဖဴ ျဖစ္သည္။ အေဝးမွၾကည့္လွ်င္ သူ၏ငါးအေၾကးခြံမ်ားသည္ လွပေသာပုလဲမ်ားႏွင့္တူသည္၊ ေတာက္ပၿပီး ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ျဖစ္ေနသည္။


ေ႐ႊေရာင္ႏွင့္ ေငြေရာင္ႏွစ္ေရာင္သည္ လီယြီ၏ လက္တေလာရွိ ေရာင္မ်ားျဖစ္သည္။ အစပိုင္းတြင္ လီယြီသည္ ေ႐ႊေငြအေၾကးခြံပါသည့္ ငါးကေလးမ်ားကို မေတြ႕ခဲ့ရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ Kois ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ဟု သူ ထင္ခဲ့သည္။ သူတို႔ရဲ႕ငါးပါးပါးကိုယ္တိုင္က မစ္ရွင္ေတြလုပ္ရင္းကေန Koi ပဲျဖစ္လာတယ္။ သူ ဒီလိုေမြးတာမဟုတ္ဘူး။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါးကေလးငယ္မ်ားထံ ခုလို မျဖစ္ေလာက္ဟု ထင္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ တစ္လအၾကာတြင္ မထင္မွတ္ဘဲ၊ ငါးကေလးမ်ားသည္ ကိုယ္ပိုင္အေရာင္မ်ား ရွိလာသည္။ သူ႕ပို္င္ဆိုင္မႈ အရည္ခ်င္းကို လႊဲေျပာင္းဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့သည္။ သူ႕  ငါးကေလးေတြက အရမ္းငယ္ေသးတာပဲေလ။  

ငါးငယ္ေလးေကာင္ထဲက ေပါင္းရိ၊ ေပါင္းေအာ့နဲ႔ ေပါင္းစန္းတို႔ အားလုံးေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ေပါင္းဆုသာ နဂိုအတိုင္းက်န္ရစ္ခဲ့သည္။

လီယြီ သည္ အနည္းငယ္ စိတ္ပူေနေသာ္လည္း မတတ္နုိင္ေပ။  ေပါင္းဆု၏တုံ႔ျပန္မႈသည္ အျခားငါးကေလးမ်ားထက္ အနည္းငယ္ေႏွးေကြးေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ၏အေၾကးခြံမ်ား ႀကီးထြားလာျခင္းသည္ အတူတူပင္ျဖစ္လိမ့္မည္။

သူတို႔အားလုံးသည္ တူညီေသာ အသုတ္မွေမြးဖြားလာသည္မွာ ထင္ရွားေပမယ့္ ဘာေႀကာင့္ ခုေလာက္ ကြာျခားေနရတာလဲ။
 
ငါးကေလးမ်ားသည္ မည္သို႔ေျပာရမည္ကို ေကာင္းစြာ မသိၾကေသးေပ။ သူတို႔သည္ အ႐ိုးရွင္းဆုံး စကားစုမ်ားကိုသာ သိၾကသည္။ လီယြီက ေပါင္းဆုဘာေတြေတြးေနမွန္း လုံး၀ မသိႏိုင္ေသးေပ။   ေပါင္းရိ၊ ေပါင္းေအာ့ႏွင့္ ေပါင္းစန္းတို႔သည္ Koi ႏွင့္ ပိုတူသည္။ ေနာက္ထပ္ တစ္လခြဲၾကာၿပီးေနာက္၊  ေပါင္းဆုသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ လီယြီ ေစာင့္ေနသည့္ ေန႔ကို ေရာက္လာေလျပီ။

သို႔ေသာ္ ေပါင္းဆု၏အေၾကးခြံမ်ားသည္ သူ႔အစ္ကိုမ်ားကဲ့သို႔ ေ႐ႊေငြမဟုတ္ေပ။ သူအစား အနက္ေရာင္ျဖစ္သည္။ သူသည္ လီယြီကို စတင္ေျပာင္းေ႐ြ႕သည့္အခ်ိန္ႏွင့္ အလြန္ဆင္တူေသာ သာမန္ငါးနက္တစ္ေကာင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ဥက ေပါက္တာခ်င္း အတူတူပါပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ကြာျခားခ်က္ႀကီးမားရတာလဲ။

မၾကာေသးမီက ေပါင္းဆုသည္ သူ၏ ျခားနားခ်က္ကို သတိျပဳမိလာသည္။ သူ႔အစ္ကိုေတြလို Koi ေလးကို မေျပာင္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ငါးနက္က နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်သြားတယ္။  

လီယြီက ဒါကိုျမင္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ငါးနက္ေလးကို သူ႔ေခါင္းေပၚတင္လိုက္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ စက္ဝိုင္းလိုက္ လွည့္ပတ္ခိုင္းလိုက္တယ္။

"Koi အျဖစ္ေျပာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေျပာင္းသည္ျဖစ္ေစ ေပါင္းဆု ကို ပါးပါးက ခ်စ္တုန္းပဲ!"

လီယြီသည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ စကားမ်ိဳးကို အႀကိမ္အနည္းငယ္ ၾကားဖူးစဥ္က သူ အၿမဲတမ္း တုန္လႈပ္သြားခဲ့သည္။ အခုဆို မ်က္ေတာင္ေတာင္မခတ္ဘဲ သူ႔ကေလးကို ေျပာႏိုင္ပါၿပီ။

ငါးပါးပါးရဲ႕ ႏွစ္သိမ့္မႈျဖင့္ ေပါင္းဆုသည္ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာ္႐ႊင္လာျပန္သည္။

လွည့္ပတ္ကစားအၿပီးတြင္ လီယြီသည္ သူ၏လူသားပုံစံသို႔ ေျပာင္းလဲကာ က်င္းဝမ္ကို သြားၾကည့္ရန္ ဖန္ပုလင္းအတြင္းမွ ငါးကေလးမ်ားကို ထားရွိခဲ့သည္။  

က်င္းဝမ္သည္ လက္ရွိတြင္ တရားဝင္လုပ္ငန္းကို ကိုင္တြယ္ေနသည္။ လီယြီသည္ ေန႔တိုင္း အလုပ္တြင္ အျခားအေဖ့ထံ အလည္လာရန္ ငါးကေလးမ်ားကို ယူေဆာင္လာခဲ့သည္။ အားလုံးက ညဘက္တစ္ခန္းထဲမွာ ေနၾကေပမဲ့ လီယြီက ငါးကေလးနဲ႔ က်င္းဝမ္ၾကားက ဆက္ဆံေရးကို ပိုရင္းနွီးလာေစရန္ လုံ႔လစိုက္ထုတ္ေနဆဲျဖစ္သည္။

သူတို႔ကိုေတြ႕တာနဲ႔ က်င္းဝမ္က သူ႔စုတ္တံကို ခ်လိုက္တယ္။ ေပါင္းဆု သည္ ငါးမည္းေလးအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသည္ကို ေတြ႕ရွိလိုက္ရသျဖင့္ က်င္းဝမ္သည္ အလြန္ဝမ္းသာသြားသည္။ ေပါင္းဆု၏ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးသည္ လီယြီနွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူသည္။ ယခုတြင္ သူသည္ ငါးနက္ငယ္ေလး၏အသြင္အျပင္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားသျဖင့္ က်င္းဝမ္သည္ ေပါင္းဆုတြင္ လီယြီ၏ မူလ အသြင္အျပင္အရိပ္ကို ျမင္ႏိုင္ၿပီး ေပါင္းဆုကို ပို၍ပင္ သေဘာက်သြားသည္။

လီယြီသည္ သလင္းေက်ာက္ပုလင္းကို စားပြဲေပၚတင္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး အစီရင္ခံစာမ်ားကို ခဏတာၾကည့္ရႈရန္ က်င္းဝမ္ႏွင့္အတူ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္။

အစီရင္ခံစာမ်ားတြင္ သမား႐ိုးက်စကားလုံးမ်ား အလြန္မ်ားၿပီး သူသည္ ေရွးေခတ္သံုး ဘာသာစကားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ စကားလုံးမ်ားသည္လည္း မွားယြင္းစြာ ေရးသားခဲ့ၾကသည္။ လီယြီသည္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရေသာ္လည္း စာမဖတ္ႏိုင္သျဖင့္ ျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။  

စာအုပ္ေတြဖတ္တာက လူကို အၿမဲ ငိုက္မ်ဥ္းေစတယ္၊   အထပ္ထပ္အခါခါ ေခါင္းညိတ္ေနသည္။ သလင္းေက်ာက္ပုလင္းအတြင္းမွ ငါးကေလးမ်ားသည္ သူ႔လႈပ္ရွားမႈကို လိုက္ကာ စိတ္အားထက္သန္စြာ ေခါင္းေလးေတြကို တက္လိုက္ဆင္းလိုက္ လႈပ္ရွားလိုက္ၾကသည္။

...... ဆူညံလြန္းတယ္။


က်င္းဝမ္သည္ သလင္းေက်ာက္ပုလင္းအတြင္းမွ ငါးကေလးမ်ားကို စိုက္ၾကည့္ကာ  လက္ဟန္ျပသည္။ ထို ခိုအိ - Koi ငါးကေလးမ်ား အားလုံးသည္ သလင္းေက်ာက္ ပုလင္းနံရံကို   ပတ္ကာ နာခံမႈျဖင့္ လႈပ္ရွားရပ္တန႔္ကာ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္စြာ ၾကည့္ေနၾကသည္။

က်င္းဝမ္သည္ သူ႔အျပင္ဘက္အက်ီကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လီယြီကို ဖုံးအုပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ လီယြီႏွင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ထုပ္ပိုးကာ သူတို႔ႏွစ္ဦးအတြက္သာ ေႏြးေထြးၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာရွိေသာ ေနရာကို ဖန္တီးလိုက္သည္။  

က်င္းဝမ္သည္ လီယြီကို ညင္သာစြာ ဖိထားၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းလိုက္သည္။ သူေရးခဲ့တဲ့ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခ်က္ကို ဧကရာဇ္မင္းထံ ေပးပို႔ထားၿပီးျဖစ္တယ္။ အားလုံးက အစီအစဥ္အတိုင္း သြားေနတာျဖစ္လို႕  သူ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေစာင့္ဖို႔ လိုေသးတယ္။

သူ႔ပါးပါးရဲ႕ အက်ႌအျပင္ဘက္ လႈပ္ခါေနတာကို ျမင္ေတာ့ ေပါင္းရိ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ေပါင္းေအာ့နဲ႔ ေပါင္းစန္းက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ နားမလည္ေပမယ့္ ေပါင္းရိကို အတုခိုးၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ႀကသည္။

ေပါင္းဆုက သူနည္းနည္း တံုးအ မွန္းသိတယ္။ ေပါင္းရိ လုပ္တာ မွန္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပါင္းဆုသည္ ေႏွးေသာ္လည္း ေပါင္းရိကဲ့သို႕ ေနာက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္ ။

သို႔ေသာ္လည္း ေပါင္းဆုသည္ သူ႔ေဘးနားကို လိုက္လံျပီး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ကာ အနည္းငယ္ ယိမ္းယိုင္ ေနေသးသည္။  

လီယြီသည္ စကားလုံးမ်ားစြာကို မသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ငိုက္မ်ဥ္းလာသည္။ ခဏေလာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီးေနာက္ ႏိုးလာကာ ေခါင္းပိုၾကည္လင္လာသည္။ ထိုစကားအခ်ိဳ႕ကို သူ႐ုတ္တရက္ သတိရသြားသည္။

ယင္းသည္ 'က်ိဳင္း' ဟူေသာ စကားလုံးအျပင္ 'ေဘးဒုကၡ' ဟူေသာ စကားလုံးျဖစ္သည္။

- က်ိဳင္းေကာင္အုပ္ က်ေရာက္ျခင္း

လီယြီက "အရွင္မင္းသား၊ တစ္ေနရာရာမွာ က်ိဳင္းေကာင္ရွိေနလား"  

က်ိဳင္းေကာင္ေတြက အလြန္ျပင္းထန္ေသာ အင္းဆက္ပိုးမႊားျဖစ္သည္။ က်ိဳင္းေကာင္မ်ားသည္ အသီးအ႐ြက္မ်ားစြာကို ျမင္ျမင္ရာ အကုန္ စားၾကသည္။  က်ိဳင္းေကာင္မ်ား ပ်ံဝဲလာပါက ထိုေဒသတစ္ခုလံုး တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး လူမ်ား စိုက္ထုတ္ခဲ့ေသာ လယ္ယာသီးႏွံမ်ား တခဏခ်င္း ကုန္သြားသည္။

အေနာက္ေတာင္တန္းအနီးရွိ ၿမိဳ႕အခ်ိဳ႕တြင္ က်ိဳင္းေကာင္မ်ားကို မၾကာေသးမီက ေတြ႕ရွိခဲ့ေၾကာင္း က်င္းဝမ္က လီယြီသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထိုအခ်က္ကို သိေတာ့ လီယြီ၏ အမူအရာမွာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားသည္။

က်င္းဝမ္သည္ သူက ေၾကာက္သြားလို႕ ထင္ကာ ေမပယ္လ္ေဒသတည္ေနရာကို ၫႊန္ျပၿပီး အေနာက္ေတာင္တန္း၏ေျမပုံတစ္ခုလုံးကို လီယြီကိုျပသခဲ့သည္။  

ေမပယ္လ္ေဒသသည္ က်ိဳင္းေကာင္မ်ားေဘးဒဏ္ ႀကဳံေတြ႕ေနရေသာ ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္ အလြန္ေဝးေနေသးသည္။ သူတို႔ ေသခ်ာေပါက္ ေဘးကင္းတယ္။ မေၾကာက္ပါနဲ႔။

က်င္းဝမ္က လီယြီကို ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။ သူႏွင့္အတူ ဤေနရာတြင္ သူသည္ လီယြီနွင့္ ငါးကေလးမ်ားကို ေသခ်ာေပါက္ ကာကြယ္လိမ့္မည္။

"မဟုတ္ဘူး အရွင္မင္းသား။ ကြ်န္ေတာ္ မေၾကာက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သာမန္ျပည္သူေတြကို ကူညီၿပီး ဒီက်ိဳင္းေကာင္က်ေရာက္တာကို ရပ္တန႔္ဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ပါတယ္။" လီယြီသည္ ႐ုတ္တရက္ ေခါင္းေမာ့ကာ ေျပာလိုက္သည္။  


**********-***********