De slaapkamer werd omgevormd tot een berging en Elke was gedoemd om verder te gaan met haar leven zonder haar zusje.
Elke begon vreemde geluiden te horen die kwamen vanuit de kamer. Ze negeerde de geluiden voornamelijk, maar op een bepaalde dag kon ze de geluiden gewoon niet langer negeren. Dus opende ze de deur en ze zag dat er een hoop dozen op de vloer lagen. Dit waren dozen die eerder gestapeld waren op een rek. Voor Elke was het een raadsel hoe die dozen konden opeens op de grond konden liggen want de deur van de kamer was op slot.
Dit was vreemd maar ze probeerde dit soort activiteiten gewoon zoveel mogelijk te negeren. Ze was er immers van overtuigd was dat ze paranoïde werd.
Een paar weken na dit incident, zocht Elke een fotoalbum dat in één van de dozen zat in de kamer. Ze zocht een hele tijd, maar toen voelde Elke opeens dat het licht werd in haar hoofd. Vlak daarna, voelde ze een brandend gevoel op haar arm. Ze liep de kamer uit en keek naar haar arm, er stond een handafdruk op haar arm.
Diezelfde avond werd Elke spontaan wakker. Ze keek rond en zag een zwart figuur in de hoek van de kamer staan. Het keek naar Elke en toen verdween het gewoon.
Sinds die dag, weigert Elke om nog in die kamer te komen waar haar zusje zelfmoord had gepleegd. Ze is al jarenlang niet meer in die kamer geweest, maar toch beweert ze soms gefluister te horen als ze voorbij de bewuste kamer wandelt.....
Bedankt voor het lezen en vergeet niet om te stemmen en te volgen
Vinden jullie mijn verhalen nog leuk om te lezen? Laat het horen in de comments en geef me ook wat feedback. Laat me ook weten wat jij denkt dat ik beter kan doen bij het schrijven van de verhalen in dit boek :-)