Kaos'un Varisi 1-2

Bölüm 1 : Varis Seçimi

1. Dünya Savaşı bitmişti.Savaş alanında sadece 1 kişi ayakta duruyordu.Tüm ırklar sadece 1 kişiye karşı birleşmişlerdi.1 Dünya savaşında 2 taraf vardı. Bu taraflardan birinde İnsanlar, Elfler, Orklar, Cüceler varken karşılarında ise sadece Kaos olarak bilinen bir varlık vardı. Kaos savaş alanındaki her canlıyı öldürdükten sonra kılıcına dayanmış bir şekilde duruyordu. Bu savaştan da zevk almamıştı. Ona her şey birkaç saniyede bitmiş gibi geliyordu. Hayatta en güçlü olmaktan sıkıldığını hissetti. O anda aklına bir fikir geldi. Artık varisini seçecekti ve ona bildiği her şeyi öğretecekti. Bu sayede artık tepede yalnız başına olmayacaktı ve bir ailesi olacaktı. Varisini seçme işini ise kendi ruhuna bırakacaktı. İster insan olsun ister elf veya cüce, ork fark etmez ruhu hangi ırktan varisini seçerse seçsin onu kabul edecek ve eğitecekti. Ruhunu bırakması için sadece bir büyü gerekiyordu ve Kaos, o büyüyü çok iyi biliyordu. Ama önce yapması gereken bir iş olduğunu düşündü.

''Canavarların İmparatorları. Yeryüzünün İmparatoru Kurt! Gökyüzünün İmparatoru Ejderha! Efendinizi dinleyin ve huzuruma gelin!''

Bu emiri duyan Ejderha ve Kurt son hızları ile doğrudan Kaos'un yanına gitmeye başladılar. İkiside Kaos'a insanlara göre 1 yıllık mesafedeydiler. Fakat olağanüstü hızları ile sadece 1 saatte geldiler. Kafalarını eğip aynı anda

''Kaos'u saygıyla selamlıyorum!''

''Kaldırın kafanızı. Bu bedende artık işim kalmadı. Ben gelene kadar istediğinizi yapmakta özgürsünüz.'' deyip onları kışkışladı.Bu konuşmadan sonra şaşıran Ejderha ve Kurt hiç bir şey diyemeden oradan ayrılmak zorunda kaldılar.

Kaos onları gönderdikten sonra ruhunu bedeninden ayırmak için

'Ölümün Laneti: Ruh Kıran' büyü ruhunu vücudundan zorla ayırırken atabildiği en şiddetli çığlıkları atmaya başladı. Bu ayırma tam 10 gün sürdü. 10 gün boyunca en şiddetli çığlıklarını atan Kaos'un ruhu sonunda vücudundan ayrılmıştı. Ruhunun varisini seçme macerası artık başlamıştı.

Ejderha İmparatorluğunda bulunan Orman Köyündeki 6 yaşındaki kimsesiz bir çocuk yine dileniyordu. Köyde ki büyükler bu çocuğa karşı hiçbir şey hissetmezlerdi. Fakat onların çocukları bu çocuğu genellikle aşağılar ve döverlerken hiç karışmazlardı.Bu çocuğun adı Akira olarak bilinirdi. Akira her gün dilenir ve kendi yaptığı küçük kulübesine geceleyin geri dönerdi. Akira sabahleyin uyandığında vücudunda dün yediği dayaktan kalma sızıntıları hissedip yüzünü buruşturdu. Kendi kendine

''Bu köydeki herkesten nefret ediyorum'' düşünerek kalktı ve köyün yakınındaki göle gidip elini yüzünü yıkadı. Tam o sırada sırtına gelen tekme ile gölün içine düştü. Akira gölden kafasını çıkarırken atılan kahkaha seslerini duydu ve kim olduklarını gördü. Tekmeyi atan kişi köyün şefi olan Ushi Shiri'nin oğlu olan Ushi Mokuzaki idi.

''Lanet olasıca! Ailen bile seni istememiş ama sen hala yaşamaya devam ediyorsun! Ha ha ha ha!!''

Ushi Mokuzaki'nin grubu liderleri gülünce gülmeye başladılar .Akira ise sakin bir şekilde

''En azından babam bana odun diye isim koymamış. Ama haksızlık etmeyeyim sana bu isim çok yakışıyor!'' dedi ve daha karşısındakiler dediği şeyi kavrayamadan hızla kaçmaya başladı. Mokuzaki aradan bir süre geçince yediği lafı anladı ve sinirden kıpkırmızı bir şekilde

''Seni lanet olasıca! Seni elime bir geçirirsem, öldüresiye döveceğim! Koşun yakalayalım şunu aptallar!'' diyerek Akira'nın peşinden koşmaya başladılar. Akira ise arkasına bakmadan kaçarken gülmeye başladı. O bu çocukların yakalayamayacağı kadar hızlıydı. Evet güç olarak onlardan çok zayıftı ama hızı ile bu köyde kimse onu geçemezdi. Mokuzaki ve grubu bunu hatırladığında çoktan koşmaktan bacakları titriyor ve nefes nefese kalmışlardı. Akira bir süre daha ormanda koştuktan sonra bir mağara gördü. Daha önce bu ormanda gezerken burada bir mağara olduğunu hatırlamıyordu. İçinde birden artan merak duygusu ile olabildiğince sessizce mağaraya doğru gitmeye başladı. Bu sırada Mokuzaki ve grubu onun olduğu yöne doğru intikam hırsı ile koşmuşlardı ve Akira'yı görebilecekleri mesafeye kadar yetişmişlerdi. Akira'nın mağaraya girdiğini gören Mokuzaki sessiz bir şekilde