ငရဲမှလာသောသူ [Chapter 1 to 200]

Chapter 142

စာစဉ် (10) Chapter (142) သွေးကြွေးကို သွေးကြွေးနဲ့ပဲ ပြန်ဆပ်မယ်!

"ပါ့! ကျိုး!"

လူမမာပုံစံနှင့် လူငယ်လေး၏ ချွန်ထက်သော လက်သည်းများဖြင့် သူ့ညီအစ်ကိုများ အသတ်ခံလိုက်ရသည်ကို မြင်ပြီး ထိပ်ပြောင် အားဆန် ဒေါသထွက်လာသည်။

သူ့ညီအစ်ကိုများ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သွေးအန်ကာ သေဆုံးသွားကြသည်။ သူတို့၏ အသက်ကို သူ့အတွက်နှင့် သူတို့တာဝန်အတွက် စတေးခံသွားကြခြင်း ဖြစ်သည်။

သူတို့၏ အသက်ကို အားဆန်၏ အသက်နှင့် အလဲအလှယ် လုပ်နေကြခြင်းပင်။ ထို့ကြောင် အားဆန် ရူးမတတ် ဖြစ်လို့နေသည်။

"အားဆန် မြန်မြန်ပြေးတော့၊ ငါတို့ သခင်ကြီးကို လိုက်ရှာ"

အနက်ရောင် ဝတ်စုံနှင့် လူတစ်ယောက်က နှလုံးစားအဘိုးကြီး၏ ပေါင်ကို သူ့လက်မောင်းဖြင့် ဖမ်းဆုပ်ထားရင်း ခပ်အဲ့အဲ့အသံဖြင့် အော်ဟစ်လိုက်သည်။

ရွှစ်!

သူ့နှလုံးသား အဖောက်ခံလိုက်ရပြီးနောက် သူ ငြိမ်ကျသွားသည်။ သို့သော် သူက ဖမ်းဆုပ်ထားခြင်းကို ဖြေလျော့လိုက်ခြင်း မရှိ။

"သေစမ်း"

အလွန် သုန်မှုန်နေသော မျက်နှာထားနှင့် ထိုလူငယ်လေးသည် ဤကဲ့သို့ ပုရွတ်ဆိတ်လို လူများ၌ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေးသော စိတ်ဓာတ်မျိုး ရှိနေလိမ့်မည်ဟု သူ မထင်ထားမိပါ။ သူတို့က သူတို့၏ အသက်ကို စတေး၍ သူ့အား တားဆီးနိုင်မည်ဟု ထင်နေကြသည်။

"ဒီလိုဆိုမှတော့ ငါက မင်းတို့ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရတာပေါ့"

လူမမာပုံစံနှင့် လူငယ်လေးသည် ဒေါသထွက်လွန်းသဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး အသား တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။

ဘန်း! ဘန်း! ဘန်း!

သူက အားပြင်းသော ချီဓာတ်များကို ဆက်၍ ထုတ်ဖော်လိုက်သည်။ အနက်ရောင် ဝတ်စုံနှင့်သူများ အားလုံး လွင့်ထွက်သွားကြသည်။ သွေးအန်ကာ အကုန်လုံး တစ်စစီ ဖြစ်သွားကြ၏။

*သေကုန်ပြီ*

*သူတို့ အားလုံး သေကုန်ပြီ*