KIRMIZI KİTAP OLUYOR

BÖLÜM -35-

Hellö💦

Bölüm kısa diye isyan ettiniz. Sınır geçildi bölüm nerde dediniz. Ben de uzun bir bölüm yollayayım dedim 🧚🐾

DİKKAT!!!
BÖLÜM +18 İÇERİKLİDİR. RAHATSIZ OLACAKLAR OKUMASINDIR.🍷💦

Aralık kapıdan içeriyi gözetlemeye çalışırken kendisine içten içe kızıyordu ama elinden bir şey gelmiyordu. Ahzal bunu göremiyordu ve içindeki garip bir dürtü onu izlemesi için car car bağırıyordu. Yine de bir şey görememişti. Aralık kapının ilerisinde kalan duş, görmesini engelliyordu. İçindeki bir ses içeri girmesi için kendisini dürtüklerken diğer ses ise kaçması için uyarıp duruyordu. O an fark etti ki adam banyodayken kaçabilirdi.

Yerinden acele ile kalktı. Kapıya iki adımla ulaştı ve açmak için yeltendi ama kapının kolu aşağıya doğru inse bile bana mısın demedi. Kilitliydi. Homurdandı ama içinde garip bir sevinç çığlığı baş göstermişti. Gitmek istemiyordu bir yandan da yalan yok. Bu yeşil gözlü dev, ona daha öncesinde hiç bakmadığı, hiç dokunmadığı şekilde dokunuyordu. Bunu istiyordu. Onun şefkatini ve arzuyla bakan gözlerini görmeyi istiyordu. Bir yandan ise sinirliydi. Canı istediği gibi onu evine hapsedemezdi. Alışmıştı istediklerinin olmasına.

Bu düşünce ile etrafına bakındı. Bu adam kapıyı kilitlediyse anahtarı da bir yerlerde olmalıydı. En sonunda yerde duran pantolonu dikkatini çekti. Hızlı adımlarla oraya ilerleyip ceplerini karıştırdığında anahtarı bulmayı bekledi. Ama cepleri bomboştu. Kahretsin! Bu adam anahtarı da mı yanında götürmüştü?

Bir an yine içeri girme dürtüsü kendisini körüklese de "Dur..." dedi içten içe. "Dur, yoksa adam seni haşat edecek ve sen buna kendi ayaklarınla gideceksin." Kahretsin!

Bu düşünce ile yavaşça yatağa geri döndü. Oturup sırtını başlığa yasladı ve etrafına boş gözlerle baktı. Acaba buraya kaç kadını getirmişti? O evli olan kadın... Kaç kere bu yatakta uyumuştu? Tamam, asistan olduğu zamanlarda farklı bir yerde odalar ayarlanması için otel listeleri konulmuştu ama hiç ayarlamamıştı ki. Belki de kendisine söylemek istemediği ve özel kalmasını istediği için evine çoktan getirmişti ama haberi yoktu...

Kahretsin! Bu içinde garip bir sancılanma olmasına neden oldu. Âdeta sağlam bir tekme yemiş gibiydi. Tam da o sırada kapı açıldı ve içeriye belinde havlu ile Ahzal girdi. Saçları nemli ve dağınıktı. Alnına düşen saç taneleri çekmişti ilk dikkatini. Hemen ardından tertemiz teni. Berrak, güneş yanığı gibi parıldayan bronz teni... Aşağıya doğru indikçe aklı başından gitmeye başlıyordu ve kahretsin ki kendisine bakmaktan geri itemiyordu.

"Bana katılmalıydın." dedi Ahzal giyinme odasına girmeden hemen önce. Kapıyı ardından kapatmamıştı ve son anda fark ettiği gerçekle gözleri kocaman açıldı. Adam havlusunu hiç utanmadan belinden çıkarmış ve yere atmıştı. Sıkı, biçimli kalçaları gözler önüne çıkarken korku ve telaşla gözlerini çevirdi. Kahretsin! Bilerek mi yapıyordu yoksa ona bakmayacağını falan mı düşünmüştü? Nasıl bakmazdı? Âdeta Yunan Tanrı'larını andıran bir vücuda sahipti ve normal bir şey yapmasını mı bekliyordu?

Yutkundu. Oraya dönmemek için kendisini telkinlerken istemsiz yine bakışlarını oraya yöneltti. Ama adam bu sefer baksırını giymişti. Yine de o baksırın içerisindeki sıkı yanakları daha birkaç saniye öncesinde gördüğünden hayal edebiliyordu. Ah! Bunu yapmaması gerekiyordu ama adam aklını başından almak için yaratılmıştı sanki.

O kalçalarının hemen üzerindeki iki çukur... Bel gamzeleri... O an nefesini tuttuğunu fark etti ve acele ile gözlerini kaçırdı. "Aklın da başından gitti kızım. Kendine gel. Adam seni zorla evde tutuyor." diye telkin etti kendi kendini ama bir işe yaradığı yoktu. Kalp atışları Nirvana seviyesindeydi.