Nefesi kesildi.
Kalp atışları hızlandı.
En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı.
Bu adam farklıydı.
Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı.
Bu adam tehlikeliydi.
Ama bu adam arzuydu.
Bu ad...
Uzun zaman oldu biliyorum. Ama sonunda karşınızdayım. Arkadaş, bir bölüme 100k okuma nedir. 18 bölüme 1.8M okunma nedir? Siz beni kalpten götürecek misiniz?
Yakında küçük bir sürpriz duyurusu yapacağım. Takipte kalın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SINIR 5K VOTE 5K YORUM
Genç kadın heyecanla gözlerini kırpıştırdı. Mavi gözleri öyle tatlı parıldamıştı ki Ahzal gülmemek için kendisini zor tutmuştu.
Hamra şaşkındı. Bu adam ne yapıp edip aklını başından almayı bir şekilde başarıyordu. Bir de kendisine muzip muzip bakması yok muydu? Ah! Bu adam tam bir şeytandı.
"Şey... Ben... Ben ne yaptım ki size?"
Söyleyecek başka bir şey gelmiyordu aklına. Karşısındaki bu iri bedenin kollarındayken hem de...
Tanrım! Şimdi düşüp bayılacağım diye düşündü Hamra içten içe. Bu adam kendi dengesini alabora ediyordu.
Ahzal ise karşısında şaşkın şaşkın kendisine bakan küçük bedenin çıplak sırtını yavaşça okşamaya devam diyordu. Kollarının arasında ürperdiğinin elbette farkındaydı. Tıpkı toy bir kız çocuğu gibiydi. Ama bu kızın kesinlikle toy olmadığına emindi.
"Jartiyerle karşıma çıkmaktan mı bahsedelim, yoksa yatağıma o tatlı iç çamaşırlarınla girişinden mi?"
Hamra ürperdi. Ne diyordu bu adam böyle? İyice sapık olup çıkmıştı.
"Onların yanlışlıkla olduğunu siz de biliyorsunuz!"
Ahzal ise söylediklerini umursamadan gözlerini genç kızdan alamazken tekrar konuştu.
"Öyle mi gerçekten?"
Hamra'nın kaşları çatıldı. Ne diyordu bu adam? Bariz kendisine bilerek yapmış sıfatını yapıştırıyordu.
İçten içe sinirlenmeye başladı. Kaşları daha da çatılıp kavisli bir hal alırken Ahzal zevkle sinirlenmeye başlayan güzelliği izledi.
"Ahzal Bey!"
"Bana dikleşiyor musunuz Hamra Hanım?"
Ona ilk defa Hamra Hanım diye hitap etmişti. Genç kız elbette bunun farkındaydı. İlk önce afallamıştı ama o muzip bakışların üzerindeki parlaklık! Ah, galiba gerçekten kafayı yemeye başlamıştı. Çünkü içinde oluşan karmaşa kelebek etkisi ile karnını okşuyordu.
Bu adam şeytana pabucunu ters giydirirdi. Az önce neyden bahsediyorlardı ki? Unutmuştu işte. Şimdi ne cevap verecekti?
"Ben... Ben..."
Ahzal onun tutukluğunu fark etti. Yavaşça gülümsedi ve onları izleyen diğer insanları bile şaşkına uğrattı.
Ünlü iş adamı Ahzal REMİZADE genelde gülümsemeyi pek sevmezdi. Despot havası ile dillere düşmüş bu adam şimdi karşısındaki bu melek kadar güzel kadına gülümsüyordu. Elbette herkes bu durumu merak etmişti. Öncelikle de kadınlar! Ama bu iki çift için şimdilik etraftakiler kesinlikle önemli değildi. Aralarında anlam barındıran kocaman bir elektrik vardı. O elektrik gittikçe çoğalmaya başlıyordu ve Hamra bütün iradesini yitirmekten korkar haldeydi.
