KIRMIZI KİTAP OLUYOR

BÖLÜM -17- / 2

Hellö 💦

SINIR 3K VOTE 3K YORUM

Hamra, karşısında küstahça konuşan patronuna artık tahammül edemiyordu. Tamam, yakışıklıydı. Kendisine içini titretecek kadar güzel bakıyordu ama bu kadar yeterliydi. Birazdan kafasına çıkıp bütün saçlarını yolmasına ramak kalmıştı.

Oturduğu yerden ayağa kalktı ve masanın üzerinde olan çantasını da eline alıp genç adama yukarıdan baktı.

"Ben sizden sıkıldım Ahzal Bey. Şimdi, rica ediyorum beni daha fazla rahatsız etmeyin."

Sözlerinin hemen ardından arkasında şaşkınlıkla kendisine bakakalan bir adam bırakarak ilerledi. Biliyordu. Bu adam kendisine ya kafayı yedirtecekti ya da en iyisi onu bir daha görmemek için en sağlıklı hamleyi yapmalıydı.

"Hamra!" dedi arkasından genç adam ama Hamra durmadı.

Yolda ilerlerken topukluları sokağı inletiyordu. Yanağından akan birkaç damla yaş çoktan kurumuştu. Gecenin yarısında tek başına yürüyor olmak ürkmesini sağlasa da birkaç metre ileride evlerinin olduğu güvencesi ile derin bir nefes alıp verdi.

"Ondan nefret ediyorum." dedi hırslı bir şekilde dişlerinin arasından konuşurken. Bir yandan da hıncını çıkarmak için ayağını yere vuruyordu. Geceden gelen soğukluk ile kollarını birbirine sarıp ilerlerken aklındaki o iri kıyım adama saydırarak ısınmaya çalışıyordu.

Sonunda eve geldiğinde en yakın arkadaşını tek gözü açık bir şekilde görmesi ile neredeyse sinirden çığlık atacaktı.

"Sen kaç saattir uyuyor musun?"

"Eveet." dedi uzatarak genç kız ve gözlerini ovalayıp ayılmaya çalıştı.

"Göktuğ eniştemle nasıl geçti?" dedi. Genç kız ise büyük bir hırsla arkadaşını itekleyip yanından geçti ve odasına doğru ilerlemeye başladı. Hamra'nın sinirini fark eden Demre ise çoktan ayılmıştı bile. Peşinden koşturup kapıyı kilitlemeden yetiştiğinde "Ne oldu kızım?" diye çıkışmadan edemedi.

"O Göktuğ kötü bir şey mi yaptı?" dedi ama Hamra hırsla üzerini çıkarıp etrafa saçarken arkadaşına cevap vermeyi reddetiyordu.

"Sana diyorum! Söyle, sana ne yaptı? Bir kabalık mı yaptı? İstemediğin bir..." demesine kalmadan Hamra dayanamadı ve iç çamaşırları ile arkadaşına dönüp ters ters baktı.

"Göktuğ çok kibardı. Abin gelene kadar gecemiz çok güzel ilerliyordu." demesi ile Demre ilk şokunu geçirmişti bile.

"Abim mi geldi?"

"Geldi ya!" dedi Hamra sinirle yatağına oturup saçlarını tararken.

"İyi de abimin orada ne işi var?"

"Bir gazeteci mi ne fotoğrafımızı çekmiş. Üstelik beni evine götürdü."

"Yuh!" diye çıkışan Demre genç arkadaşının kendisine olan bakışlarını görmesi ile hızla ağzını kapattı ve yanına doğru ilerleyip yatağa oturdu.

"Benim tasvip edeceğim ama abimle sana konduramayacağım şeyler yapmadınız değil mi?"

"Ne?" dedi Hamra anlamayan gözlerle arkadaşına bakarak.

"Diyorum ki hala ve teyze olacak mıyım?" dedi ve arkadaşını incelemeye başladı. Ama yüzüne yediği hafif tokatla incelemeyi kesip arkadaşına şaşkınlıkla bakmadan edemedi.

"Ne teyzesi kızım? Bir şey yapmadık elbette. senin yüzünden gittim adamın evine. Eve bir erkek atacaksın sandım. Mesajlarıma bakmayınca da hâlâ evde sandım. Abine yakalanma diye." dediğinde Demre dudaklarını büzdü ve arkadaşına baktı. Onu, Göktuğ ile eve erken gelmesinler diye söylemişti ama abisine sıçramıştı iyi mi.