KIRMIZI KİTAP OLUYOR

BÖLÜM -28-

Hellö 💦

Kıyamadım yine size. Ne de olsa o kadar sınırı geçmek için uğraştınız ve uzun süre kitaptan uzak kaldınız. Ondan sınırı geçmeseniz de bölüm yollayayım dedim. 😄💦

💋

Ahzal! İlk önce doğru anlayıp anlamadığını teyit etmek istercesine durdu ve az önce Demre'nin söylediklerini aklında tekrarladı. Gerçekten de Tahsin diye bir erkek isminden bahsetmişti.

"Erkek arkadaşı mı?" dedi aklındaki düşünceye dayanamayarak. Belki yanlış duymuş olabilirim diyordu yine de. Ama başını aşağı yukarı onaylar anlamda sallayan kardeşini görünce aklı başından gitti.

Kaşları çatıldı ilk önce. Karnında bir ağrı, boğazında bir yumru yer edindi hemen ardından. Dün ona bir ilişki yaşamak istediğini söylemişti ve şimdi bir erkeğin onu almasını mı bekliyordu?

"Ne zamandan beri sevgilisi var?" dedi bir an dayanamayıp soruyu yönelterek.

O, bir süre kafasını dinlesin diye yalnız bırakmıştı kızı ama hatunu başkası mı kapmıştı şimdi?

"Sevgilisi değil canım. Sadece görüşüyorlar. Ama adam 2 senedir Hamra'ya âşıkmış."

Ahzal, duyduklarıyla rahatladı ama başkasının ona âşık olduğu düşüncesi ile karnında yumruk yemiş gibi bir hissiyat barındı. Kalp atışları yavaş yavaş kulaklarında duyuluyordu.

"Anlaşılan Hamra da ona izin veriyor?" dedi sakin olmaya çalışır bir ses tonuyla.

"Ay ilahi abi. Ne bileyim ben? Ona ilişkilerinin nasıl olduğunu mu soruyorum? Hem sana ne bundan? Kız ne de olsa 21 yaşında."

Genç adam kulağına ilişen yaşla birlikte kaşlarını daha da çattı. 21 yaşındaymış, büyük sanki. Biraz uğraşsam cebime girecek hâlâ 21 diyor.

İçinden kendisi ile çelişkiye düşmüş adam öylece dikiz aynasından gelen giden var mı diye baktı. Demre ise abisinin telaşını görse de çaktırmadan sordu.

"E hadi, geç kaldım. Neden duruyoruz?" dedi.

Tam da o sırada Ahzal ona öyle hızlı dönüp baktı ki Demre sanki yanlış bir şey söylemiş gibi bir an olduğu yerde küçüldü. Adamın gözlerinden âdeta alevler çıkıyordu.

Fazla mı ileri gittim acaba? diye düşündü ama sonrasında kendisine hak vererek yok dedi. Arkadaşımı korurken kendim güme gideceğim iyi mi? diye düşündü bu sefer. Hemen ardındansa abisinden duyduğu sözlerle öylece kaldı.

"Tamam. Benim bir işim çıktı. Sen arabayı al git." dedi ve kapıyı açtı.

"Ama abi..." diye araya giren Demre ise hızla arabadan inen abisini izliyordu şaşkın şaşkın. Ne demek işim var? Tamam, normalinde bu arabayı çok kullanmak isterdi ama onu da Hamra'yla yalnız başına bırakamazdı ya?

Hamra, bindiği yerden çıkıp kendisine öldürücü gözlerle bakan adamı gördüğü anda olduğu yerde öylece kaldı. Al işte, yine o huysuz yüz ifadesi duruyordu karşında? Demre içeride kim bilir yine ne yapmıştı da adam kendisine böyle bakıyordu. Tam da o sırada arabadan inen Demre telaşla kendisine baktı. Kısa bir andı bu. Hamra o bakıştan anladı ki işler gerçekten de sarpa sarmıştı. Şu kısacık zamanda ne söylemiş olabilirdi ki adam bu kadar sinirlenmişti?

"İyi de abi ehliyetim üzerimde değil."

"O zaman içeriden git ve al."

"Ama geç kalıyorum."

"O zaman ehliyetsiz çık. Cezasını öderim."

"Ama abi!"

"Demre!" diye artık sesini yükselten Ahzal ile iki kadın da olduğu yere mıhlandı.