Nefesi kesildi.
Kalp atışları hızlandı.
En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı.
Bu adam farklıydı.
Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı.
Bu adam tehlikeliydi.
Ama bu adam arzuydu.
Bu ad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derin bir soluk çekti genç kadın dudaklarının arasından. Dili damağı kurumuş, gördüğü insanın verdiği şokla âdeta bedeni olduğu yerde dumur kesilmişti. Kan dolaşımının durduğuna yemin edebilirdi. O küçücük bir anda karşılaştığı insanın bu denli tesadüf eseri karşısında duruyor olmasının verdiği şaşkınlık şöyle dursun, bunun ikinci defa yaşayacak olmasının verdiği etki, görmezden gelinemeyecek kadar barizdi.
"Ahzal?" dedi hayrete düşmüş bir şekilde.
Nasıl göründüğünün farkındaydı. Elleriyle bedenini kapatma dürtüsü anında kendisin karşılamıştı ama bunu yapmaya yeltenmedi. Kanında dolanan alkol çoktan cesaretine ayrı bir bakış açısı katmıştı bile.
Genç adam, şok olmuş bir şekilde kendisine bakarken ise gözleri üzerinde öyle bir dolanıyordu ki aklının yerinden oynamasına ramak kalmıştı. Zümrüt yeşillerinin değdiği nokta, sanki usulca dokunduğu sıcacık teniymişçesine ürpermesine neden olmuştu.
Korkusu, arzuya dönüştü.
Yeni bir soluk daha aldı dudaklarının arasından. Bu sayede şişen ciğerleriyle birlikte göğüsleri daha da belirginleşti ve Ahzal, karşısında duran güzel varlığın her an farklı bir güzelliğine takılı kalmanın verdiği hipnoz ile ne yapacağını bilemiyordu.
"Hamra..." dedi kendisine seslendiğini son anda fark ederek. Hemen ardından ise bulunduğu durumun farkına vararak anında açık kalan kapıyı hızlıca kapattı ve yeniden genç kadına döndü. Onu, başkasının bu şekilde görebilecek olmasının düşüncesi aklını başından almaya yetiyordu.
Üstelik... Kadın kırmızı jartiyerle karşısında duruyordu.
Yutkundu.
Hamra, karşısındaki adamın şaşkın hâline karşın bir an gülmek istedi ama bulundukları durum, hiç de gülmeye müsait değildi. Derin bir nefes alıp verdi. Az önce özleminden dolayı heyecandan kıpır kıpır olmasına neden olan adam karşısında kendisine açık açık bakıyordu işte. Oradaydı. Onun için seksi olmak adına hazırlanırken ayağına gelmişti.
Ne yapacaktı şimdi?
Normalde olsa koşarak banyoya girer ve Ahzal'ın odasından çıkmasını beklerdi ama hayır, artık bu adamla öyle bir utangaçlığın getirdiği evrede değillerdi. Artık ondan utanmasını gerektiren bir dünya içerisinde de değildi. Bu adamı aylardır özlüyordu. Varlığıyla, hasretiyle, dokunuşlarıyla, bakışlarıyla. Şimdi, dile getirmeye utandığı o dünya ile karşı karşıya kalmışken neden bunu elinin tersiyle kenara iteklemek için içinde kurduğu tabuların arkasına saklanmaya yeltenecekti ki?
Yutkundu.
"Seni beklemiyordum." dedi.
Sesi, heyecandan titrek ve heyecanlı gelmişti kulağına ama adamın buna takılmadığını bariz bir şekilde görebiliyordu. Ahzal, şok olmuş bir şekilde karşısında bekliyordu.
