Hellö 💦
Uzun zaman sonra bölüm nihayet yayınlayabildim. Son zamanlarda olan acı durumlardan sonra size biraz da olsa iyi geleceğini düşündüğüm bir bölüm oldu.
Umarım beğenirsinizzzzzz🥰
SINIR 2K VOTE 2K YORUM
Genç kadın adamın yazdığı notların heyecanı ile hızlıca atan kalbine karşın ne yapacağını bilememişti. Çalışanlar etrafta dolanıyor, kendisini daha da güzelleştirmek için ellerinden geleni yapıyorlardı. Kıyafetini bile giymesinde yardımcı olmuşlar, tırnaklarına manikür pedikürünü yapmışlar, makyajını profesyonelce yapmaya koyulmuş ve asla mimiklerini oynatmalarını istemediğinden neredeyse yarım saattir duygusuz bir şekilde karşısında belirlediği bir noktaya bakıp duruyordu.
"Evet, nihayet bitti." diyen kadın heyecanlı bir şekilde karşısındaki güzel kadına baktı. Daha önce böyle güzel saçları olan bir kadın görmemişti. Hatta ilk gördüğünde gerçek olduğuna inanmamıştı ama saçlarıyla uğraştıkça bunun gerçekten de doğal saçı olduğunu fark etmesiyle şaşırmamak elde değildi. Her şey bittiğinde ise tahmin ettiğinden de güzel olmuştu.
Hamra, karşısına getirilen aynada kendisine baktığında ise bir an şaşırmadan edemedi.
Daha önce aynada Demre'nin kendisine yaptığı makyajla çok fazla durmuştu ama şimdi... Ah! Bu kesinlikle normal bir şey değildi. Âdeta evrim geçirmişti.
"Ben... Çok beğendim. Çok teşekkür ederim." diyerek kızlara döndüğünde ise kızlar da beğeniyle kendisine bakıyordu. Hamra, onlarla kısa bir sohbetin ardından şimdi de ne yapacağını bilmez bir şekilde ayakta dikildiğini fark etti.
"Ahzal, size nereye gitmem gerektiğini söyledi mi?" diye sormasına karşın kızlar kendi aralarında kıkırdadı ve ufak tefek olan sarışın kız kapıyı işaret etti. Hamra, kızın gösterdiği yere baktığında ise gördüğü takım elbiseli adam ile şaşırmadan edemedi. Ne zamandır orada duruyordu ki?
"Hamra Hanım, sizi götürmek için geldim." demesine karşın Hamra artık şaşırmamaya çalışıyordu ama dili damağı kurumuştu bile. Bu adamlar her şeyi nasıl düzenli bir şekilde yapabiliyorlardı ki? Ahzal! Ne düşünüyordu da bu kadar kendisini heyecanlandıracak şeyler yapmaya yanaşıyordu?
Birlikte aşağı indiklerinde bir an etrafta Demre'yi görür olmanın getirdiği heyecanla tedirgin oldu ama şu an muhtemelen havuz başında güneşlenmekle meşguldü ve gözlerini dolandırdığında ise beyaz saçlı kimsenin olmadığını fark ederek rahatlamıştı.
Dışarı çıktıklarında kendilerini bekleyen Vito ile Hamra açılan kapıdan binmesi gerektiğini fark etmişti. İçeri girdiğinde kendisi için hazırlanmış büfenin üzerindeki yeni bir not dikkatini çekti. Araba hareket ederken uzandı ve notu eline alıp ne yazdığını heyecanlı bir şekilde okudu.
Kendine bir kadeh şarap koy ve yolculuğun tadını çıkar." dedikten hemen sonra radyoda çalan şarkı dikkatini çekti. 'GÜZEL KADIN...'
Gözleri anında dolmasına karşın derin bir nefes aldı ve onca uğraştan sonra makyajını bozmamak için gözlerini kırpıştırdı. Hayır, şimdi ağlayamazdı.
Uzandı ve bir kadeh şarap koyduktan hemen sonra arkasına yaslanıp dışarıyı izlemeye koyuldu ama dışarıyı izleyemiyordu ki. Aklında bir sürü düşünce yer ediniyordu. O kadar mutluydu ve heyecanlıydı ki ağlamamak mümkün değildi.
Çok mutluydu. Öyle mutluydu ki bir adamı sevmenin bu kadar mutlu edeceğini ilk defa fark ediyordu. Ve o adamın kendisi için yaptığı bu sürpriz...
Herkesi sevmek çok kolaydı. Sevgi kelimesini yakıştırmak da kolaydı biz insanlar için. Çünkü küçücük gördüğümüz hürmeti sevgiye yormak için büyük bir çabaya sahiptik. Ne de olsa sevgiye öyle muhtaçtık ki bu yüzden asıl sevgiye tam anlamıyla ulaşamadığımızı fark edemiyorduk. Ama şu an, kalbini delicesine attıran şu anda sevdiği adamın yanına gitmek için ittiği bu heyecan... Paha biçilemez bir andan ibaretti. Bu anı saklayıp bir kavanoza koymak istiyor, kalbinin delicesine atmasına sebebiyet verdiği bu mutlu anını ömür boyu görmek istiyordu. Çünkü buna sahip olmak öyle kolay değildi ki.
Bir an durdu ve düşündü. Artık neden bu kadar zor olsundu ki?
Ahzal'a sahipti. Onu seviyordu. Huysuz, yeşil gözlü dev de kendisini seviyordu. Ah, ne güzel seviyordu ama. Ummadığı, konduramadığı gerçeklerle seviyordu kendisini. Güzel seviyordu. Kalbine dokunarak, onu inciterek değil de özlemini hissettirerek seviyordu bu adam. Şimdi nasıl mutlu olmasındı? Kendisini bu denli tamamlayan, ona koşulsuz güvendiği bir adam hayatına daha önce gittiğini görmemişti. Her ilişkisinde bir boşluk vardı ama o boşluğun ne olduğunu bilmiyordu. Yaşamamıştı çünkü. Nasıl yaşasındı ki? Bunu yaşamak her insanın harcı değildi.
Derin bir nefes aldı. Şarabından bir yudum alırken ona sahip olmanın verdiği gururla boşluğa gülümsedi. Ağlamayacaktı. Bunu duygusallıkla falan bozmayacaktı. Onu çok seviyordu ve bunu ömrü boyunca unutmamak için her anı kafasında kodlayacaktı.
Araba, büyük bir malikâneden içeri girdi. Kapıda durduğunda ise iki kişi kapısını açarak inmesini beklediler. Hamra, heyecanlı bir şekilde arabadan inip etrafına bakındığında ise evin kapısının açıldığını fark etti. Büyük, iki yana doğru açılmış kapıdan içeri girdiğinde çok güzel bir evle karşı karşıya kalmıştı. Her şey son sistem ve kusursuz döşenmişti. Büyükçe geldiği salonda kocaman kuyruklu bir piyano yer alıyordu. Tavandan aşağı inen büyük bir avize, koltuklar, duvara asılmış büyük bir televizyon ve kocaman duvarlar. Yukarı tırmanan merdivenlerin farkındaydı ama yerdeki gül yaprakları kendisini dışarı yönlendiriyordu. Dışarı çıktığında ise yerdeki gül yapraklarını takip etmeye devam etti. Her yer aynı boyutta çimlerle döşenmiş, etrafta bir sürü renkli gül yer alıyordu. Ağaçları geçtiğinde ise işittiği su sesinin kaynağını buldu. Yapay bir göl ve ortasında ağzından su çıkan bir balık figürü vardı. Yerde bir sürü gül yaprakları ve suyun içerisinde de fosforlu balıklar yer alıyordu. O kadar çoktu ki bir an şaşırmamak elde değildi. Dönüp etrafına bakındı ama asıl alana geldiğini fark etse de kimseyi göremedi. Tam da o sırada keman sesi ilişti kulağına. Hemen ardından ise ağaçların arasından çıkan, takım elbiseli o iri adam...
Huysuz, yeşil gözlü devi...
Elinde keman, yüzünde görmeye her defasında hasret kaldığı gülümsemesi.
Şok oldu genç kadın. Ahzal Remizade, karşısında keman çalarak yanına geliyordu. Tanıdık bir şarkıydı bu. Anlaması zor olmadı. O kadar güzel çalıyordu ki bir an kalbi tekledi.
HER ŞEY SENİNLE GÜZEL...
Yutkundu. Heyecandan ne yapacağını bilemezken büyük bir hayranlıkla adam izledi. Keman çalmasının verdiği huzurla ayakta, titreyen bacaklarla izledi. Dayanamadı, gözlerinden akan yaşları durduramadı. Ahzal ise yanına gelene kadar dolandı gölün etrafından. Yanına yaklaştığında ise adamın titreyen ellerini fark etti.
Şok oldu.
Ahzal Remizade'nin heyecandan elleri titrediğini görmek mümkün değildi. Şimdi ise karşısında heyecandan o kemanı çalarken titriyordu.
Gülümsedi.
Adam da kendisine gülümsedi ve parıldayan gözlerle kendisine bakarken Hamra kendisini tutamayarak gözyaşlarını sildi.
Ve o an arkadan gelen başka kemancılarla birlikte kocaman bir orkestra çalıyormuş gibi olmasına karşın Hamra şaşkınlıkla etrafına bakındı. Keman çalan adamlarla birlikte bir anda flaş patlaması ile dönüp diğer tarafa baktığında gülümseyerek kendi fotoğraflarını çeken adamı gördü.
Şok oldu genç kadın.
Ne oluyordu burada? Düşünüp kavrayamıyordu bile. Anlamayan bir şekilde Ahzal'a döndüğünde ise keman çalmayı bırakmış bir şekilde iç cebine uzandı. İçinden çıkardığı beyaz, deri kutuyu titreyen elleriyle tuttu.
Kendisine tekrar baktığında ise parıldayan gözleri dolduğunu gördü Hamra.
Şok oldu.
Ne diyeceğini, ne yapacağını bilemez bir şekilde kendisine gülümseyen adama bakıyordu. Heyecandan elleri titriyor, gözleri dolu dolu kendisine bakıyordu.
Ve genç adam önünde diz çöktü.
Güzel kadın göz yaşlarını tutamazken dudakları aralanmış bir şekilde adama baktı.
Genç adam kutunun kapağını açtı ve defalarca çalıştığı ezberlediği sözleri dile getirmek için dudaklarını araladı ama heyecandan bir an duraksadı. Sonrasında ise doğaçlama gelişen o sözleri dile geldi.
"Dünyayı gezdim ama kimseyi bulamadım. Huysuzum biliyorum. Çekilmez de bir adamım. Başından beri hayatı sana zindan ettiğimin de farkındayım. Ama beni korkutmuştun. Beni öyle çok korkutmuştun ki güzel kadın, kadınım... Siyah beyaz hayatımda kırmızıya aşık ettin beni. Ömrümü ömrüne katmaya hazırım. Beni çok değiştirdin. Ve ben hayatım boyunca bu kadar mutlu olmamıştım." demesine karşın gözünden akan bir damla yaşla yeni bir şok geçirdi genç kadın.
İçi burkuldu. Ruhu daraldı o an karşısındaki adamın gözünden akan yaşa karşın söyledikleri sözler ise gökyüzünden yağan bir yağmur kadar ferahlatıcıydı. Öyle mutluydu, öyle heyecanlı ve şaşkındı ki gözlerini kırpıştırıp karşısındaki adama şaşkın şaşkın bakmaya devam etti.
"Bu huysuz adamla, bir ömrünü geçirmeyi teklif etmek çok bencilce biliyorum ama söz veriyorum, sana dünyanın en güzel zamanlarını yaşatacağım. Eğer bana evet dersen, büyüyeceğim ve bir aile kuracağım. Eğer bana evet dersen iyi bir koca, ve baba olacağım." dediğinde genç kadın ağlarken gülümsedi.
"Benimle evlenir misin kızıl hatunum?"
Genç kadın şaşkınlıkla dudaklarını araladı ama o an sesi dahi çıkmadı. Gözlerini Ahzal'ın gözlerinden ayıramıyordu. Alt dudağı titredi ve ellerini çenesinin altında birleştirip konuştu.
"Evet."
Sesi çıkmamıştı. Heyecandan o kadar sessiz söylemişti ki sadece Ahzal duymuştu.
"Duyamadık." diyen fotoğrafçı adam ise bir an kendisine gelmesini sağladı ve yeniden dudaklarını aralayıp daha yüksek konuştu.
"EVET."
Genç adam yüzüğü kutusundan aldı ve ayağa kalkıp mutlulukla yüzüğü Hamra'nın parmağına taktı. Genç kız ise yüzüğü gördüğünde ise şaşırdı.
Yüzüğün ortasında yeşil bir taş vardı. Etrafında ise pırlantalar yer alıyordu.
Başını kaldırıp Ahzal'a baktığında ise adam heyecanlı bir şekilde konuştu.
"Beğendin mi? Çok aradım. Aslında taşı kırmızı olacaktı ama sonrasında benden bir iz de taşımanı istedim." demesine karşın Hamra burnunu çekti ve heyecanla konuştu.
"Çok güzel. Çok beğendim." dedi ve adama kollarını doladı.
Evleniyordu.
Bu güzel kokulu aşık olduğu adama az önce evet demişti.
SINIR 2K VOTE 2K YORUM
Bölüm nasıldı?
Bölüm ile ilgili düşüncelerinizi Twitter'da #Kırmızı ve #ilmelistan hashtagleriyle tweetleyebilirsiniz orada da sohbet etmiş oluruz hem. Heyecanla tweetlerinizi bekliyorum aşklarım. Öpüldünüz 💋
Yazar: İlayda Melis Okurgan
Youtube: Mel Okurgan
Instagram: ilmelistan
Twitter: ilmelistan
YARDIMCI HESAPLARI
Wattpad: melis_hikayeleri
Instagram: melseytanlari