Hellö 💦
Boğazına bir yumru saplandı genç kadının. Nefes almak için bir hamle yaptığında ise boğazına takılan nefes, bedenini istemsiz sarstı. Sevdiği adam karşısında duruyordu ama o, daha dün, başka bir kadının karşısında oturuyordu.
Gözlerini kaçırdı ondan ve üzerini çıkarma çabasına son verip sakinleşmeye çalıştı. Kendisini nasıl bulduğunu ya da neden burada olduğunu bilmiyordu ama sakin olmazsa işlerin sarpa saracağının farkındaydı.
"Sen ne yapmaya çalışıyorsun?"
Genç adam konuşmuştu ilk önce. Hamra, yeniden başını kaldırıp baktığında oturduğu yerde kendisine sert bir şekilde bakan adam, sinirlerini gerebildiği kadar germişti.
"Anlamadım." dedi Hamra da inadına. Elbette neysen bahsettiğinin farkındaydı ama umurunda olmadı.
"Neden geldin?" dedi yavaşça kendisini yatağın üzerine bırakırken. Ahzal ise karşısındaki kadının sorusuna daha da sinirlendi.
"Neden mi geldim? Telefonlarıma bakmıyorsun, mesajlarıma cevap vermiyorsun ve eve gittiğimde senin orada olmadığını görüyorum."
"Ben de seni telefonda başka kadınlarla baş başa yemek yerken görüyorum. İkimizin de farklı dertleri var." dediğinde genç adamın burun delikleri büyüdü.
"Neden arayıp sormadın?"
"Ben seni aradım. Sen açmadın." diyen Hamra ise derin bir nefes alıp dolan gözlerini eski hâline getirmek amaçlı gözlerini ondan kaçırdı ve başka bir şey düşünmeye çalıştı ama olmuyordu. Bu adam, karşısında oturmuş bir de araması gerektiğini söylerken ne yapmaya çalışıyordu?
"Hamra, açmadım çünkü kafanı dinlemeye ihtiyacın olduğunu düşündüm."
"Sana bizim ilişkimiz hakkında kendince kararlar vermemen gerektiğini söylediğimi hatırlıyorum."
Genç adam, karşısındaki kadının oldukça soğukkanlı bir şekilde konuşmasına karşılık ne diyeceğini bilemedi. Sevdiği kadının, böyle soğuk bir hâlde karşısında durmasına alışık değildi. Kahretsin, aralarındaki mesafe çok fazlaydı ve o, içeri girdiğinden beri ona sarılmak istiyordu.
"Sen de bana ulaşamadığın için kalktın Çeşme'ye geldin öyle mi?"
"Sen de benim kafamı dinlememi istediğin o vakit, eski sevgilinle aynı masada baş başa oturdun öyle mi?"
Hamra'nın sert tutumu karşısında hayrete düşen adam, ilk defa onu bu hâlde görmüyordu. Ama kırılmış olan genç kadının, ne denli can yakabileceğinin farkındaydı. Canını yakmıştı ama böyle olmasını istediğinden değildi ki. Hamra, her şeyi yanlış anlayıp gitmişti. Onu aramadığı o vakitte, eline gelen haberlerle Hamra'nın havalimanında olduğunu öğrenmişti. İnanamayıp evine gittiğinde ise Demre'ye sormuş ama kız kardeşi, Nuh demiş Peygamber dememişti. Ama Hamra'yı bulması zor olmamıştı. Ünlü bir makyözle takipleşmeleri, makyözün de o gün çeşmeye gelmesi ve etrafı bir ara çekerken Hamra'yı da içine katmasıyla anlamıştı burada olduğunu. Şimdi ise karşısında gördüğü kadın, kendisinden olağanca uzak kalmaya çalışırken sanki bazı şeylerin üzerini örtmekten ziyade açarak can yakmak istiyordu.
"Olay düşündüğün gibi değil." dedi sakin olmaya çalışırken.
Hamra ise kaşlarını çatarak adama bakarken sinirle soludu.
"Nasıl? İyi tarafından bakabileceğim bir yanı mı var?"
"Haberlerden dolayı böyle düşündüğünün farkındayım ama sen varken başkasıyla görüşebileceğimi de nereden çıkardın?"
"Daha önce yapmadığın bir şey değil." diyen Hamra ise söylerken pişman olmuştu ama söylemişti işte ve bu adam da bunu daha öncesinde yapmıştı.
Evli, bir kadınla daha öncesindeki birlikteliğinden bahsediyordu Hamra. Ahzal, bu durumun karşısına bir gün geleceğini bekliyordu ama şu an gelmesi en beklemediği şeydi.
"Senden önce olanlarla beni tâbi tutamazsın."
"Geçmişinle ilgilenseydim şu an karşımda oturuyor olmazdın Ahzal." diyen Hamra ise son sabır kırıntısıyla olduğu yerde dikleşti ve "Buraya neden geldin?" diye sordu.
Genç adamsa daha fazla dayanamadı ve yerinden kalktı.
"Öncelikle, Maria ile senin sandığın bir şeyden dolayı görüşmedim."
"Ben ne sanıyorum?"
"Seni aldattığımı." dedi Ahzal artık dayanamayarak. Tam, Hamra'nın önünde durduğunda, genç kıza yukarıdan baktı.
"Seni aldatmadım. Aldatmam da. Sadece onunla konuşmam gereken bir konu vardı." demesiyle genç kadının daha da sinirleri bozulmuştu.
"Bir de karşıma geçip böyle konuşmana inanamıyorum."
"Ne bekliyorsun Hamra, geçmişimde olan bütün kadınları hayatımdan çıkarıp onlar hiç olmamış gibi davranmamı mı? Alt tarafı yemeğe çıktık ve iki arkadaş gibi konuştuk." dediğinde Hamra'nın karnındaki ağrı gittikçe arttı. Artık sakin olması gittikçe zorlaşıyordu.
"Pekâlâ. Ben de eski erkek arkadaşlarımla, mesela Göktuğ'la seninle kavga ettikten sonrasında bir şeyler içmek için otursam ve o vakte kadar telefonlarına cevap vermesem bir sorun olmayacak mıydı?"
Genç adam bir an durakladı. Kaşları çatık bir hâlde karşısındaki kadına bakarken yüzüne düşmüş aydınlığa lanet etti. Böyle durumlara karşı olan bir ilişki hiçbir zaman geçirmemişti ama şimdi, onu farklı bir adamla aynı masada düşündüğünde dahi gerilmeden edemiyordu. Hiçbir erkek, bu kadınla baş başa oturduğunda kayıtsız kalamazdı ki.
"Aynı şey değil." dedi genç adam birden itiraz ederek. Hamra ise şaşkınlıkla karşısındaki adama baktı.
"Ne demek aynı şey değil?"
"Sen erkeklerin amacını bilemezsin. Özellikle de eski erkek arkadaşın seninle aynı masada oturup sana kayıtsız kalacaksa..." demesine kalmadan Hamra sözünü kesti.
"Sen de kızların amacını bilemezsin o zaman."
Ahzal, sinirle güldü.
"Hamra, aramızdaki yaş farkının farkındasın değil mi? Ben her kültürden kız tanıdım."
"Maria da onlardan birisi. Neyse ki ben de Türk kültüründen birçok erkek tanıdım." dediğinde genç adam uzlaşamayacaklarının farkına varmıştı.
"Ne dememi istiyorsun Hamra? Ben seni aldatmadım."
Genç kadın ise sesini yükselterek yüzüne doğru konuşan adama karşılık yerinden kalktı ve bu sefer boyu boyuna neredeyse yetişirken başını hafif geriye atarak konuştu.
"Eski sevgilinle, benimle kavga ettikten sonrasında baş başa bir yemeğe çıkıyorsan ne dememi bekliyorsun? Ah, iki arkadaş dışarı çıkmışlar, falan dememi mi?"
Ahzal, derdini anlatamamaktan yorulmuştu.
"Ne anlamak istiyorsan anlayabilirsin. Biz, sadece konuşmak için bir araya geldik."
"Güzel. Ben anlamak istediğimi buraya gelmeden önce de anlamıştım zaten. Gelip yeniden hatırlatmana ihtiyacım yoktu."
"Hamra."
"İzin verirsen üzerimi çıkarmak ve dinlenmek istiyorum." diye soğuk bir şekilde konuşan genç kadın ona son kez baktı ve dolaba doğru ilerledi.
Nefesi yine boğazına diziliyordu. Öyle zoruna gitmişti ki adamın söyledikleri, aklı gidiyordu âdeta. Ne vardı yani kavga ettikten sonrasında eski sevgilisiyle değil de başka bir kız arkadaşıyla dışarı çıksa? Ne vardı yani karşısına geçip kendisine bağırmak yerine sarılıp hep yanında olduğunu söylese?
"Çıkar mısın?" dediğinde ona bakmadan dolabından pijamalarını çıkarıyordu. Buraya gelirken kendisini sırf daha özgüvenli hissetmek adına dolabında en seksi ne varsa getirmişti. Gecelik de buna dahil. Ahzal'ın yanına geleceğini tahmin etmemişti ki.
Bana ne? Diye düşündü. Bu adam, madem kendisinin ne düşündüğünü umursamadan davranıyordu, o da istediği gibi giyinirdi. Utanmak mı? Adam vücudundaki her milimi ezbere biliyordu. Neye çekiniyordu ki?
Dönüp arkasına baktığında, adam hâlâ orada duruyordu. İki kaşı, neredeyse birleşecek kadar çatılmıştı. Gergin yüzünde, alnındaki atan damarı net bir şekilde görebiliyordu. Özlemişti bu adamı. O iri vücutta gömülüp, başını göğsüne gömmeyi deli gibi özlemişti. Ah, o yeni tıraş olmuş boynuna burunun sokuşturup doyamadığı kokusunu içine çekmek yok muydu?
Derin bir nefes aldı ve özlemini görmezden gelerek konuştu.
"Ahzal, söyleyecek bir şeyin yoksa odamdan çık." dedi bu sefer ricada bulunmayarak. Karşısındaki adamın hiddetinden nasibini alıyordu ve artık bunu istemiyordu.
Ahzal ise oralı bile olmadan başını olumsuz anlamda salladı.
"Benden bedenini esirgeyerek hıncını mı almaya çalışıyorsun?" dediğinde artık Hamra'ya tak etmişti.
"Senin iyiliğin için söylüyordum ama kalmak istiyorsan kendin bilirsin." dedi ve genç adam daha ne olduğunu dahi anlayamadan üzerini çıkardı.
Ahzal, onu iç çamaşırlarıyla karşısında gördüğünde bunun bir hata olduğunu anlaması uzun sürmemişti. Genç kadın karşısında, süt beyazı teniyle dururken bir de üzerine, siyah renk iç çamaşırlarıyla şölen vermesi, bedenine yapıca âdeta bir zulümdü.
Genç kız ise geceliğini üzerine geçirip aynanın karşısına geçti ve saçlarını taradı. Son rötuşlarını da yaptıktan sonrasında arkasını döndü ve yeniden aynı yerde dikilen adama baktı.
"Uyuyacağım Ahzal."
"Böyle mi olacak yani aramızdaki ilişki?"
"Nasıl olmasını istersin? İstersen yatağıma gel." dedi Hamra dalga geçercesine.
Ahzal, artık dayanamadı. Omuzları düşüp genç kıza doğru ilerleyip hemen önünde durduktan sonra gözlerinin içerisine bakarak konuşmaya başladı.
"Hamra. Ben seni aldatmadım. Böyle bir şey asla yapmam. Seni seviyorum, derken söylemek için söylemiyordum." dediğinde genç kız artık gözlerini tutamadı.
Hızla dolmaya başlayan göz pınarları ile adama bakarken konuştu.
"O zaman neden onunla buluştun? Telefonlarıma bile bakmazken hiç mi düşünmedin beni?"
"Düşünmez olur muyum? Sen gittiğinden beri aklımdaydın. Onunla bile senin için buluştum." dediğinde Hamra kaşlarını hayretle kaldırmadan edemedi ama adam, onun konuşmasına müsaade etmeden konuşmaya devam etti.
"O, zamanında eski sevgilisi tarafından hamile kalmıştı. Bir kadın psikolojisi nasıl olur bilmiyordum. Sevgilisi evlenmek istemedi. Çocuğu da kabul etmedi. Ben de düşündüm. Benimle evlenmemek için bu kadar kararlıyken ne yapmam, bu ilişkide nasıl adımlar izlemem gerektiğini bilemedim. Bu durumu daha öncesinde yaşamış bir kadın olarak onu tanıdığım için de onu aradım ve görüşmeyi teklif ettim." dediğinde Hamra öylece yüzüne bakıyordu.
"Bir şey demeyecek misin? Senin için buluştum diyorum." dediğinde genç kadının içi rahatlaması gerekiyordu ama bir türlü olmuyordu. O kadınla oturmuş, gözlerinin içerisine bakarak, kendi telefonlarını açmazken konuşmuştu.
"İlk kavgamızda sen gittin ve eski sevgilini aradın. Ne bekliyorsun, plaket falan mı vereyim?" dediğinde Ahzal, sabredercesine derin bir nefes aldı. Bu kadına artık ne diyeceğini bilmiyordu.
Hamra ise onun önünde durmayı kesti ve yatağına gidip yorganını kaldırdı.
"Hamra, seviyorum dediğim kadına evlenme teklifi ediyorum, o ise şiddetle reddediyor. Ne yapacağımı bilmiyordum."
"Her kültürden bir kadın tanıdığını söyledin. O zaman benim de neye kızıp kızmayacağımı bilecek kadar tecrübe sahibisin koca adam. Şimdi izin verirsen, gerçekten uyumak istiyorum. Sensiz."
Yazar: İlayda Melis Okurgan
Youtube: Mel Okurgan
Instagram: ilmelistan
Twitter: ilmelistan
YARDIMCI HESAPLARI
Wattpad: melis_hikayeleri
Instagram: melseytanlari
Facebook: melis hikayeleri