Tej nocy na szczęście zasnąłem już spokojnie, bez schiz, koszmarów i ataków paniki.
*Anna i Wiktor*
-Chyba już mu lepiej, ale bez psychologa się nie obejdzie-powiedział Wiktor
-Pytaliśmy się go po adopcji, to powiedział że da radę i nie chce.-Odpowiedziala Anna
-Tak ale tk było po adopcji i nie czuł się z nami tak komfortowo, poza tym wiesz ze nie lubi za bardzo wyżalać się
-Masz rację. Pojedźmy jutro gdzieś i pod koniec wyjazdu mu powiemy co? - zapytala Anna
-Przecież nie może jeszcze nigdzie u wchodzić-odparł Wiktor unosząc kącik ust
-A no tak...
-To zróbmy coś w domu proste- zaproponowal mężczyzna
-Dobry pomysł, co na przykład? - zapytała blondynka
-Kino, bitwa na pistolety, konkursy na najlepsze jedzenie, co będzie chciał.
-brzmi dobrze, pójdę zobaczyć czy śpi czy jeszcze nie jest dobrze
-Ja pójdę, ty już idź spać okej? - zapytał mile mąż.
-Idź ja idę spać, ale jakby coś się jednak stało to mnie obudź
-okej
*Wiktor*
Poszedłem do chłopaka, nie wiedziałem czy śpi ale wsyztsko wzkazywalo ze tak więc otworzyłem drzwi. Czarek na szczęście spał bez żadnych problemów, więc wróciłem do siebie i poinformowałem Anie ze wszystko jest dobrze ponieważ jeszcze nie zdarzyła zasnąć.
*Czarek*
Rano wstałem jako pierwszy, jednak wyszedlem z pokoju jako drugi ponieważ Wiktor też wstał wcześnie,wiec gdy go usłyszałem zszedłem na dół, jak się okazało robił sobie kawę.
-O już nie śpisz? - zapytał Wiktor
-Nie, już od szóstej-odparłem
-lepiej Ci się już spało?
Pokiwałem głową że tak i miałem zamiar wrócić na górę, jednak zatrzymało mnie pytanie.
-Chcesz coś dzisiaj robić? - zaproponowal Wiktor.
-Nie mogę nigdzie wychodzić przecież.
-To zrobimy w domu przecież-przedżeźnił mnie Wiktor
Uniosłem brew a wtedy mężczyzna się zaśmiał.
-Zakład że nie zrobisz lepszego jedzenia ode mnie?
-Ja nie zrobię?? - zaśmiałem się.
Wtedy na dół weszła Anna i oboje w tym samym momencie powiedzieliśmy
-Hej
-Cześć-odpowiedziala i uśmiechnęła się.