Gençler Yazıyor ~2~

Sermaye-i Ömür 2

Yaşamak yaşlanmaktır. Yaşlanma bilinci,  ölüm bilincini getirir. Yaşlanmak geçmişe dönüştür. Ivan Gonçarov ne diyor Oblomov’da? ‘Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.’ Geçmişten gelen elemleri istemiyorsak dünya tarlasını ömr-ü bâki bir hasad için biçmeliyiz.

Yaşamak yaşlanmaktır.

     Hızla yaşlanırız. Kainat Sultanı Zülcelâl-i Kerîm ayet-i kerimede şöyle  buyuruyor: Sizi topraktan, sonra meniden, sonra alakadan (aşılanmış yumurtadan) yaratan sonra bebek olarak çıkaran, sonra sizi güçlü kuvvetli bir çağa erişmeniz, sonra da ihtiyarlamanız -ki içimizden daha önce vefat edenler de vardır – ve belli bir vakte ulaşmanız için sizi yaşatan O’dur . Umulur ki düşünürsünüz (Mümin-67) . Şu noktaya dikkat çekmek isterim ki ihtiyarlık garantisi beşer verilmemiştir, ölüm her an kapımızı çalabilir . Rivayet olunur ki, bir gün ashabdan bir adam küçük bir çocuğun nefes nefese koşarak camiiye girdiğini görür. Merakını celbetmesi üzerine sorar , ‘Hayırdır nereye?’, ‘Namaz kılmaya.’ der  çocuk. Ashabdan olan adamın ‘Ama sen daha küçüksün demesi üzerine, ‘Dün benden daha küçük bir çocuğun cenaze namazını kıldılar.’ Şeklinde cevap verir.  SubhanAllah, bu ne mâsumâne bir teslimiyettir! Âkil olan insan kendi vazifesini terkeder, Allah’ın vazifesiyle meşgul olur.

      Bizlere Zülkemal-i Hâkimin dairesinde memur-u Rabbaniye’yiz. Öyleyse vazifemizi bilmeli, yerine getirip hakiki ücret alma yerini beklemeliyiz. Eğer ‘Hayatın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızı iman ile hayatlandırınız ve feraizle zînetlendiriniz ve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz.’ Buyuruyor Bediüzzaman Hazretleri. Çünkü ölüm , ÖLMÜYOR. Hem sonra demeyelim, “Geçti ömrüm ‘Âh’ ile, içi dolu ‘Eyvâh’ ile ..”

Ebru BODUR