/45/SENİ SEVİYORUM /part 2/
13 EKİM 🍂🍂
Mavinin huzurla iç içe geçen tonuna hayranlıkla baktığı gölden gözlerini ayırıp, ikiz villanın bahçesine giriş yapan adam, aracı durdurup bakışlarını uyumakta olan karısına doğrulttu. Yolculuğun son bir saatini uyuyarak geçiren kadınının yüzüne yapışan saçlarını kulağının arkasına ittikten sonra uyanması için seslendi.
" Esila, geldik."
" Nereye gidiyoruz..." diye mırıldanan karısının tatlılığı yüzünden başını göğsüne bastırmak isteyen Erkam, geldiğini söylediği halde nereye gittiklerini sormaktan vazgeçmeyişine gülümsemeden edemedi. Yaşattığı huzur dolu dakikaların ardından on dakika da bir sorusunu yenilemeye devam etmişti kadını ve uyurken bile sormayı sürdürüyordu.
" Gitmiyoruz artık geldik Esila."
" Tamam... Sen sürmeye devam et işte..."
Gülümsemesi çoğalan Erkam, karısının kucağındaki cips paketini alıp, arka koltuğa bıraktı. Bir daha ki seslenişinde ' Beş dakika daha.' diyeceğini düşündüğü karısını uyandırmak için aklına gelen şeyle tebbesüm eden adam kemerini çıkarıp arabadan indi. Arabanın arkasından dolanıp yanına vardığı kapıyı açtı ve huzuru ruhunun her zerresine bulaştıran kadınının üzerine doğru eğildi...
" Esila..."
Bir şeyler mırıldanmaya devam eden karısının dudaklarına dudaklarını bastırarak tebessümünü sonlandıran Erkam, hareketlenmesi ile geri çekildi.
" Neden bu taraftasın?"
" Canım sıkıldı arabayı birde bu taraftan kullanayım dedim."
Kocasının verdiği cevaptaki tuhaflık yüzünden gözlerini aralamayı başaran Esila, " Neye gülüyorsun?" diye sorarak etrafına bakındı.
" Geldik diyorum hayatım, in hadi."
Karısının ' hayatım.' deyişine vereceği tepkiyi alt dudağının kenarını dişleyerek bekleyen Erkam, yüzünde bir değişiklik olmadığını görünce gülümsemesini sonlandırdı. Sarfettiği sırada heyecanlanan kalbi, tepkisiz kaldığı için çarpışlarına burukça devam etti ama kadının kalbi sarfettiği kelimenin heyecanını yaşayamadığı için isyanlardaydı.
' Hayatım dediği kadının hayatını mahvedenlere yardım edip, yaşadıklarına göz yumduğunu bilse yüzüme bile bakmaz...'
Kocasının yüzüne ifadesizce bakmayı sürdürmek zorunda kalan Esila, arabadan indiğinde dolan gözlerini farketmesin diye etrafına bakındı. Yavruağzı renkli villada gözlerini bir süre tuttuktan sonra etrafında ağır adımlarla dönerek içinde bulundukları bahçeyi inceledi.
" Burası çok güzel..."
" Beğenmene sevindim."
" Sizin mi?"
" Hayır. Askerlik arkadaşımın." dediği anda kadınının bakışlarına yerleşen çekinceyi farkeden Erkam rahatlaması için "Şu an İstanbul da yaşıyor." diye ekledi.
" Anladım."
Erkam'ın sesindeki garip tını yüzünden kendisini içinden azarlayan Esila, ağaçların arasında gördüğü maviliğe doğru hızlı adımlarla ilerledi. Ve gördüğü muhteşem manzara ondan önce içindeki küçük kız çocuğunu sevindirdi.
" Burası..." diye mırıldanarak arkasında bekleyen kocasına dönen Esila, " Van gölü mü?" diye sorduğunda Erkam başını hafifçe sallayarak onayladı. Kardeşinin sabah verdiği kâğıtta en çok gitmek istediği şehrin Van olduğu yazıyordu. Burada ise en çok Akdamar adasına gitmek istediği.
