/41/CANIMIN YARISI/
8 EKİM 🍂🍂
' Onlar sustu... Sen susma anne? Neden bir kağıt parçası benden değerli söyle... Abim parayı pulu neden benden daha çok seviyor...? Onlar beni neden sevmiyor anne? '
" Güzelim... " dedi adam yanı başına diz çöküp, yüzünü ellerinin arasına aldığı kadınına. Yere yığılan bedeni gözlerinin önünde git gide küçülürken, korkusu öfkesine dur deyip çoğalmaya başladı. Çünkü ela gözlerini yalnızca uyku kapamalıydı, aksi varlığının yitip gitmesi demekti.
Karısının yüzünü sarsarak kendisine gelmesi için uğraşan Erkam, hastaneye götürmek için kucağına almak üzereyken Meryem " Bırak sen Erkam." deyip ellerini bedeninden ayırdı. Elleri kadınından koptuğu anda daha çok titredi.
" Hastaneye götürelim!"
" Her bayılanı hastaneye götürselerdi... Ohooo!"
Esila'nın yüzünü hafifçe tokatlayarak Erkam'a cevap veren Meryem, sol elini sırtına koyup, Berfu'nun yardımıyla kaldırdı.
" Dilan, kolonya getir!"
" Soğan da kes getir!"
" Meryem! Soğanla olacak iş mi bu?"
" Niye olmasın Kenan? Hem ben onunla kaç kişiyi ayılttım bir bilsen!" diyen karısına saçmaladığını belirtircesine bakan Kenan kardeşine "En iyisi hastaneye götürmek Erkam!" dediğinde Meryem acıyarak baktığı yüzüne bu kez sinirle soluyarak baktı.
" Kenan abartma istersen! Kız komaya girmedi sadece bayıldı. "
Kocasından ayırdığı bakışlarını aynı sertlikle Erkam'a doğrultan Meryem " Tut, yasla sırtını kendine." dedikten sonra elini Esila'nın sırtından çekti. Kadının sırtını göğsüne yaslayan Erkam, saçlarına değdiği anda sızlayan burnunu başına bastırıp, omuzlarından tuttu. Elleri öyle sıkı kavramıştı ki birazcık gevşese yok olup gidecekmiş gibi hissediyordu.
"Soğanı bana ver!"
Dilan'ın getirdiği soğanı eline aldığı gibi Esila'nın burnuna dayayan Meryem, diğer eliyle yanağına vurup, adını birkaç kez sarfetti.
" Kolonya daha iyi olmaz mı?"
Ağabeyleri gibi Meryem'in sert bakışlarından nasibini alan Berfu, kolonya sıktığı avuçlarını Esila'nın yüzüne yaklaştırdığında çileden çıkan Kenan kardeşinin ellerini iterek "Saçma sapan iş yapmayın! Biriniz soğan biriniz kolonya kendine geleceği varsa da gelmez. " dedi ve Erkam'a kalkmasını işaret etti.
" Şeytan diyor al soğanı... Tövbe ya Rabbim! Sen tepemizde vır vır yapacağına gidip yüzünü temizlesene."
Kocasına olan öfke dolu sözlerinin devamını mırıldanarak getiren Meryem, Esila'nın başını sağa sola hareket ettirmesiyle " Hah! Geldi işte kendine!" diyerek soğanı burnundan çekip yere bıraktı. Yüzünü ellerinin arasına alıp, adını yüksek sesle söylediği Esila'nın gözlerini aralamasıyla yüzünde varla yok arası bir gülümse yer aldı. Daha önce olsa el uzatmayı bırak iyi olmasını dahi istemezdi ama şimdi seviniyordu... Garipti... Ama sadece Meryem'e değil, diğerlerinede garip gelmişti.
" Erkam?"
Adını söyleyen karısının saçlarına dudaklarını bastırdıktan sonra " Buradayım güzelim..." diyen Erkam, kalkmak için verdiği uğraşı yanağına elini koyup, yüzünü kendisine çevirerek sonlandırdı. Göz göze geldikleri o an ağabeyi yanlarında olmasa dudakları alnını bulacaktı...
