Chapter 145.2

912 35 15
                                    

dinsdag 22 maart 2016

'Olivia!' schreeuwt Harry vanuit de keuken. Ik sta op van de bank en loop naar hem toe. Hij draait het scherm van zijn laptop naar me toe en ik lees de mail.

'We hebben het!' zeg ik verbaasd, 'We hebben het huis!' Harry slaat zijn armen om me heen en trekt me tegen hem aan. 'Morgen kunnen we onze handtekeningen zetten!' 

De timing is perfect; overmorgen vliegen we naar Parijs, dus kunnen we nog net zelf de papieren tekenen. 

Hoewel de tour over vier dagen pas begint, hebben de jongens besloten om al eerder naar Frankrijk te gaan, waar de tour van start gaat. Het management en de rest van het team van de jongens komt wel een dag later. 

'Ik kan niet wachten!' zeg ik enthousiast. 'Ik ook niet, Kom hier, baby.' Hij trekt me tegen hem aan en drukt zijn lippen tegen die van mij. 

'Kom', mompelt hij, terwijl hij mijn lippen los laat en me mee trekt naar de woonkamer. 'We hebben het huis!' zeg ik tegen Louis, die op de bank naar de tv zit te kijken. 

'Echt?' vraagt hij, terwijl hij opspringt van de bank. Harry knikt en Louis geeft ons een knuffel. 'Ik ben echt blij voor jullie', zegt hij. 

Harry ploft naast Louis neer op de bank en ik zeg dat ik snel even ga douchen. Ik ren naar boven en pak een schone pyjama uit de kast. 

Ik ga de badkamer in en kleed mezelf uit. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Ik heb wel al echt een klein buikje.

Het valt waarschijnlijk niet op voor iemand die mij niet kent, maar ik zie het zelf wel echt. Harry en Louis zien het ook, maar paparazzi zal waarschijnlijk niks doorhebben.

Tot nu toe zijn er nog geen  roddels over verspreid, dus daar ben ik blij mee.

Ik leg mijn hand op mijn buik en glimlach. Ik heb gelezen dat nu, in de tiende week, de baby zo groot is als een kers. De neus krijgt nu zijn vorm en de bovenlip ontstaat. 

Ik glimlach. Het enige nadeel, is de ochtendmisselijkheid. Sinds ongeveer twee weken heb ik er last van. En niet alleen 's morgens. Soms moet ik opeens, uit het niets, overgeven. 

Ik zucht en stap dan onder de warme straal van de douche. Ik pak mijn shampoo en was langzaam mijn haar. Ik spoel de zeep uit en was daarna mijn lichaam. 

Als ik onder de douche vandaan stap, droog ik me af en pak ik een bodylotion, waarmee ik mijn lichaam insmeer. Daarna trek ik mijn pyjama aan en borstel ik mijn haar. 

Ik laat het los hangen en ga naar de slaapkamer, waar ik een paar warme sokken aan trek. Ik pak het boek waarin ik bezig ben van het nachtkastje en ga naar beneden. 

Harry en Louis kijken allebei nog steeds naar de tv en zitten naast elkaar op de bank.

Ik ga op de stoel zitten en klap mijn boek open en doe mijn oortjes in. Ik zet mijn One Direction afspeellijst op en begin te lezen.

Bijna twee uur later sla ik het boek weer dicht. Louis is een half uur geleden naar bed gegaan en Harry zit te tokkelen op een gitaar, terwijl hij languit op de bank ligt. 

Ik doe mijn oortjes uit en hoor nu pas dat hij zacht aan het zingen is. Zijn ogen zijn gesloten, terwijl hij zingt. 

'We're both stubborn, I know, but oh.. Sweet creature, sweet creature, wherever I go, you bring me home. Sweet creature, sweet creature, when I run out of road, you bring me home... You'll bring me home', zingt hij zacht.

Zijn telefoon ligt naast zijn gezicht en ik zie dat hij aan het opnemen is. Hij opent zijn ogen en wanneer zijn ogen die van mij ontmoeten, worden zijn wangen rood en zet hij snel de recorder uit.

Sweet Creature✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu