Sweet Creature✓

Chapter 46.

donderdag 8 augustus 2015

Later die middag zit ik op de stoel uit het raam naar buiten te kijken met mijn oortjes in. Harry is aan het bellen met Anne, want zij zijn vanmiddag weer terug thuis gekomen. Ineens wordt de lucht donker en begint het harder te waaien.

Na een paar minuten begint het hard te regenen en ik hoor zacht gerommel van onweer. Ik sta op en doe alle ramen in onze kamer open. Het is echt heel warm binnen, omdat het de hele week al minstens 25°C is geweest. Nu kunnen we de kamer eindelijk eens een beetje luchten.

Ik voel gelijk dat het wat koeler wordt in de kamer door het zuchtje wind. In de slaapkamer doe ik ook de ramen open en ik vouw het dekbed naar het voeteinde om het bed een beetje te luchten.

Ik doe mijn oortjes uit en speel de muziek via de boxen van mijn telefoon, die ik op Harry's nachtkastje leg. Ik zing mee met het nummer "Sad Girl" van Lana del Rey, terwijl ik t-shirts van Harry van de grond opraap.

Ik leg ze op een stapel en loop dan naar de badkamer, waar ik de lege wasmand pak en onhandig naar de slaapkamer meeneem. Ik gooi de kleren erin, net als de sokken en onderbroeken van Harry die overal in de badkamer liggen... Hij ruimt echt nooit wat op. 

Dan pak ik de stofzuiger uit de kast en zuig de slaapkamer schoon. Wanneer ik halverwege ben met het stofzuigen, komt Harry de kamer in en kijkt naar me, leunend tegen de deurstijl. 'Wat ben je aan het doen?' vraagt hij na een tijdje. Hij heeft zijn wenkbrauwen opgetrokken en kijkt naar me alsof ik gek ben.

'Opruimen. Het was echt een zooi', zeg ik, waarna ik stofzuiger uit zet, 'Waar staan de wasmachines in dit gebouw?' 'Helemaal achterin de gang. Op elke verdieping staan er twee.'

Ik knik en til de wasmand op en loop naar de deur. Harry rent achter me aan en vraagt: 'Ga je dat nu wassen?' Ik knik en zeg: 'Ja, daarna doe ik ons dekbed met de witte kleren en daarna de handdoeken. Die zijn ook bijna op.'

'Vind je dat niet erg?' vraagt Harry, terwijl hij de deur voor me opent. 'Nee, ik doe het thuis ook vaak voor mijn ouders', zeg ik schouderophalend - wat niet heel makkelijk gaat door de wasmand. We komen aan bij een klapdeur, die Harry voor me open houdt.

Ik vul de wasmachine die er staat met onze gekleurde was en pak de wasmiddel die er staat. Ik doe er veel in en zet de wasmachine aan. Ik draai me om en wil weer naar onze kamer gaan, maar Harry houdt me tegen.

'Waarom ben je ineens zo druk bezig? Heb ik wat verkeerd gedaan? Ben je boos?' Hij kijkt me met een zachte blik aan. 'Nee. Het regent. Op de een of andere manier word ik daar heel energiek van... Dus dan ga ik meestal opruimen.' Ik haal mijn schouders op.

'Je bent gek!' lacht Harry, waarna hij me knuffelt. 'Ik ga nu het dekbed in de andere wasmachine doen, dan kan ik het uit de droger halen voordat we gaan slapen.' Ik probeer me uit Harry's omhelzing los te wringen, maar hij houdt me stevig vast.

'Wil je me loslaten?' zucht ik. 'Nee.'

Ik rol met mijn ogen en geef het op. Ik hou hem even vast, maar laat binnen een paar seconden los.

'Nu wel?' 'Nee.' 'Laat me alsjeblieft los, Harry. Ik ben bezig. Je krijgt straks je knuffel wel.'

Met tegenzin laat Harry me los en volgt me terug naar de kamer, waar ik de lakens van het bed af haal en daarna ook in de wasmachine gooi. Wanneer ik terug kom, ligt Harry languit op de bank.

Zijn ogen zijn gesloten. Hij is gelukkig niet meer ziek, maar hij is nog wel een beetje moe. Maar dat is hij volgens mij altijd... Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het bijna 18:00 uur is.

Ik besluit beneden een zak friet te halen met kip. Je kan toch eten ophalen in dit hotel, wat vaker goed uit komt dan dat je zou verwachten... Ik loop naar de lift en ga erin staan.