Chapter 34.

1.7K 50 12
                                    

maandag 5 augustus 2015

Ik help Harry naar de bank, want hij wil niet de hele dag op bed zitten. Hij heeft alleen zijn onderbroek aan, gezien hij alleen daarin slaapt. 

Ik loop naar de kleedkamer en open de kast. Ik pak een zwarte joggingsbroek en een grijs t-shirt. 

Ik geef het aan Harry en hij trekt het langzaam aan. Ik ga naast hem op de bank zitten en laat hem tegen me aan leunen. 

Langzaam ga ik met mijn handen door zijn geklitte haar. Ik probeer met mijn vingers de klitten er voorzichtig uit te halen. Het gaat best lastig, omdat zijn haar erg krult. 

'Zal ik de tv aan zetten?' vraag ik. Harry knikt en geeft me de afstandsbediening. 

Ik zet de tv aan en kom uit op een programma over een dierenarts en laat 'm erop staat.

Harry zucht vermoeid en wrijft met zijn hand in zijn gezicht. Dan kruipt hij een beetje onderuit en gaat op de bank liggen met zijn hoofd op mijn schoot. 

'Ik hoop zo dat je je snel weer beter voelt', zeg ik, 'Ik haat het om je zo te zien. Zo zwak...' Zacht glij ik met mijn vingers over zijn wang. 

'Ik hoop het ook. Dit voelt echt kut, om eerlijk te zijn.'

'Ik weet het...' Ik druk mijn lippen op die van hem, maar hij draait zijn hoofd weg. 

'Straks wordt jij ook nog ziek', zegt hij bezorgd. 

'Nee, maakt niet uit, ik hou van je', zeg ik en kom weer wat dichter bij. 

'Ik heb mijn tanden niet gepoetst', probeert hij nu.

'Maakt me niks uit', zeg ik hoofdschuddend. 

Harry zucht, maar laat me hem toch wel kussen. 

Onze lippen raken elkaar voorzichtig. Zijn lippen zijn heel heet, het doet bijna pijn aan mijn lippen. Ik kus hem zacht, bang dat ik hem pijn zal doen.

Ik voel zijn warme hand op mijn wang en ik kan er niks aan doen en glimlach. 

Langzaam kom ik weer omhoog en kijk in Harry's groene ogen. 

Hij ziet er zo moe, zo breekbaar uit. Ik bijt op mijn lip. 

'Ik hou van jou...' fluistert hij zacht. 

'Ik ook van jou, Haz.' Ik glimlach naar hem en hij lacht zwakjes terug.

De deur gaat open en ik kijk achter me. Louis komt de kamer binnen en gaat op het tafeltje tegenover ons zitten. 

'Yo, Haz. Ik heb kippensoep van beneden meegenomen. Voor jou heb ik een sandwich.' Hij geeft me het broodje en glimlach dankbaar naar hem.

Harry komt langzaam omhoog en komt dicht tegen me aan zitten. Louis geeft hem zijn soep en komt dan naast Harry op de bank zitten.

'Sorry Hazza, maar je ziet er echt heel slecht uit. Hoe kan het? Gister was alles toch nog goed?' zegt Louis, terwijl hij een lepel aan Harry geeft. 

'Ik snap het ook niet. Ik had gisteren wel een beetje keelpijn  toen we uit de studio kwamen, maar voor de rest ging het prima.' 

'Gelukkig is Olivia er voor je', zegt Louis en hij geeft me een knipoog.  

'Vannacht was het nog erger', vertel ik, 'Hij was heel erg aan het zweten, maar hij had wel kippenvel.'

'Oh, da's echt vervelend. Je hebt griep, zeker?'

'Daar lijkt het wel op.' Harry neemt voorzichtig een lepel van zijn soep en slikt het door. 

Hij begin te hoesten en Louis pakt snel de soep van hem en ik hou Harry's hand vast. Hij zei dat hoesten heel veel pijn doet en ik zie dat er tranen in zijn ogen staan. 

Als hij uitgehoest is, geeft Louis zijn soep terug, die hij langzaam opeet. 

Als ik mijn sandwich op heb, zeg ik: 'Vinden jullie het goed als ik even naar Zayn en Niall ga? Ik moet een video opnemen voor m'n YouTube en Zayn wilde samen met mij een nummer zingen. Niall speelt gitaar.'

'Ja, ga maar', zegt Harry. 'Ik blijf bij Harry', zegt Louis.

'Dankje. Tot zo, babe.' Ik geef Harry een klein kusje op zijn mond en trek mijn sneakers aan.

In de badkamer doe ik snel een beetje make-up op en ik zorg dat mijn haar er een beetje netjes uit ziet. 

Dan pak ik mijn mobiel uit de slaapkamer, geef Harry een kus en Louis een knuffel en loop naar de kamer van Zayn en Niall. 

Als Zayn de deur open doet, staat Niall al klaar met zijn gitaar. 

'Wat heb je tegen hem gezegd?' vraagt hij. 

'Ik heb gezegd dat we een nummer op gaan nemen voor op YouTube.'

'Oké, maar dat moeten we ook wel binnenkort doen, dan. Want als je straks niks kan laten zien, gelooft hij het straks niet meer.'

'Klopt. Of we zeggen dat ik was vergeten om op opnemen te drukken of zoiets. Gaan we nu dan naar het treinstation?' vraag ik. 

Zayn knikt. 'Niall neemt wel zijn gitaar mee, voor als Harry per ongeluk uit het raam kijkt of zo.' Snel lopen we naar de lift toe en gaan erin staan. Niall legt zijn hand op mijn schouder en kijkt me via de spiegel in de lift lachend aan. 

Ik lach terug en Zayn staat zijn haar goed te doen, hoewel het al goed zat. 

'Kunnen we eerst nog...' 'Nee, we gaan nu weg. We eten later wel, Niall.' De liftdeuren gaan open en we lopen snel naar buiten.

'Wacht, nemen we de normale uitgang?' vraag ik verbaasd. 

'De fans weten niet of we er nog zijn. De meeste zijn al vertrokken, gezien ze moeilijk hun hele leven hier op de straat kunnen gaan zitten.' Zayn pakt mijn hand en leidt me naar buiten. 

Niall legt zijn hand weer op mijn schouder en we lopen snel naar de zwarte auto voor het gebouw. 

'Niall! Niall! Zayn!' Hoor ik allemaal meisjes gillen. 

Zayn begint nog sneller te lopen, waardoor ik bijna moet rennen. Niall neemt ook snelle stappen en komt naast me lopen en helpt me de auto in. 

Ik ga snel in het midden zitten; Zayn links van me, Niall rechts. 

Zodra de deur dicht is, rijdt de auto op hoog tempo weg. 

'Oké, er waren meer fans dan ik had verwacht', zegt Niall.

'Ja, nogal', zucht Zayn, 'Maar dat maakt me niet zo veel uit. Er was gelukkig geen paparazzi.'

Niall knikt instemmend. 

'Harry heeft wel echt de perfecte dag gekozen om ziek te worden', zegt Niall.

'Ik weet het', zeg ik, 'Hij ziet er echt heel slecht en zwak uit. Hij heeft donkere kringen onder zijn ogen en een ingevallen gezicht.'

'Louis zorgt ervoor dat hij even gaat douchen voordat ze er zijn, toch?' Zayn kijkt me indringend aan.

'Ja. Hij zei dat hij hem ging laten douchen, zodat hij zich misschien weer wat beter voelt.'

'Oké, mooi.' Zayn knikt goedkeurend zijn hoofd.

'Rob?' roept Niall.

De chauffeur draait zich een beetje om in zijn stoel en kijkt Niall aan, 'Wat is er?'

'Kan m'n gitaar voorin? Hij staat hier een beetje in de weg.' 

Rob, de chauffeur, knikt en Niall zet onhandig zijn gitaar op de passagiersstoel van de brede auto. 'We zijn er over vijf minuten.'

~~~
OMG IK KAN HET ZELF BIJNA NIET GELOVEN MAAR IK GA OP 20 FEBRUARI NAAR HET JONAS BROTHERS CONCERT !!!!!!!! SKSKKSKSKSKS 😍😍😍😍

Sweet Creature✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu