Chapter 125.2

924 36 75
                                    

vrijdag 15 januari 2016

Ik staar naar mijn reflectie in de spiegel. Mijn wangen zijn rood en mijn pony zit door het zweet tegen mijn voorhoofd aangeplakt.

'Fuck!' schreeuw ik, terwijl ik een glas tegen de muur van de badkamer aan smijt. 'Shit, shit, shit, shit, shit...'

In paniek haal ik mijn handen door mijn haar. Hoe is dit mogelijk? Dit kan niet waar zijn...

Tranen beginnen over mijn wangen te stromen en mijn hart klopt in mijn keel. 'Kut!' schreeuw ik, waarna ik mijn hoofd in mijn nek laat vallen.

Luide snikken verlaten mijn mond. Ik zak langzaam neer op de grond en rust mijn hoofd op mijn knieën. 'Nee...' fluister ik, 'Dit kan echt niet.'

Ik wrijf de tranen uit mijn ogen en sta op van de koude vloer.

Mijn blik is wazig door de tranen, maar ik ga op mijn hurken zitten om de scherven van het glas van de grond op te rapen. Harry mag er niet achter komen.

'Fuck, au...' scheld ik wanneer er een scherp stukje glas door mijn huid heen snijdt. Ik steek gelijk mijn duim in mijn mond en haal een keer diep adem.

Ik moet rustig worden voordat ik het op kan ruimen, anders komt het nooit goed. En als Harry en Louis thuis komen van de club en mij zo aantreffen... Dat wil ik echt niet.

Ik houd mijn duim even onder de koude kraan en droog 'm daarna af. Ik plak snel een pleister over het sneetje en veeg nog een keer de tranen uit mijn ogen.

Ik ruim voorzichtig de rest van het glas op en gooi het in de prullenbak. Met een stoffer en blik veeg ik de laatste glassplinters van de vloer.

Ik ga naar de slaapkamer en ga op het bed zitten. Wat nu?

Ik kan het hem niet vertellen. Niet nu. Ik moet het zelf eerst verwerken. En beslissen wat ik moet doen. Wat het beste is. Niet alleen voor mij. Voor ons allemaal.

Ik ben hier niet klaar voor; ik ben pas achttien! 'Fuck...' mompel ik machteloos. Ik sta op van het bed en ga naar beneden.

Ik ga in de keuken op de barkruk zitten en staar voor me uit. Ik snap niet hoe dit gebeurd is. Het kan gewoonweg niet. 

Ik weet niet hoe lang ik voor me uit heb zitten staren, maar zodra ik de deur open hoor gaan, zit mijn hartslag weer in mijn keel.

De jongens lachen, en hoewel ik ze niet kan verstaan, is het duidelijk dat ze heel wat alcohol achter de kiezen hebben.

Ik ren zo snel mogelijk de trap op en ga op bed liggen. Wanneer Harry na een paar minuten de slaapkamer in komt gestommeld, doe ik alsof ik slaap.

Ik denk niet dat echt slapen vannacht gaat lukken...

Nog geen tien minuten later gaat mijn telefoon. Harry ligt al naast me te snurken.

Het is Luna. Ik twijfel om op te nemen... Maar misschien is er wat gebeurd. Ik zucht en ga toch rechtop zitten, terwijl ik opneem.

'Hoi?' zeg ik, terwijl ik naar de overloop ga om Harry niet wakker te maken. Ik ga zitten op de bovenste tree van de trap.

'Liv, er is iets wat ik je moet vertellen', klinkt haar huilende stem. 'Wat is er?' vraag ik bezorgd. 'Beloof me dat je niet boos op me wordt voordat ik het helemaal heb uitgelegd.'

Wantrouwend staar ik voor me uit. Waar heeft ze het nou weer over? 'Vertel het nou maar', zeg ik zo rustig mogelijk.

'Sam en ik waren vanavond naar een club gegaan... Ik zag Harry en begroette hem gewoon. Liv... We hebben gezoend. Hij-' 'Wat?'

Ik voel het bloed naar mijn gezicht stijgen en mijn handen beginnen te zweten. Alsof deze dag nog slechter kon worden...

'H-hij was zo dronken en... En hij kwam naar me toe en begon een gesprek en opeens zoende hij me.'

Hij zoende haar. Harry heeft mijn vriendin gezoend. Er valt een lange stilte.

'Liv?' 'Wat toen?' hoor ik mezelf zeggen. Ik hoor een snik aan de andere kant van de lijn en dan begint ze weer te vertellen.

'Ik probeerde hem van me af te duwen, maar hij bleef me maar zoenen. Olivia, ik voelde me zo hulpeloos. Zijn handen waren overal op mijn lichaam. En- Oh, Olivia, ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld. En tijdens het feest bij jullie thuis, met oud en nieuw... Toen probeerde hij me ook al te zoenen. Dat was toen jullie allemaal buiten waren om vuurwerk af te steken. Gelukkig kwam Sam toen de kamer in, maar- Het spijt me zo erg...'

Kwaad hang ik de telefoon op. Dit kan niet waar zijn. Ik kan het bijna niet geloven. Maar waarom zal Luna anders zo overstuur zijn? Het klonk alsof ze op het punt stond te gaan hyperventileren en normaal is ze juist heel rustig... En vriendinnen liegen hier niet over.

Er rolt een traan van mijn wang op mijn schoot. Wat nu? Wat moet ik aan met deze situatie? 

Dit had ik nooit van Harry verwacht. Mijn lieve, zorgzame Harry. Degene wie ik altijd 100% vertrouwde.

Hij gaat vreemd met mijn vriendinnen, terwijl ik zwanger van hem ben...

De slaapkamerdeur gaat open en Harry kijkt me aan. 'Wat is er?' vraagt hij. Hij loopt naar me toe, maar ik sta snel op van de trap en ga zo ver mogelijk van hem vandaan staan. 'Wat denk je dat er is?' schreeuw ik naar hem, 'Hè?' 'Wat?' vraagt hij verbaasd. 

'Je weet precies waar ik het over heb, you bastard. Waarom de fuck doe je dit? Als ik niet goed genoeg voor je ben, kun je het beter uit gewoon tegen me zeggen, in plaats van je tong in de mond van mijn vriendinnen te steken!' 'Dat ik- wat? Oh. Nee, nee, nee. Andersom. Die meid zoende mij, ik duwde haar gelijk weg.' Hij kijkt me met een blik aan, die ik niet goed kan plaatsen.

'Doe nu niet alsof je onschuldig bent. Ik- Sorry, maar ik kan je niet eens aan kijken, nu. Fuck, ik haat je. Ik haat je zo erg!' gil ik. Ik geef hem een harde duw, waardoor hij een paar stappen achteruit zet om niet te vallen, en wil weg van hem lopen. 'Sweet Jesus... Olivia-' begint hij.

'Go fuck yourself!' schreeuw ik, 'Maar blijf alsjeblieft bij mij uit de buurt! Ik weet niet eens meer-' 'Olivia... Ik hou van-' probeert hij, maar ik laat hem niet uit praten. Ik ga zijn stomme smoesjes niet aanhoren.

'Houd je bek. Ik ben er klaar mee. Je bent een asshole, weet je dat? En ik haat je, Harry. Ik haat je. Ik haat je. Ik haat je. Ik haat je zo erg.' Ik doe stap naar hem toe en sla zo hard mogelijk in zijn gezicht. Hij grijpt gelijk naar zijn wang en ik draai me om en ren de logeerkamer in.

Ik draai de deur op slot en zak snikkend op de grond in elkaar. Waarom gebeurt dit? Waarom?

~~~
I promised you some drama :) so here it is

Sweet Creature✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu