Sweet Creature✓

Chapter 68.

zaterdag 17 augustus 2015

'Hey met Niall!' zegt Niall vrolijk door de telefoon. 'Heeey!' hoor ik Louis roepen. Ik hoor dat Zayn lacht in de achtergrond. 

'Hoe gaat het met jullie?' vraagt Harry aan de jongens. 'Goed hoor!' roept Louis, 'We missen jullie wel een beetje, hoor!' Liam rolt zijn ogen en lacht. 'Wij jullie ook', zeg ik. 

'Maar hoe is Nashville?' vraagt Zayn. 'Leuk!' zegt Liam, 'Goed weer ook. Elke dag zon en het is lekker warm. Hoe is het thuis?' 'Het regent nu. Gisteren was het op zich wel lekker buiten', zegt Louis. 

'Jongens...' begin ik, 'Ik moet even iets met jullie bespreken.' 'Wat is er?' vraagt Zayn. Opeens is het overal stil.

'Ashton belde me vanmiddag. Hij vroeg aan mij of dat ik met hen mee wilde op tour in de herfstvakantie. Ik wil op zich wel... Maar ik durf het niet.' Er is een korte stilte.

'Wat denken jullie?' vraagt Harry dan. Hij houdt mijn hand vast en wrijft met zijn duim over de rug van mijn hand. 

'Ik denk dat het echt een leuke kans is', zegt Louis, 'Maar misschien moet je eerst een paar keer met ons meegaan wanneer wij een optreden hebben en met ons meedoen. Dan heb je wat meer podiumervaring. Binnenkort gaan we echt naar James toe. Begin september. Als je wil, kun je mee. Dan kun je met ons meezingen. Als de anderen dat ook willen. Het publiek is dan niet zo groot.' 

Ik knik, 'Als jullie dat allemaal goed vinden, lijkt het me wel fijn', zeg ik. Ik denk inderdaad dat het fijner is om bij een iets kleiner publiek te beginnen, gezien ik nog nooit eerder heb opgetreden. 'Ik denk ook dat het een goed idee is', zegt Liam, 'En James doet toch niet moeilijk.' 

Alle jongens zijn het ermee eens. We praten nog een beetje over wat er hier en in Londen is gebeurd afgelopen paar dagen en hangen dan op. 

Het is ondertussen al 18:00 uur. Taylor en Joe zijn pizza aan het halen en ik hoor dat de deur opengaat; ze zijn thuis. 

'Hey!' roept Taylor door het huis heen. 'Hallo!' roept Liam terug. Ze komen de woonkamer binnen en ploffen neer op de bank. 'Zullen we deze keer gewoon hier gaan eten?' vraagt Joe, 'Dit is gezelliger.' 

Taylor knikt en zet de pizzadozen op de salontafel. 'Zullen we Friends aanzetten?' vraagt Taylor, wanneer we allemaal een stuk pizza hebben.'

Ik knik vrolijk en kijk toe hoe Joe de tv aanzet en Netflix opstart. Ik pak nog een stuk pizza en kruip dicht tegen Harry aan. Hij haalt zijn hand door mijn haar en drukt een kus op mijn slaap. 'Over drie dagen gaan we weer naar huis', zegt hij. 

Ik knik en zucht. Ik heb op zich wel zin om weer naar huis te gaan. Om de jongens te zien. Ik mis ze echt. 

Als we ons eten op hebben, gaan Harry en ik gelijk naar boven toe, want Taylor en Joe hebben een feestje van vrienden van Taylors moeder. Ze gaan zich nu klaarmaken en gaan over anderhalf uur weg. Liam gaat hardlopen.

Ik ga op het bed liggen sluit mijn ogen. Ik ben moe, hoewel we vandaag vrijwel niks hebben gedaan. 'Hoe gaat het met je enkel?' vraag ik aan Harry. 'Gaat wel', zegt hij, 'Ik kan er weer een soort van mee lopen. Het volgens mij is het minder dik dan eerst.' 'Oké, mooi. Ben je ook moe?' vraag ik. 

'Ik ben altijd moe, Olivia, dat weet je.' 'Nee, je bent altijd lui, niet moe.' Harry grinnikt en ik voel dat hij ook op het bed komt liggen. 'Kijk eens', zegt hij. 

Ik open mijn ogen en kijk Harry aan. Hij heeft mijn bril opgezet en kijkt me met een glimlach aan. 'Wat doe je?' vraag ik lachend. Harry lacht ook en drukt zijn lippen tegen die van mij. 'Doe die bril af', lach ik. 

'Alleen als jij je shirt uitdoet.' Hij kijkt me met een speelse glimlach aan. 'Harry!' zeg ik, maar ik trek toch mijn shirt uit. Ik heb toch een hemd eronder aan. En hij zet mijn bril af. Dan drukt hij zijn lippen weer tegen die van mij.