Sweet Creature✓

Chapter 92.

zondag 1 september 2015

Harry slaat lachend zijn arm om mijn schouders terwijl we terug naar mijn huis lopen. Ik heb veel foto's van hem gemaakt en ik denk dat er wel een paar tussen voor in mijn portfolio. En Instagram.

We lopen de voortuin in en ik open de deur. 'We zijn weer terug!' roep ik door het huis. 'Kom eens!' roept mijn vader terug, 'Allebei!'

Harry kijkt me met angstige ogen aan. 'Haz, het is vast niks. Hij deed eerder vandaag toch ook normaal tegen je?' Hij knikt en buigt om zijn schoenen uit te doen. Ik trap mijn oude sneakers uit en gooi ze in de kast. Harry zet ze er ook in, heel voorzichtig.

Ik pak Harry's hand en trek hem mee de woonkamer in. Mijn vader zit in de bank. Hij draagt een trui met een spijkerbroek. De laptop staat op zijn schoot.

'Hebben jullie zin om vanavond uit eten te gaan? Of zullen we gewoon pizza bestellen?' vraagt hij. 

'Eh, we wilden vanavond nog naar Arrow Valley Country Park gaan, dus ik denk dat pizza dan wat handiger is. Anders wordt het zo laat', zeg ik. Het klinkt wat twijfelachtig, want het lijkt me ook wel gezellig om met ons allen uit eten te gaan. 

'Oh, oké. Dan kunnen we dinsdag wel ergens gaan eten. Morgen eten jullie bij May, hoorde ik?' 'Ja, klopt. En we blijven misschien ook slapen.' 'Zal ik gewoon wat via internet bestellen?' 'Ja, best.' Ik plof naast hem neer op de bank en kijk mee op zijn laptop. 

'Welke willen jullie?' 'Eh, margarita. Wat wil jij, Hazza?' Ik kijk Harry aan. Hij staat ongemakkelijk naast ons. Ik pak zijn hand en speel met zijn ringen. 'Doe maar een met kip.' Mijn vader klikt er een aan en draait de laptop naar Harry toe. 'Deze?' 'Ja, lekker', glimlacht hij. 

Net zo lekker als ik? vraag ik zonder geluid. Harry's wenkbrauwen vliegen omhoog. 'Ik zag het wel, hoor', zegt mijn vader hoofdschuddend. Ik voel dat mijn wangen warm worden en ik bijt op mijn lip. 

'Het was een grapje...' 'Ik snap het, ik ben ook jong geweest. Als jullie het hier maar op houden... Gaan jullie maar wat doen. Met jullie kleding aan. Ik roep wanneer de pizza's er zijn.' 'Pap! Doe normaal! En waar is mama eigenlijk?'

'Ze heeft een meidenavond met de moeders van Matt en May. Heeft ze dat niet gezegd?' 'Nope. Sinds wanneer doet ze dat?' 'Bijna iedere week sinds je weg bent.' 'Oh.'

Er valt een stilte. En erg goed voelt het niet. Ik sta op en trek Harry achter me aan naar boven. Op mijn slaapkamer plof ik neer op mijn bed. Ik rol naar de andere kant en schuif de deur weg. Ik pak de elektrische gitaar van Jack, sluit 'm aan en begin te spelen. 

Harry komt naast me zitten en ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Hij zegt niks, maar brengt zijn hand naar mijn gezicht toe en streelt met zijn duim langs mijn wang. 

De lage tonen van de elektrische gitaar vullen mijn slaapkamer terwijl ik voor me uit staar.

Zitten ze er zo erg mee dat ik naar Londen ga? Of heb ik het verkeerd opgevat? Ik heb gezien hoe mijn moeder in elkaar stortte toen Jack weg ging. 

Maar hij liet bijna niks meer van zich horen. Ik bel en app regelmatig met ze. Of moet ik het vaker doen? 

Harry legt zijn hand op mijn op en neer bewegende been en pakt mijn hand, die gestopt is met het tokkelen. 

'Tell me, baby girl', zegt hij lief. Hij kijkt me met een bezorgde blik aan. Ik zucht en kijk naar mijn schoot. 

'Ik ben bang dat mijn ouders zich weer net zo voelen als toen Jack weg ging. Ik ging ook weg. Uit het niets. En ja, ik heb nog contact met ze... Maar het is anders. Ik weet het niet, Harry...'