Sweet Creature✓

Chapter 88.

zaterdag 31 augustus 2015

Ik lig op bed met Harry's laptop en open FaceTime. Ik klik May aan en bel haar. Binnen tien seconden neemt ze op en verschijnt haar vrolijke lach in mijn beeld.

'Livvie!' gilt ze enthousiast. 'May!' lach ik, 'Ik mis je!' 

'Ik mis jou nog veel meer!' zegt ze dramatisch, 'We hebben elkaar echt al veel te lang niet gesproken...' 'Hoe is het met je?' vraag ik haar.

'Het gaat goed! Wanneer kom je weer een keer naar huis?' vraagt ze. 'Sneller dan je denkt... Ik kom morgen voor een paar dagen naar huis toe!'

'Nee, echt?' vraagt ze verbaasd. Ze kijkt me met grote ogen aan en ik knik, 'Jup. Dan kunnen we misschien overmorgen afspreken?' stel ik voor. 

'Ja, gezellig! Gaat Harry ook mee?' 'Yes!' 'Dan kunnen we een dubbeldate doen! We kunnen wel bij mij thuis eten. M'n ouders zijn er toch niet.'

'Gezellig!' zeg ik vrolijk, 'Maar ik ga weer want ik denk dat de jongens bijna klaar zijn met koken...' 'Romantisch, je vriendje met degene met wie je hem shipt koken je eten!' 'May!' lach ik. 

'Het is zo, dus...' 'Ja, oké, maar nu ship ik Harry toch wat meer met mij.' May lacht en schudt haar hoofd. 'Ik ook. Eet smakelijk, schat.' 'Dank je, tot overmorgen!' 

Ik hang op en doe mijn telefoon in mijn kontzak, waarna ik naar de keuken loop. Ik ga achter Harry staan en sla mijn armen van achteren om zijn middel. 

'Hey', zegt hij. 'Hey.' Ik kijk in de pan, waar Louis in aan het roeren is. 'Pasta?' vraag ik met een vies gezicht. 'Oh, ja... Dat lust je niet. Niet aan gedacht, moet ik wat anders maken?' vraagt Harry.

'Nee, het is niet heel erg.' 'Het is spaghetti', zegt Louis. 'Oh, dat gaat wel.' 'Zeker?' 'Zeker.' Ik ga op mijn tenen staan en druk een kus op zijn wang. 

Dan laat ik hem los en pak ik alvast wat borden en zet die zo neer dat jongens de pasta makkelijk kunnen opscheppen.

Na een paar minuten is het eten klaar. Ik neem de borden mee naar de tafel en Louis pakt drie glazen. Harry pakt een fles wijn en vult de drie glazen die Lou neergezet heeft.

We gaan zitten en beginnen te eten. 'Dus jullie gaan morgen naar Redditch?' vraagt Louis. 'Jup', zegt Harry nonchalant, maar zijn been begint opeens op en neer te bewegen. Hij is echt heel zenuwachtig...

Ik leg mijn hand op zijn bovenbeen en glimlach naar hem. Hij glimlacht kleintjes terug, maar zijn ogen lachen niet mee. 

'Zenuwachtig, Haz?' vraagt Louis met opgetrokken wenkbrauwen. 'Valt mee', zegt hij schouderophalend. 'Je mag echt wel zenuwachtig zijn, hoor!' zegt Louis, 'We zijn niet achterlijk. We zien het echt wel.'

Harry zucht en haalt zijn schouders op, 'Ik snap niet eens waarom ik zo zenuwachtig ben! Ik ken je ouders en ik vind ze super aardig!' 'Waarschijnlijk zie je mijn vader bijna toch niet, want hij moet veel werken. En mijn moeder vindt jou ook aardig, Haz.' 

'Zie je? Niks om je zorgen over te maken!' zegt Louis. 'En ik ben de hele tijd bij je', lach ik, 'En overmorgen hebben we een date bij May thuis, samen met haar en Matt.' 'Gezellig!' Een glimlach ontstaat op zijn gezicht. 

Hij mag Matt volgens mij wel en May vindt hij ook aardig, dus ik denk dat dat ook wel scheelt. 'Ik hou van je. Altijd.' 'Ik ook van  jou, Harry.' 'Ik ook van jullie', zegt Louis op een slijmerige toon.  

Ik geef hem een schop onder tafel en binnen twee seconden krijg ik er een terug. 'Stop!' lach ik, wanneer Harry ook begint te trappen, 'Dit doet serieus pijn!' 

De jongens luisteren niet, dus ik ga maar op mijn knieën op de stoel zitten, zodat mijn benen niet meer geraakt worden. 

Als we klaar zijn met eten en alles hebben opgeruimd, gaat Louis de honden uitlaten en Harry en ik gaan naar de woonkamer toe.

Ik pak mijn telefoon en scroll een beetje door Instagram heen. Ik like een paar foto's en reageer op een paar DM's van fan accounts voor de jongens. 

Na een tijdje voel ik hoe Harry zijn kin op mijn schouder legt en zijn armen om mijn middel heen slaat. 

'Wat ben je aan het doen?' vraagt hij nieuwsgierig. Zijn zachte krullen kriebelen tegen mijn wang. 'Niks. Instagram.' 

Harry zucht en drukt zijn lippen in mijn nek. Ik glimlach, maar probeer me niet afgeleid te laten worden en blijf naar mijn telefoon kijken. 

'Babe?' 'Ja?' 'Kijk me eens aan.' 'Ik ben bezig, Hazza.' Harry zucht geïrriteerd en drukt nu een kus op mijn schouder. 

Ik voel hoe kippenvel zich over mijn hele lichaam verspreidt, maar ik plaats snel een comment onder een foto van een Directioner die jarig is. 

'Liv, kom nou', mompelt Harry tegen mijn nek. Ik zucht en leg mijn telefoon naast me op de bank. 'Wat?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen, terwijl ik op de bank ga zitten. Harry ploft naast me neer.

Hij schudt lachend zijn hoofd en drukt een kus op mijn lippen. 'Louis komt zo thuis', zeg ik tegen zijn lippen aan. Harry geeft geen antwoord en zoent me iets ruwer. 

Hij trekt mijn shirt uit mijn broek en zijn handen glijden eronder. Langzaam duwt hij me naar achteren, zodat ik op de bank lig. Hij komt boven me hangen en kijkt me kort aan.

'You are so beautiful, my love...' fluistert hij, waarna hij me weer zoent. 'Harry, Louis komt zo thuis', zeg ik, terwijl hij me door blijft zoenen. 

'Maakt niet uit', zegt hij, waarna hij zijn handen van mijn buik af haalt en naar mijn haar brengt. Hij trekt voorzichtig het elastiek uit mijn haar, maar zijn lippen laten die van mij niet los. 

Hij woelt met zijn vingers door mijn haar en ik zucht, terwijl hij me wat dieper in de kussens van de bank duwt. 

Hij laat mijn lippen even los en kijkt me met een grijns aan. Ik kijk terug en probeer zo geïrriteerd mogelijk te kijken, maar mijn zware ademhaling verraadt me. En ik weet zeker dat mijn ogen dat ook doen.

Dan drukt Harry zijn lippen weer in mijn nek en hij zuigt aan een stukje huid. 'Haz, dat ziet iedereen...' kreun ik, terwijl ik hem van me af duw. 

'Maakt niet uit.' 'Jawel, Haz. We gaan morgen naar m'n ouders.' Harry zucht, maar stopt dan wel. 'Alleen daarom', zegt hij, waarna hij me weer zoent. 

Ik breng mijn vingers naar zijn haar en trek eraan, waardoor Harry's grip om mijn middel strakker wordt.

'Jongens, doe dit op jullie bed!' hoor ik opeens achter me, 'Niet op deze bank, waar ik ook nog op moet zitten!'

Ik duwt Harry een stukje van me af, maar hij blijft bovenop me liggen. 'We hebben onze kleren toch aan?' zegt hij.

'Nou en? Ik hoef dit niet te zien. Heel schattig jullie twee, maar ik hoef niet de details mee te maken.' Ik lach om Louis' reactie en schud mijn hoofd. 

'Sorry, Lou', zeg ik, 'We gaan wel naar de slaapkamer.' Harry gaat van me af en trekt me ongeduldig mee richting onze slaapkamer. Ik hoor Louis' lach nog net, totdat Harry onze deur dicht doet en op slot draait.

Hij tilt me op en legt me op het bed. Hij trapt zijn schoenen uit en trekt die van mij ook uit. Wanneer hij weer boven me komt hangen, heeft hij zijn shirt ook al uitgedaan. 

Snel trek ik hem naar me toe en druk ik mijn lippen tegen die van hem. Al snel hebben we allebei geen kleding meer aan.