Sweet Creature✓

Chapter 56.

dinsdag 13 augustus 2015

Het is ontzettend vroeg wanneer de wekker gaat. Het is net twee uur geweest. We gaan vandaag vliegen naar Amerika.

Gisteren heb ik vrijwel niks gedaan. Ik heb nog een paar dingen in mijn koffer gedaan en ik heb een beetje gelezen in een boek dat ik thuis nog gekocht had. 

Ik heb al veel te lang niet meer gelezen. En om eerlijk te zijn lijkt het wel alsof mijn leven zo in een boek geplaatst kan worden. Ik hou ervan om fanficties te lezen op WattPad en mijn leven zou er zo tussen passen... (a/n sorry😏)

Ik probeer Harry wakker te maken. Na tien minuten opent hij eindelijk zijn ogen en zegt: 'Hoe laat is het?' 'Het is al twee uur geweest. Over drie kwartier gaan we rijden naar het vliegveld.' 

Harry zucht en haalt zijn hand over zijn gezicht. Als we eindelijk klaar zijn, gaan we naar beneden waar we in de lobby op Liam wachten. Hij komt samen met Louis naar beneden. 'Goede reis', zegt Louis lief, waarna hij me een knuffel en een kus op mijn wang geeft, 'Ik hoop dat je het geweldig gaat vinden in Amerika!' Ik glimlach en kijk naar hem.

Ik ga de jongens zo erg missen, hoewel we maar een weekje weggaan. 'Tot volgende week', zeg ik tegen hem en hij geeft me een knipoog. 'Tot volgende week, bestie', lacht hij. Ik giechel. Harry en Liam geven Louis ook snel een knuffel en dan lopen we via de normale uitgang naar buiten.

Er staat niemand en we lopen rustig naar de auto die op ons te wachten staat. Zodra we met zijn drieën achterin zitten - ik in het midden - rijdt de auto weg. 

Ik heb het koud omdat ik moe ben en het is gewoon koud buiten. Ik heb een hoodie van Harry aan en een grijze joggingsbroek die ik ooit gekocht heb ik Spanje toen ik daar op vakantie was. Hij is nog steeds veel te groot, maar dat zit wel lekker, vind ik. 

Ik nestel me tegen Harry aan en sluit mijn ogen. Ik vind het niet erg om nog even een uurtje te gaan slapen. 

Harry schudt me zachtjes wakker en zegt: 'Wil je ontbijten bij de McDonalds?' Ik knik en ga rechtop zitten. Ik heb eigenlijk best wel honger. Vreemd, gezien het pas drie uur is en ik meestal pas na acht uur wakker word.

We rijden het parkeerterrein van de Mac op en lopen naar binnen. Harry verstrengelt onze vingers met elkaar en loopt dicht naast me. Liam loopt voor ons naar binnen. We gaan bij een paal staan en bestellen een ontbijtje. 

Zodra we zitten en wachten op ons ontbijt, kijk ik rond. Ik heb nog nooit zo weinig mensen in een McDonalds gezien. Er zit een gezin met twee kleine kinderen, dat waarschijnlijk onderweg naar huis is van vakantie. 

Er zitten twee oude mannetjes tegenover elkaar. Allebei lezen ze een krant. Een jongen zit alleen in een hoek. Hij draagt een muts en een zwart trainingspak. 

Ik zucht en rust mijn hoofd op Harry's schouder. Hij leunt met zijn hoofd tegen die van mij en wrijft met zijn duim over de rug van mijn hand. Liam zit voor ons en leest de krant. Na een tijdje komt eindelijk ons eten en snel eten we de burgers met ei, kaas en spek op. Ik drink mijn thee, Harry zijn koffie en Liam drinkt warme chocolade melk.

Wanneer we ons eten op hebben, gaan we weer naar buiten en stappen in de auto. Liam geeft de chauffeur een milkshake en dan gaat de auto er weer vandoor. Ik leun weer tegen Harry aan en sluit mijn ogen. 

Vlak voordat ik in slaap val, zegt Liam: 'Jongens, we zijn er.' Mijn ogen vliegen open en ik kom omhoog, waardoor ik tegen Harry's kin stoot. Hij lag blijkbaar met zijn hoofd boven die van mij te slapen...

'Sorry', zeg ik snel en ik druk een kus tegen zijn kin. Harry lacht en schudt zijn hoofd, 'Maakt niet uit, honey.' 

We stappen uit de auto en lopen naar het vliegveld toe. We lopen langs alle winkeltjes en ik koop een reep chocola en een flesje Fanta voor in het vliegtuig. Of eigenlijk kies ik het uit en betaalt Liam. 

Als we eindelijk naar ons vliegtuig kunnen, lopen we er gelijk naartoe. We hebben first class tickets, dus we hebben perfecte plaatsen. We hebben alle drie een tv en we hebben Wi-Fi. Ik kijk naar de spullen die voor ons neer zijn gelegd. 

Na een tijdje komt het vliegtuig in beweging. Harry geeft mij en Liam snel een kauwgompje en pakt er zelf dan ook een. Het vliegtuig stijgt op. 

Wanneer we eindelijk gedaald zijn, lopen we het vliegtuig uit. Er zijn veel mensen en we zetten alle drie onze capuchons van onze hoodies op. Zodra we onze koffers hebben, haasten we ons van het vliegveld af. 

Ik ben zo zenuwachtig! Allereerst omdat ik Jack weer ga zien, maar ook omdat ik Taylor Swift ga ontmoeten! Ik hou net zo veel van haar als van One Direction! Ze hebben een gedeelde eerste plaats in mijn hart. 

En Harry staat nog een stapje daarboven. 

Harry zet zijn zonnebril op en Liam doet een pet onder zijn capuchon. Ik draag alleen de capuchon van de hoodie, gezien ik ook weer niet zo bekend ben. Waarschijnlijk zal niemand me herkennen. 

Na een tijdje komen we aan bij een straat met grote woonhuizen. Ik kijk om me heen en iemand komt uit een steegje lopen. 

Ze heeft haar korte haar op een hoge paardenstaart, haar pony is opzij geveegd, haar rode lippen staan in een brede glimlach en haar blauwe ogen kijken ons vrolijk aan. Ze draagt een lange jurk en hoge hakken. 'Harry, Liam! Wat goed om jullie weer te zien! En wauw, Olivia! Je bent zo knap! Je lijkt wel een engeltje!' 

Ik staar haar nog steeds aan. Ze is zo mooi! Mijn handen trillen. Nee, mijn hele lichaam trilt. Ik staar haar met grote ogen aan, terwijl ze Harry en Liam een knuffel geeft.

Wanneer ze haar armen ook om mij heen slaat, ruik ik de geur van haar parfum "Incredible Things". Haar zachte wang raakt die van mij en ik knuffel haar snel terug en hou haar minstens twee minuten vast. 

'Oh my God... I love you so much', fluister ik. Mijn Britse accent is opeens veel erger dan normaal. Taylor lacht zachtjes en laat me langzaam los. 'Zullen we maar snel naar mijn huis gaan? Het is nog wel even rijden. En jullie zien er allemaal zo moe uit!'

Taylor pakt mijn hand vast en loopt het steegje weer in. Ik kijk achter me en zie dat Harry en Liam ons volgen met onze koffers. Ze is lang en haar hand is ontzettend zacht. Er is geen twijfel over mogelijk dat ze mijn hand voelt trillen in de hare. Maar ze zegt er niks van en loopt gewoon door terwijl ze wat vertelt.

Aan het einde van het steegje, stappen we in een zwarte, brede auto.