Sweet Creature✓

Chapter 23.

vrijdag 2 augustus 2015

Het is bijna een week later, vrijdagochtend. Harry en ik worden, zoals iedere ochtend, dicht tegen elkaar aan wakker. 

Vandaag gaan we naar Frankrijk, waar One Direction een optreden en interview heeft bij een Franse show. 

Twee dagen geleden hadden ze hun optreden in Londen. Het was echt geweldig. Harry keek me steeds aan en ik stond front row!

'Welk nummer gaan jullie doen?' vraag ik aan Harry, wanneer hij me in mijn nek kust.

'Through the Dark en Alive. Maar ik weet niet zeker of we twee nummers mogen spelen. Anders doen we alleen Through the Dark.'

'Ohh, ik hou zo veel van die nummers!' zucht ik. Het is een Franse talkshow, ik mag in het publiek zitten. Niet helemaal vooraan, want dan valt het te veel op dat ik steeds in de buurt van de jongens ben.

Ik voel zijn warme ademhaling tegen mijn nek wanneer hij zacht zegt: 'Dit is de pas de tweede keer dat ik live ga zingen voor jou, en dat ik ervan weet.' Ik glimlach, 'Klopt. Maar ik heb je wel al vaker live gezien.'

'Oh, ja! Stond je dan vooraan of niet?' vraagt Harry nieuwsgierig. 'Nee, ik had altijd zitplaatsen. Vaak bijna helemaal achteraan.' 'Oh, jammer. Anders had ik je misschien wel een keer eerder gezien', zegt Harry. 

'Ja, heel jammer', zucht ik. Ik druk mijn lippen tegen die van Harry en hij trekt me bovenop zich. 

Ik zet mijn handen tegen zijn borstkas, terwijl hij me blijft kussen. 'We moeten eruit', zeg ik, terwijl zijn lippen die van mij blijven raken. 'Weet ik', zegt hij, maar hij blijft me zoenen en houdt me stevig vast. 

Ik probeer me uit zijn armen te wurmen, maar het lukt niet echt. 'Harry, kom nou! Straks zijn we weer te laat', giechel ik, 'Laat me los!'

'Nah-ah! Ik hou je vast, babydoll', lacht hij. 'Nou, laat me los!' zeg ik, 'We komen echt te laat!' 'Hoe laat moeten we vertrekken?' vraagt hij zuchtend, maar hij houdt me nog stevig vast. 

'Twaalf uur bij de auto, half twee op het vliegveld. En de live-show is om half acht. Jullie moeten op om acht uur', zeg ik. Hoe onthoud je dit?' vraagt Harry. 'Liam zei het gisteren. Kom, het is bijna half twaalf. We moeten echt opschieten!'

 Zuchtend laat Harry me los en ik rol van hem af en stap het bed uit. Ik pak snel kleren uit de kast en loop naar de badkamer. Snel kleed ik me om en doe een klein beetje make-up op. Wanneer ik mijn tanden poets, komt Harry ook de badkamer in en poetst ook zijn tanden. 

Dan doe ik, net als Harry, mijn haar en uiteindelijk trekt Harry snel een zwarte skinny jeans en een wit t-shirt aan, terwijl ik wat parfum op doe. We zijn om tien voor twaalf klaar en nemen de lift naar beneden, om snel te ontbijten. Niall zit in zijn eentje met een groot bord eten aan een tafel. Ik ga bij hem zitten en eet mijn sandwich op. Harry eet snel een bruin broodje en zegt: 'Hoe lang zit jij hier al, Nialler?'

'Eh... Dit is m'n tweede bord. Liam en Zayn zijn net vertrokken. Louis is nog niet geweest.' 'Niet?' vraagt Harry verbaasd.

'Nope.' Niall schudt zijn hoofd. Precies op dat moment komt Louis naast Niall zitten, helemaal buiten adem. 'Wat is er?' vraag ik. 

'Op de een of andere manier is er een fan het gebouw ingekomen. In mijn kamer om precies te zijn. Liam was net vertrokken, ik moest nog even naar de wc. Ik had mijn mobiel op bed laten liggen, dus toen ik de woonkamer in ging en dat meisje zag staan, kon ik de beveiliging niet bellen.'

'Hoe is ze binnen gekomen?' vraagt Niall verbaasd. Voor het eerst kijkt hij op van zijn overvolle bord met eten. 'Geen idee. Ze begon te huilen, dus ik gaf haar een knuffel en belde toen de beveiliging, zodat ze weer naar buiten ging. En toen was ik dus bijna te laat en de lift was vol, dus ik moest trappen rennen.' Louis pakt een stuk stokbrood van Niall's bord en neemt er een hap van. 

'Hé!' zegt Niall verontwaardigd, 'Die is van mij!' 'Jij hebt meer gegeten dan ik', zegt Louis, 'Ik heb ook eten nodig. Over twee minuten moeten we bij de auto zijn.' Ik prop snel de rest van mijn sandwich in mijn mond. 

Als we op het vliegveld aankomen, zeg ik tegen de jongens: 'Ik moet naar de wc, ik ben zo terug.' Liam knikt en pakt mijn tas aan. Ik draai me om en wil weglopen, maar Harry roept: 'Wacht, ik moet ook!' 

Ik stop met lopen en kijk achter me. Harry zet zijn tas voor Louis' voeten neer en rent mijn kant op. Als hij bij me is, begin ik weer te lopen. 'Kun je hier gewoon rondlopen?' vraag ik aan Harry.

'Nou, het is zo druk, dat we bijna niet opvallen', zegt hij schouderophalend, 'En er zijn vandaag vooral oudere mensen.' 

Wanneer we bij de wc's zijn, staat Harry stil en kust me zacht op mijn mond. Hij duwt me tegen de witte muur en zet zijn handen tegen de muur, naast mijn hoofd. Ik voel de warmte van zijn lichaam tegen mijn lichaam.

'Wow!' hoor ik opeens. Harry kijkt op en ik kijk ook naar de richting waar de 'wow' vandaan kwam. Liam kijkt ons met grote ogen aan. 

'Ik, eh... Ik ga plassen.' Snel draai ik me om en loop met een hoofd als een tomaat het damestoilet in. Gelukkig is er niemand, dus ik ga snel een hokje in en ga zitten op de wc.

Als ik klaar ben, was ik mijn handen en loop voorzichtig terug naar het gangetje, waar Liam ons net zag. Harry leunt tegen de muur aan en kijkt op wanneer ik naar hem toe loop.

'Liam zegt niks tegen de anderen. Simon komt er niet achter', zegt hij kort. Ik knik en wil hem een knuffel geven, maar hij loopt al voor me uit, terug naar de jongens.

'Harry?' Hij zegt niks terug. 'Harry!' roep ik nu wat harder. Hij draait zich om en kijkt me boos aan. 'Wat is er?' vraag ik bezorgd.

'Volgens Liam werkt dit niet. Jij en ik. Een fan en een beroemdheid, dat kan gewoon niet. Ik zei dat ik van je hou, maar Liam zei dat het waarschijnlijk niet al te lang duurt. Misschien is het ook zo. Je houdt van me als  Harry van One Direction. Niet als Harry Styles, de jongen die- weet ik veel! Die bestaat amper!' 

'Hé, ik hou wel van je. Van elke versie. Niet alleen als een beroemdheid, ik hou van je als een persoon. Ik hou van je zoals mama van papa houdt, zoals Niall van eten houdt en zoals May van Matt houdt. Snap dat dan! Ik hou van jou! Niet alleen van Harry van 1D. Ik hou van Harry Edward Styles. Ik weet zeker dat als jij nooit met de X-Factor mee had gedaan, ik je ergens tegen was gekomen en dat ik van je zou houden zoals ik nu van je hou.' Ik merk dat ik een beetje buiten adem ben. Ik kijk Harry doordringend aan. Waarom snapt hij het niet?

Harry bijt op zijn lip en loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen. 'Echt?' fluistert hij. 'Echt.' Ik hou hem stevig vast en druk mijn lippen tegen zijn wang. Dan kijk ik hem aan en zie dat er een traan over zijn wang loopt.

'Ik hou ook van jou. Sorry dat ik zo deed. Het is niet jou schuld. En Liam heeft gelijk. Als ik met iedere andere fan wat zou beginnen, zou het zo weer eindigen. Want ik hoor bij jou. Ik hou van jou. En ik denk dat het komt omdat je toch een vriendin van ons bent. Want hij is meestal voor het daten van fans.' Hij kust me kort en kijkt me aan.

Ik glimlach en veeg de eenzame traan op zijn wang met de mouw van mijn hoodie weg. 'Kom, we gaan we naar de jongens toe', zeg ik. Harry legt zijn hand op mijn schouder en zo lopen we terug naar de jongens. 

Liam kijkt ons met een kleine glimlach aan en geeft me een knipoog. Ik knik naar hem en glimlach. 'Wat heb jij nou gedaan?' vraagt Zayn opeens aan Harry, 'Heel je ogen zijn rood!' Ik voel dat zijn hand op mijn schouder zich aanspant.

'Hij heeft net de hele tijd lopen niezen', zeg ik snel, 'Hij is denk ik allergisch voor me!' Louis rolt met zijn ogen en geeft Harry z'n tas terug. Zayn geeft me mijn tas, die hij waarschijnlijk van Liam vast moest houden.