Chapter 110.2

1K 36 9
                                    

donderdag 22 oktober 2015 

Het is bijna 10:00 uur wanneer we in de tourbus zitten. Harry is vannacht blijven slapen en is een uur geleden weer naar huis vertrokken. Wij zijn nu onderweg naar Glasgow. Het is een rit van zes uur. 

Vandaag is de laatste keer waarop de jongens nummers voor het eerst aan de fans gaan laten horen, want morgen komt het album uit. 

Ik lig op een bed in de bus met mijn oortjes in Ashtons telefoon. Ik mocht het album van de jongens nu al luisteren.

Ik heb wel echt privileges; ik heb het album van One Direction ook al gehoord. En de EP die vandaag is uitgekomen, heb ik ook al gehoord. Home is echt het beste nummer ooit. Harry's vocals zijn echt niet normaal goed. 

Ik heb mijn ogen gesloten en luister naar alle geweldige nummers van Sounds Good Feels Good. 'Broken Home is mijn fave!' roep ik, wanneer ik het album voor de derde keer aan zet. 

Wanneer ik de laatste nummers van het album af heb geluisterd, sta ik op van het bed en loop ik voorzichtig naar de jongens en ga bij ze op de bank zitten. 

'Hier, dank je', zeg ik, terwijl ik Ashton zijn telefoon terug geef. 'Thanks, geen probleem', glimlacht hij.

'Het is echt een heel goed album!' zeg ik. 'Thanks', glimlacht Michael, 'We vinden 'm zelf ook beter dan het vorige album.' 'Ik vind ze beide even goed', zeg ik. 

'Zullen we een film aan zetten?' stelt Calum voor. 'Ja, goed idee', zegt Ashton en binnen een paar minuten kijken we een of andere actiefilm. 

Michael en Luke zijn aan het kloten met de popcorn en proberen het bij elkaar in hun mond te gooien. 'Lukt het?' vraag ik lachend, wanneer Luke van de bank af rolt. 'Ja, ik heb 'm gevangen', zegt Luke. 'Serieus?' vraagt Michael verbaasd. 'Jup.' 

Wanneer we rond 17:00 uur aankomen bij de concertzaal van vanavond, hebben we de film afgekeken, wat gitaar gespeeld en onzin gezongen en ik heb een beetje met Samuel en Harry geappt. 

Samuel, Gianna en Luna zijn al twee uur bij het concertgebouw. We rijden de artiestenparkeerplaats op en stappen de kou in. Ashton pakt mijn hand wanneer we ons naar binnen haasten. 

'Is Lee er al?' vraagt Calum aan iemand. De man knikt en brengt ons naar onze kleedkamer. Lee zit inderdaad al in de kleedkamer. Ze heeft haar haar opgestoken en zodra we binnen komen, zucht ze. 'Ik had jullie hier een uur geleden al verwacht.' 'Sorry, we hadden honger, dus hebben we een stop gemaakt, vanmiddag.'

'We gaan nu wel gelijk beginnen. Ik heb voor iedereen wat eten besteld. Als je het niet lust, heb je pech. Kom, Olivia. Hier is je outfit voor vanavond.' 

Ik pak de jurk en schoenen aan en kleed me snel om. 

 

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Sweet Creature✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu