Sweet Creature✓

Chapter 135.2

zaterdag 23 januari 2016

Zodra ik in de auto zit, bel ik Harry. Ik rij de parkeerplaats af en wanneer Harry's stem door de speakers van de auto klinkt, begin ik te huilen. 'Olivia? Wat is er?' vraagt hij bezorgd.

'Harry, het spijt me zo erg... Ik had jou moeten geloven... Ik- Ik kan mezelf hier nooit voor vergeven. Oh, Harry ik-' 'Liv, zit je in auto? Doe alsjeblieft voorzichtig.' 'Ik kom eraan', fluister ik, 'Ik ben er binnen vijf minuten. Ik hou van je, Harry. Ik hou van je.' 

'Ik ook van jou, Liv. Rij alsjeblieft voorzichtig.' 'Ja, doe ik.' Ik hang op en druk het gas wat verder in. Het is net 00:00 uur geweest en het is gelukkig rustig op de weg. 

Wanneer ik - na wat lijkt een uur - bij het appartement aankom, ren ik de trap op naar boven en open ik de deur. Ik ren de woonkamer in, waar Harry in alleen een joggingsbroek midden in de kamer loopt te ijsberen.

Ik ren tegen hem aan en sla mijn armen om hem heen. 'Sorry. Sorry', fluister ik, 'Sorry...' Ik adem zijn geur in en verberg mijn gezicht in zijn nek, terwijl ik voel hoe hij zijn armen ook om mij heen slaat. 

Harry zegt niks en drukt enkel zijn lippen op mijn hoofd. Tranen ontstaan in mijn ogen en ik realiseer me nu pas hoe erg ik hem gemist heb. Alles van hem.

Van het gevoel van zijn warme huid en zachte handen tot de geur van zijn haar. Zijn sterke armen om mijn lichaam.

Na een tijdje laat ik Harry langzaam los en ik kijk hem aan. 'Ik had je moeten geloven. Ik had niet-' Hij drukt zijn lippen tegen die van mij en een warm gevoel verspreid mijn lichaam.

Hij heeft zich niet geschoren, afgelopen paar dagen en zijn baard schuurt langs mijn kin, maar het maakt me even helemaal niks uit. Ik ben met hem. Zijn lippen tegen die van mij. En even voelt het alsof alles weer goed is. Alles komt goed.

Samen komen we doorheen.

Zijn handen rusten op mijn rug en mijn handen liggen tegen zijn borst. 'I missed you', fluistert hij, wanneer hij mijn lippen los laat.

Hij pakt mijn hand en laat me naast hem op de bank zitten. 

'Harry... Luna... Ze zei dat jij haar kuste, in plaats van andersom. Gianna is erachter gekomen van Luna verliefd op me is en dacht dat als wij niks meer hadden... Ze dacht dat als wij ruzie hadden, ik naar haar zou komen. En dat is nog gebeurd ook. 

'Ze dacht dat ik voor haar zou vallen! That's so messed up... Ik kan mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik haar geloofde, in plaats van jou. Ik ben zo boos. Zo ongelooflijk boos. En Sam heeft haar geholpen, Harry. Ik vertrouwde ze allebei. We waren zo close. En dan doen ze dit...' 

'Hier komen ze niet zomaar mee weg', zegt Harry rustig, 'Echt niet.' 'Als je verliefd bent, doe je dit toch niet?' 'Nee. Als ze echt verliefd op je was, wilde ze dat jij gelukkig was. Al was het met iemand anders.' 'Ik zei precies hetzelfde', grinnik ik.

'Maar eh... Hoe gaat het met ons kindje? Mag ik kijken?' vraagt Harry met een kleine glimlach. Ik knik en til mijn trui een stukje op.

'Er valt niet veel te zien', zeg ik. 'Maakt niet uit.' Hij drukt zijn lippen op mijn buik en ik voel dat hij glimlacht.

Wanneer Harry weer omhoog komt, kijkt hij me aan. 'En hoe gaat het met jou? Je bent afgevallen, babe. Dat is niet de bedoeling wanneer je zwanger bent...' 'I know. Zayn en Liam liepen ook al de hele tijd te zeuren.'

'Heb je jezelf laten-' 'Ja... Maar ik beloof dat ik ermee ga stoppen. Echt, Haz.' Harry glimlacht en drukt zijn lippen weer tegen die van mij. 'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou.'

'Het is laat. Zullen we naar boven gaan? Je hebt rust nodig. Je ziet er zo moe uit...' 'Ik moet Liam bellen, hij denkt dat ik nog bij Gianna ben. Met zijn auto. Ik kom daarna.' 'Ik ga vast naar boven, oké?' Ik knik en pak mijn telefoon.

'Liv, gaat alles goed?' vraagt Liam zodra hij opneemt. 'Ik leg het jou en de anderen morgen uit, Liam. Maar het is weer goed tussen mij en Harry.' 'Thank. Goodness.' Ik grinnik, 'We gaan naar bed. Slaap lekker, Li.' 'Welterusten, Liv.' 

Ik hang op en ren naar boven. Harry ligt op het bed en ik spring half bovenop hem. Hij slaat zijn armen gelijk om me heen en drukt kusjes over mijn hele gezicht. 

Ik druk snel mijn lippen tegen die van hem en sla de dekens over ons heen. Ik kruip zo dicht mogelijk tegen hem aan. 'Het spijt me echt', fluister ik. 

'Ik weet het. En ik heb je vergeven, oké? I can't blame you. Als, weet ik veel, Niall mij vertelde dat jij hem gezoend had, had ik hem waarschijnlijk ook geloofd. Zeker als hij me jankend opbelde.'

Ik knik en trap mijn sokken uit. Hij drukt een kus tegen mijn slaap. 'Slaap lekker, baby.' 'Slaap lekker, Hazza.'

Ik sluit mijn ogen, maar ik ben te opgelucht dat ik Harry terug heb, om in slaap te vallen. En ik ben te boos op Luna en Samuel.

Na bijna een half uur, fluistert Harry, 'Slaap je al?' 

'Nee. Jij?' 'Nee', grinnikt hij. Ik kijk hem aan en druk een kus tegen zijn lippen. Hij kust me voorzichtig terug en rolt me op mijn rug, waarna hij boven me komt liggen. 

Zijn lippen drukken verlangend tegen die van mij, terwijl zijn handen langzaam door mijn haar gaan. Mijn nagels krassen over zijn rug en ik houd hem zo dicht mogelijk tegen me aan.

Hij laat zijn handen uit mijn haar glijden en trekt de trui van mijn pyjama over mijn hoofd uit. Gelijk daarna belanden zijn lippen weer op de van mij. Ik leg mijn hand in zijn nek en ga met mijn andere hand door zijn geklitte krullen. 

'Ik hou van je', zeg ik zacht. 'Ik ook van jou. Zo veel.'