Sweet Creature✓

Chapter 141.2

Hij pakt mijn hand weer vast en samen lopen we naar het gebouw. 'Hier, ga maar zitten. ik ben zo terug.' 

Ik doe wat hij zegt en plof neer op een van de banken. Ik pak mijn telefoon en scroll wat door Twitter. 'Love?' Ik kijk op en Harry kijkt me aan.

'Nee!' lach ik, 'Ik kan niet schaatsen!' 'Ik ook niet, kom.' Hij steekt zijn hand naar me uit, die ik aanpak. Ik ga achter hem aan en we komen in een grote indoor schaatsbaan aan. 

We gaan zitten op een bankje en Harry gaat op zijn hurken zitten en trekt de veters van mijn schoenen los. 'Ik kan het zelf wel, Harry...' 'Ik doe het.'

Ik glimlach en kijk naar hem terwijl hij mijn schoen uit trekt. Daarna maakt hij de andere ook los en trekt hij die ook uit. Hij pakt mijn enkel en zet mijn voet op zijn knie, terwijl hij de schaats pakt. 

Hij schuift 'm om mijn voet en trekt de veters strak aan. Wanneer de andere schaats ook aan is, gaat hij naast me zitten en trekt hij zelf ook snel zijn schaatsen aan. 

We staan allebei onhandig op en hij pakt mijn handen vast. 'Lukt het zo?' 'Ja', zeg ik, terwijl ik zijn handen zo stevig mogelijk vast houd. 

Voorzichtig gaan we naar het ijs toe en gaan we erop staan. 'De baby is nog maar de grootte van een sesamzaadje', zegt Harry zacht, terwijl hij zijn armen om me heen slaat. Zijn lip raakt zacht mijn oor. Ik knik. 

'Zo klein..' mompel ik. 'Het hartje begint ongeveer nu te kloppen', fluister ik, 'Dat gebeurt bij zes weken. En ik moet weer naar de wc...' Ik ben vlak voordat we vertrokken zijn ook al geweest. Ik word er helemaal gek van. Afgelopen dagen moet ik om de twee uur plassen. Soms nog eerder.

'Kom, dan ga je ook. Je gaat het niet inhouden.' We gaan weer van het ijs af en lopen wankelend op de schaatsen naar de toiletten. We lopen langs een hotdog kraampje en de geur ervan zorgt ervoor dat ik misselijk word en ik loop snel door.

'Ik ben blij dat ik nog geen last heb van ochtendmisselijkheid..' mompel ik en Harry grinnikt, 'Ik hoop dat je het helemaal niet krijgt.' 'Ik ook..'

Ik ga het hokje in, doe mijn ding en kom dan weer naar buiten. Ik was snel mijn handen en pak Harry's arm dan weer vast.

Wanneer we na een paar uur weer in de auto stappen, vraagt Harry of ik zin heb om ergens te gaan eten of dat ik liever naar huis ga. 'Je hebt al gereserveerd, haven't you?' vraag ik, terwijl ik mijn gordel vast maak. 

'Ja, eigenlijk wel.. Maar als je moet bent of geen zin hebt, dan-' 'Harry, we gaan naar dat restaurant', glimlach ik. 'Oké.' 'I adore you.'

Ik kijk naar hem en zie hem verlegen glimlachen, maar uiteindelijk breekt er een brede lach door op zijn gezicht en er ontstaat automatisch ook een glimlach op mijn gezicht.

'I adore you too baby', zegt hij zacht, waarna hij de auto start en naar het restaurant rijdt. We worden naar een tafeltje geleid, waar we tegenover elkaar gaan zitten.

Er staat een roos midden op de tafel en er branden kaarsjes. Het is een Italiaans restaurant en ik heb wel zin in een pizza. Het gaat gelukkig weer wat beter met mijn eetpatroon. Ik eet nog wel minder dan eerst ,maar Harry en de andere jongens helpen me echt.

'Ik ga naar de wc..Bestel jij voor mij een pizza salami? En Fanta.' Hij knikt en fluistert, 'Ik ben trots op je.' En ik weet dat hij het meent. 

De blik in zijn ogen, de manier waarop hij het zegt. Het is zo echt.

Ik loop naar de toiletten en wanneer ik terug kom, loopt een serveerster net weg van onze tafel. Ik ga tegenover Harry zitten en hij legt zijn hand op die van mij op de tafel.

'Olivia.. Ik wil het ergens met je over hebben.'

Oh shit.

Wat heb ik gedaan? Heeft hij wat gedaan? Wat als hij de baby toch niet wil? Wat als-

'Ik denk dat we voordat je gaat bevallen een huis voor ons samen moeten kopen. Een plek waar we ons...ons sesamzaadje kunnen laten rondrennen.', lacht hij, 'Ergens waar we hem kunnen opvoeden. Waar we alle drie gelukkig zijn. En ik hou van ons appartement, maar het is met Louis en-' 'Ja', zeg ik, 'Ja!'

'Echt?' 'Ja.' 'Ik weet dat we nog geen half jaar samen zijn, maar-' 'Harry, ja. Ik hou van je en ben niet van plan je ooit nog te verlaten.' 'Ik jou ook niet.' 'Nou, dan spreken we dat af', grinnik ik, 'Ik hou van je.'

'Ik hou meer van jou. En trouwens, we hebben besloten om de shows in augustus, september en oktober te verplaatsen. Ik wil dat je tot rust kan komen thuis. Samen. En ik wil dat we de eerste maand met hem samen thuis kunnen doorbrengen.'

'Met hem?' 'Het is een jongen. I can feel it.' Ik knik, 'Ik denk het ook. Liam denkt dat het een meisje is, though... En je hoeft de shows niet te verplaatsen, niet voor-' 'Dat is al gebeurd, love. En niemand vindt het erg, oké?' 'Oké.' 

~~~
Ik ga vanaf vandaag iedere dag een hoofdstuk plaatsen totdat het boek is afgelopen :)