Sweet Creature✓

Chapter 75.

'Ik zal gewoon naar binnen lopen en op Louis' schoot gaan zitten', zegt Harry, 'Kun je ook zeggen dat wij zo weer terugkomen.' 'Komt goed', glimlacht ze, waarna ze de keuken verlaat.

'Denk je dat je vader me echt oké vindt?' vraagt Harry voorzichtig. Ik knik. 'Ik denk het wel. Hij is altijd slecht geweest in liegen.' Ik schud lachend mijn hoofd.

'Waar denk je aan?' vraagt hij. 'Toen jullie met de Take Me Home tour in Londen kwamen, bleef ik maar zeuren om kaartjes. Het was de bedoeling dat ik ze voor mijn verjaardag zou krijgen, maar twee dagen nadat de kaartjes besteld waren, wist ik het al. Ik vroeg mijn vader wat ik kreeg voor mijn verjaardag en hij gaf gewoon antwoord', lach ik. 'Echt?' vraagt Harry verbaasd. Ik knik.

'Zullen we wat te eten pakken en terug gaan naar de rest?' stelt Harry voor. Ik knik, 'Ja, goed idee.'

We snijden allebei wat worst, kaas en komkommer en doen het in verschillende schaaltjes. In de woonkamer zetten we het op de bijzettafel, zodat iedereen ervan kan eten.

'Olivia?' Ik kijk mijn vader vragend aan. 'Ik heb nog wat voor je verjaardag. Of eigenlijk je moeder en ik samen.' 'Oh?' zeg ik verbaasd, 'Wat dan?'

'Nou, ik denk dat we het beter kunnen laten zien', zegt mijn moeder met een brede glimlach. 'Nu?' vraag ik een beetje ongeduldig. Iedereen begint te lachen en Bruce en Clifford beginnen te blaffen.

Mijn ouders staan op en ik loop achter ze aan. Harry blijft op de bank zitten. 'Harry Styles', zeg ik, 'Meelopen jij.'

Harry kijkt twijfelend naar mij en dan naar zijn moeder. Anne knikt en glimlacht naar hem. Harry staat op en pakt gelijk mijn hand vast.

We nemen de lift naar beneden en wanneer we op de begane grond aankomen, gaan we naar buiten. De koele avondlucht waait langs mijn lichaam en ik krijg gelijk kippenvel.

Harry ziet het en slaat zijn arm om mijn middel en trekt me dicht tegen hem aan. Hij drukt een kus in mijn haar, terwijl we achter mijn ouders aan lopen.

Opeens staan mijn ouders stil. 'Het spijt me heel erg dat ik niet op je verjaardag kon zijn. Wilde zijn...' mompelt mijn vader, 'Maar ik hoop dat je ons cadeau toch nog leuk vindt.'

Mijn ouders doen een stap opzij en mijn mond valt open wanneer ik een zwarte scooter zie staan. 'We hadden 'm al gekocht voordat je besloot hier te gaan wonen, maar ik denk dat je ook wel in Londen kunt rondrijden', zegt mijn moeder vrolijk.

Ik laat Harry los en een naar mijn ouders toe. Ik sla mijn armen om ze heen. 'Dank jullie wel', fluister ik blij, 'Dit is geweldig!' Ik heb altijd al een scooter gewild.

Ik kan wel scooter rijden, want ik rij best vaak op de scooter van Betty, maar nu heb ik er een voor mezelf!

Ik draai me om naar Harry en kijk hem met een speelse lach aan. 'Wat?' vraagt hij met een opgetrokken wenkbrauw.

'Zullen we een ritje maken?' vraag ik. 'Heb je je rijbewijs?' 'Vertrouw je me?' 'Meestal wel...' zegt hij twijfelend. 'Kom, ik rij al bijna vijf jaar en er is nooit wat gebeurd.'

'Ik zal doen wat ze zegt', zegt mijn vader, 'Het is geweldig om bij haar achterop te zitten.' Mijn moeder knikt instemmend.

Mijn moeder geeft ons allebei een helm, die op het zadel lagen. Ik ga zitten en start de scooter. Harry komt voorzichtig achterop zitten.

Hij klemt zich gespannen aan me vast. Zijn armen houdt hij strak om mijn middel en zijn kin legt hij op mijn schouder. Ik wil wegrijden, maar mijn moeder roept: 'Wacht!'

Harry en ik kijken haar aan en op dat moment maakt ze een foto. 'Mam!' zeg ik lachend. Ik hoor Harry ook lachen.

'Hou je vast!' roep ik, waarna ik gas geef. Harry pakt me snel vast en we rijden snel. 'Waar zullen we heen rijden?' vraag ik.

'Hier naar rechts', zegt Harry, wanneer we bij een kruispunt aankomen. Ik doe wat hij zegt en geniet van de wind die hard in mijn gezicht blaast en Harry's warme lichaam tegen mijn rug.

'WOEHOEEE!' roep ik, wanneer ik bijna 80 kilometer per uur rij. Harry laat me langzaam los en gooit zijn armen in de lucht. Na een half uur stappen we vlak voor het ons huis van de scooter af.

'Sowieso dat we een boete hebben!' zeg ik lachend. 'Maakt niet uit', lacht Harry, 'Het was geweldig! En je kan echt goed rijden, ook al rij je twee keer de snelheid die je mag rijden...'

Ik geef Harry een stomp tegen zijn schouder. Harry doet een paar stappen opzij, maar komt dan opeens op me af gerend.

Hij tilt me op en rent met mij in zijn armen het appartementencomplex binnen. Ik gil en probeer me lachend uit zijn armen te wurmen, maar hij houdt me stevig vast.

Na een tijdje zet hij me eindelijk neer en drukt hij zijn zachte lippen tegen mijn mond. Ik kus hem terug en sla mijn armen om zijn nek.

Hijgend laat Harry me los. 'Buiten adem?' vraag ik lachend. 'Beetje... Het is zwaar om met iemand in je armen rond te rennen...' 'Ja, joh?' vraag ik sarcastisch. 'Nee, lijkt maar zo.' En zijn lippen zitten weer op die van mij.

'Ik hou van je, babe', zeg ik zacht. 'I love you, too, honey.' Onze voorhoofden rusten tegen elkaar aan en ik kijk in zijn perfecte groene ogen. Hij kijkt ook in mijn ogen en glimlacht. 'I hope I never lose you, hope it never ends...' zingt hij zacht.

'You will never loose me, Haz.' 'We zijn overmorgen een maand samen.' 'Ik weet het. Het is eigenlijk nog best wel kort... Het voelt alsof we al jaren bij elkaar zijn, maar aan de andere kant lijkt het wel alsof je me gisteren voor het eerst kuste...'

'Waar waren jullie?' hoor ik opeens. Ik kijk op Gemma kijkt ons aan. 'Waar lijkt het op?' vraagt Harry geïrriteerd.

'Nou, sorry hoor. Mama wil trouwens naar huis, ze is moe. Maar ze zit te wachten totdat jullie weer terugkomen.' 'Oh', zegt Harry, ' We komen er zo aan.'

'Kom nu maar. Maak dat vanavond in bed maar af, of zo.' 'Wat ben je opeens chagrijnig!' 'Ik ben ook moe. Kom nou!' Gemma kijkt Harry boos aan.

Harry rolt zijn ogen en pakt mijn hand. 'Sorry, als ze moe is, wordt ze soms echt heel chagrijnig. Kan niemand wat aan doen.' Ik knik grinnikend.

We gaan weer met de lift naar boven toe. We lopen naar ons appartement en gaan naar binnen.

Als iedereen na ongeveer een kwartier vertrokken is, leun ik in de keuken tegen het aanrecht aan. Louis staat naast me een aait Bruce. Eleanor is al naar hun slaapkamer gegaan.

'Ik moet de doggies even uit gaan laten', zegt Louis, 'Loop je mee?' 'Ja, leuk. Harry staat nog wel even onder de douche, denk ik.'

Ik pak mijn telefoon van de eettafel en pak mijn jas. Louis pakt ook zijn jas en zet een pet op zijn hoofd. Dan lopen we samen met Bruce en Clifford naar buiten toe.

Louis steekt een sigaret op en brengt 'm naar zijn lippen. Ik heb de lijn van Bruce vast en Louis heeft Clifford vast.

'Het gaat goed met jou en Harry, hè?' vraagt Louis. Ik knik glimlachend. 'Ik ben blij voor jullie. Voor jullie allebei.' 'Dank je, Lou. Hoe gaat het tussen jou en Eleanor? Je praat niet echt vaak over haar of zo...'

'I don't know... We spreken en zien elkaar niet zo veel. De laatste tijd wel wat meer, gelukkig.' 'Mis je haar?' 'Soms. Ik ben blij dat het donker is en dat er bijna niemand buiten is, nu. Anders hadden we nooit zo rustig buiten kunnen lopen.' 'Lou, je verandert van onderwerp.'

Louis zucht en schudt zijn hoofd. Hij brengt de sigaret weer naar zijn lippen toe. 'Als het er niet over wil hebben, hoeft het niet. Maar als je ergens mee zit, weet je me te vinden. Oké?' Louis knikt.

We gaan weer naar binnen. Ik ga gelijk naar de slaapkamer. Harry zit met een handdoek om zijn middel op ons bed. Hij typt op zijn telefoon. 'Hey.' 'Hey.'

Ik ga naar de badkamer en stap snel onder de douche. Wanneer ik weer in de slaapkamer kom, ligt Harry al te slapen. Ik kruip naast hem in bed en ga dicht tegen hem aan liggen. Ik val ook al snel in slaap.