Sweet Creature✓

Chapter 68.

Ik trek aan zijn shirt en hij trekt die ook uit. Hij geeft kusjes in mijn nek en ik verstrengel mijn vingers in zijn haar, dat echt lang begint te worden...

Ik probeer net zijn riem los te krijgen, wanneer de deur open vliegt. 'Jongens, ooh... Laat maar.' Liam draai zich snel om en doet de deur dicht. 'Fuck, zat die niet op slot?' zegt Harry met een hese stem. 

Ik haal mijn schouders op en trek snel mijn shirt weer aan. 'Nee, kom op...' zegt Harry, 'We kunnen toch nog wel...' 'Nee. Ik ga vragen wat Liam wilde zeggen.' 

Harry zucht en ik sta op van het bed. Ik loop snel de kamer uit. Ik ga naar Liams kamer en open de deur. 'Hey', zeg ik.

'Hey', zegt Liam, 'Sorry, ik wist niet dat jullie bezig waren...' 'Maakt niet uit', zeg ik, ' Wij hadden de deur niet op slot gedaan. Maar wat wilde je vragen?'

'Niks bijzonders', zegt Liam, 'Eigenlijk of dat jullie een van jullie mijn veter kan strikken, want met dit gips lukt dat niet.' 'Lukt hardlopen dan wel gewoon?' vraag ik, terwijl ik door mijn  hurken ga om zijn veter te strikken. 

Liam knikt en bedankt me wanneer ik naast hem op het bed kom zitten. 'Nou, ik ga lopen. Ga jij maar naar Harry toe, hij zal het niet leuk vinden dat jullie gestopt zijn.' 'Denk ik ook niet', zeg ik en ik sta op van het bed.

'Succes', zeg ik tegen Liam. 'Jij ook', lacht Liam en hij geeft me een knipoog. Ik zucht en geef hem een duw tegen zijn schouder. Dan ga ik onze kamer weer ik. Harry ligt op bed en kijkt naar zijn telefoon. 

'Hey', zeg ik, maar hij zegt niks terug. Ik ga naast hem liggen en kijk mee op zijn telefoon. Hij speelt Candy Crush. 'Ben je nou boos?' vraag ik. 

Hij geeft nog steeds geen antwoord en een verdrietig gevoel dringt mijn buik binnen. 'Harry...' zeg ik nog een keer, maar hij kijkt nog steeds naar zijn telefoon.

'Waarom doe je nou zo?' vraag ik en ik gooi een kussen in zijn gezicht, waarna ik van het bed stap en de kamer uit ga. Ik sla de deur met een klap dicht.

Ik ren naar beneden en ga op de bank zitten. Mijn lip trilt en ik voel tranen in mijn ogen prikken. Ik snap niet dat hij hierom zo boos doet. Ik heb toch niks verkeerd gedaan?

Ik pak mijn mobiel en bel Niall. 'Hey', zeg ik met een trillende stem. 'Olivia, wat is er?' vraagt Niall geschrokken. 

Ik begin te huilen en ben niet in staat om woorden uit te brengen. Na een paar minuten gehuild te hebben en Nialls lieve woorden aangehoord te hebben zeg ik: 'Ik snap het niet, Niall... Ik snap niet waarom hij zo boos doet...' 

Ik vertel hem wat er is gebeurd.

'Oh, wat zou ik je nu graag vast willen houden. Is Liam er niet? Of Taylor of Joe?' 'Taylor en Joe zijn naar een feestje', snik ik, 'En Liam is aan het hardlopen...' 

'Niall, wat is er? Het is midden in de nacht!' hoor ik Zayn slaperige stem. 'Olivia belt. Harry is boos om niks. Ze waren bezig, Liam kwam binnen, Olivia deed haar shirt aan en Harry is opeens boos.' 'Serieus?' Zayn klinkt verbaasd.

'Ja', zeg ik, 'Wacht, ik hoor dat Liam thuiskomt. Ik hou van jullie. Ik app morgen wel. Tot snel.' 'Wij houden ook van jou!' Ik hang op en sta op van de bank. 

Liam staat in de gang. Als hij me ziet staan, komt hij naar me toe en sluit zijn armen om me heen. Hij is nat van het zweet, maar het maakt me niet uit. Ik heb nu gewoon een knuffel nodig. 

'Kom, dan gaan we even naar de keuken', zegt Liam. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar de keuken. Hij laat me op een van de barkrukken zitten en vult een glas met water. 

Ik vertel nu aan Liam wat er gebeurd is.

'Zal ik even met Harry praten? Ik denk dat hij nogal moe is. Hij kan een jetlag aan het begin nog best goed verbergen, maar na een tijdje kan hij behoorlijk chagrijnig worden.' Liam kijkt me vragend aan.

Ik knik. 'Ja, dank je wel, Liam.' Hij glimlacht en verlaat de keuken. Ik staar voor me uit, terwijl ik een mandarijn pak en die af pel. Ik eet 'm langzaam op. 

Ik heb eigenlijk niet echt last van de jetlag gehad. Ik ben wel een beetje moe, maar het is niet dat ik de halve nacht wakker lig of zo. Misschien ligt Harry wel uren wakker. Dan snap ik wel dat hij opeens zo chagrijnig doet. Ik vind het gewoon niet leuk.

Ik hoor dat de deur opengaat en ik kijk op. Harry heeft mijn bril weer op en kijkt me met een kleine glimlach aan. 'Het spijt me, baby. Ik ben gewoon ontzettend moe en ik weet niet wat ik deed. Het spijt me zo erg. Ik hou van je. Zo veel, het spijt me. Oh, God, je hebt gehuild. Kom hier.' 

Hij trekt me stevig tegen zich aan en blijf steeds zeggen dat het hem spijt en dat hij van me houdt. 'Ik hou ook van jou, babe', zeg ik en ik druk een kus op zijn zachte liggen, 'Zo ontzettend veel.' 'Je zei weer babe.' 'I know, babe. I love you.' 'I love you more, honey.' 

Merry christmas guys!!!! Love you! x