zondag 1 september 2015
Samen lopen Harry en ik door het park. Harry's hand zit in mijn kontzak en mijn arm rust op zijn onderrug.
Ik kijk naar de lucht. De zon begint onder te gaan, waardoor alles een roze gloed heeft.
'Mooi uitzicht, hè?' zucht ik. 'Ja, zeker...' mompelt Harry. Ik kijk naar hem op en zie dat hij naar mij kijkt, in plaats van naar de lucht. Ik rol met mijn ogen en rust mijn hoofd tegen zijn schouder aan.
'Zullen we hier gaan zitten?' vraag ik, wanneer we bij een bankje komen. Harry knikt en we gaan zitten.
Harry slaat zijn arm om me heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. 'You look so pretty in this light', fluistert Harry in mijn oor. Kippenvel verspreid zich in mijn nek en op mijn armen.
'So do you', glimlach ik en een zucht verlaat mijn lippen.
Een oud stelletje loopt voorbij. Ze houden elkaar handen stevig vast en lopen dicht naast elkaar. De man zegt wat het de vrouw lacht vrolijk. Ze gaan even stil staan en de man drukt een kus op de wang van de vrouw.
'Dat wil ik later met jou', zegt Harry. 'Ik ook met jou', zeg ik dromerig, 'Ik hou van je.' Het stelletje loopt weer verder en Harry zucht. Hij haalt diep adem en gaat wat rechter op zitten.
'When I see your face', zingt hij opeens, 'There's not a thing that I would change, cause you're amazing... Just the way you are. And when you smile, the world stops and stares for a while, cause girl you're amazing... Just the way you are.'
Ik kijk hem met grote ogen aan. Zijn stem was letterlijk nog beter dan normaal! Hij zakt weer een beetje onderuit op het bankje en staart voor zich uit. Zijn wangen zijn een beetje rood geworden, wat echt te schattig voor woorden is.
'I have loved you since we were eighteen... Long before we both thought the same thing, to be loved, to be in love. All I can do is say that these arms were made for holding you, I wanna love like you made me feel', zing ik nu zacht.
'Stop', zegt Harry, 'Anders ga ik janken.' Een glimlach ontstaat op mijn gezicht en ik ga op zijn schoot zitten met mijn gezicht richting dat van hem.
'I love you', zeg ik fluisterend. Dan drukt Harry zijn lippen tegen die van mij. Hij laat me even los, spuugt zijn kauwgum uit in de prullenbak naast ons en kust me weer.
Ik voel zijn sterke handen rond mijn middel en ik sla mijn armen om zijn nek. Zijn ademhaling strijkt langs mijn gezicht wanneer hij mijn lippen los laat. Hij leunt met zijn voorhoofd tegen dat van mij.
'I love you', zegt hij dan. Een schuine glimlach ontstaat op zijn gezicht en ik druk een snelle kus op zijn neus. 'Zullen we weer naar huis toe lopen?' stel ik voor, 'Het begint kouder te worden.' 'Is goed', zegt hij.
Ik sta op van zijn schoot en pak zijn hand om hem omhoog te trekken. Hij pakt opeens mijn middel vast en tilt me in bruidsstijl op, waarna hij een rondje draait. Lachend pak ik zijn nek zodat ik niet val.
Hij drukt een kus op mijn kruin en begint te lopen. 'Haz, ik kan zelf lopen', lach ik hoofdschuddend. 'Graag', zegt hij waarna hij me weer neer zet, 'Je bent niet zwaar, maar het is wel zwaar.'
'Ik snap het', giechel ik, 'Ik hou van je.' Hij pakt mijn hand weer en verstrengeld onze vingers.
Wanneer we thuis aankomen, duw ik de deur open en trap ik mijn schoenen uit. 'We zijn weer terug!' roep ik. Mijn vader roept wat onverstaanbaars terug vanuit de woonkamer.
Zodra Harry ook zijn schoenen uit heeft, gaan we naar boven toe. Harry gaat in kleermakerszit op de grond zitten en pakt mijn gitaar. 'Mag ik?' vraagt hij. 'Ja, natuurlijk', knik ik.
Hij begint langzaam te spelen en wanneer hij zacht, 'I figured it out. I figured it out from black and white', zingt, voel ik alle spieren in mijn lichaam ontspannen.
Ik ga tegenover hem zitten en pak mijn telefoon. Ik wil dit filmen, om later terug te kunnen kijken. Misschien wel om het later aan onze kinderen, kleinkinderen te laten zien...
"Seconds and hours
Maybe they had to take some time
I know how it goes
I know how it goes from wrong and right
Silence and sound
Did they ever hold each other tight
Like us? Did they ever fight
Like us?
You and I
We don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can come between
You and I
Not even the Gods above
Can separate the two of us
No, nothing can come between
You and I
Oh, you and I
I figured it out
Saw the mistakes of up and down
Meet in the middle
There's always room for common ground
I see what it's like
I see what it's like for day and night
Never together
'Cause they see things in a different light
Like us, but they never tried
Like us
You and I
We don't wanna be like them
We can make it 'til the end
Nothing can-"
Opeens stopt hij met zingen. 'I love you so much', fluistert hij zacht en een traan loopt over zijn wang. Hij stopt met het spelen van de akkoorden en legt de gitaar aan de kant.
Ik stop met filmen en kruip naar hem toe. Ik ga op de vloerbedekking liggen met mijn hoofd in zijn schoot. Ik breng mijn hand naar zijn wang en kijk in zijn perfecte ogen. 'I love you too, babe...' zeg ik zacht.
Hij drukt zijn lippen kort tegen de mijne en zucht. 'I love you more.' Ik glimlach en sla mijn armen om zijn middel.