Yetişkin İçerik.
"Sen uyuşturucu gibisin. En kalitelisisin. En kafa yapanı. En zevk vereni." dedi nefesinin arasında. "Seni daha çok içmek istiyorum. Daha daha çok. Ama her şeyinle beni öldürüyorsun. Bu yüzden benim için altın vuruş sensin, sen."
Yine yeni bir bölümle karşınızdayım; ama önce küçük bir kutlama yapmalıyız.
Altın Vuruş 200.000 okunmaya ulaştı.🥳🎉
Bu başarının en büyük kaynağı sizin destekleriniz. Bu platformda o kadar kişi tanıdım ki, sadece yaptığım şey hobimi yaşamak değil. Aynı zamanda arkadaşım, kardeşim çokça oldu burada. Esirgemediğiniz her bir destek için çok teşekkür ederim. Çünkü sizin yorumlarınız ve voteleriniz olmasa inanın kurgu bir yere kadar yazılabiliyor. Belki size sunmasaydım kendi çapımda yazınca bu kadar uzatmayacaktım. Ama siz sevdiniz diye inanın, daha çok uzatmak geliyor içimden. Sürekli yorum ve vote desteği istememin sebebide bunlardan biri. Daha sonrada tabii hayatımda yaşadığım sıkıcı şeyleri bu uygulamaya girip sizin yorumlarını okuyunca unutabiliyorum. 2014 yılından beri bu platformdayım ve sanıyorum ki ailem her bir kurguda daha çok genişliyor. Çok mutluyum! Sizin sayenizde!
💙
Bugün ki bölümümüzde bir bölüm şarkımız da olacak. Severiz böyle sahnelere yakışan anlamlı şarkıları.
Bölüm şarkısı; •Mary Jane - Çiçekler Açar
İnstagram: _mavinintonuu7
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Parmağı akülü sandalyesinin düğmesine basarken bize doğru yaklaştığında ayakta durmakta güçlük çekiyordum. Yüzünde bir gram bile endişe yoktu. Beni ne hale getirdiğini görmüyor muydu?
"Geçmişin hasretini bitireceğiz. Babanda bizimle olacak." Dediğinde Koca onun yanına yaklaştı. Önünde diz çöktükten sonra dudaklarından öptüğünde boğazıma büyük bir yumru oturmuştu. Sağa sola bakıp kafamın bir şeylere basmasını bekliyordum. İlk defa kendimi salak gibi hissediyordum. Gözlerim yeniden annemle buluşurken sert görünmeye çalıştığını fark etmiştim.
Benim gazabımdan korunmak için dik duruyordu.
Ama içimdeki ateşten habersizdi. Ben bile bunu düşünürken öfkemin büyüklüğünü hazmedemiyordum. Oda da kimse konuşmuyordu; fakat beynimde konuşan çok insan vardı. İç sesim hepsini itekledikten sonra kendi konuşmuştu.
'İhanete uğradın, Zümra.'
Kafamı ağır ağır sallarken ruhsuzca anneme baktım. "Evet." Dedim iç sesime cevap vererek. Annem, dudaklarını birbirine bastırmıştı. "İhanete uğradım." Yüzündeki sert ifade kurduğum cümleyle kaybolurken kafasını salladı.
"Böyle deme." Dedi. "Konuşalım."
Sanki hiçbir şey olmamış gibi konuşmaktan bahsediyordu. Sanki daha dün konuşuyormuş gibi benimle konuşmak istiyordu.
