Yetişkin İçerik.
"Sen uyuşturucu gibisin. En kalitelisisin. En kafa yapanı. En zevk vereni." dedi nefesinin arasında. "Seni daha çok içmek istiyorum. Daha daha çok. Ama her şeyinle beni öldürüyorsun. Bu yüzden benim için altın vuruş sensin, sen."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Anneni seviyorsan alkışla!" Ellerini güçlü bir şekilde birbirine vurdu arka koltukta Dide. "Babanı seviyorsan alkışla!" Bir kez daha alkışladığında Karan'ın keyifi ikiye katlanmıştı.
"Anneni babanı!" Bende kızıma eşlik ederken gülmeye devam ederek kaşlarını kaldırdı. Bir yandan dikkatini yola verip bir yandan da bize bakmak istiyordu. "Babanı anneni, seviyorsan hep alkışla!" Dide'yle aynı anda alkışladığımızda arabanın içi kahkahayla doldu.
"Nasıldı baba şarkımız? Beğendin mi?"
"Çok beğendim; ama banada öğretmeniz gerekiyor. Öğrenince sizinle birlikte söyleyebilirim böylece." Dide'nin yüzündeki gülümseme eksilmedi. Mutlu bakışları bana döndüğünde dudaklarımı büküp güldüm. Daha sonra önüme dönüp arkama yaslandım. Gülüşüm anında solarken önümüzdeki yolu seyrettim. Gül'ün söylediği şeyler kafamda dönüp duruyordu. Bir dahaki seansta kızımın büyük bir değişim göstermesini çok istiyordum. Bunun içinde çabalayacaktım. Çabalayacaktık.
"Babacığım, sence ne yemek yesek? Hamburger mi? Pizza mi?" diye sorduğunda Dide, Karan dikiz aynasından ona baktı.
"Ne yemek istiyorsan onu yiyebiliriz, güzelim."
"Sorunda o ya işte! Çok kararsızım. İkisinden de yemek istiyorum sanki." Karan, Dide'nin cevabıyla yarım ağız güldükten sonra, "Benim bir fikrim var." dedi. "Bence biz önce hamburger yemeye gidelim. Lunaparktan sonrada eve gelince pizza söyleriz olur mu?" Dide yine mutlulukla ellerini birbirine çarptığında kollarımı göğsümün üzerinde doladım.
"Aslında..." dedim bir yanımda meraktayken. "Pizza konusunda usta olabileceğini düşünmüştüm ben." dediğimde göz ucuyla bana baktı.
"Diyorsun ki sen şimdi; makarnana hastayım, pizzana da hasta olacağım kesin." Gözlerimi devirerek ofladım.
"Sana bir şey diyende kabahat zaten. Hep bir ego, hep bir kendine pay çıkarma."
"Ne ama? Dide, kızım... Annen sencede öyle demek istemedi mi?"
Kahkaha atarak, "Bencede öyle demek istedi." dedi Dide. Kaşlarım hayretle kalkarken emniyet kemerinin izin verdiği kadar ona döndüm.
"Anneni hemen sattın bakıyorum, ne iş?" diyerek göz kırptım.
"Olur mu hiç öyle anneciğim? Ben kim haklıysa ona hak veriyorum bir kere."
