Yetişkin İçerik.
"Sen uyuşturucu gibisin. En kalitelisisin. En kafa yapanı. En zevk vereni." dedi nefesinin arasında. "Seni daha çok içmek istiyorum. Daha daha çok. Ama her şeyinle beni öldürüyorsun. Bu yüzden benim için altın vuruş sensin, sen."
Diğer bölüm haftaya SALI günü 29 Haziran'da gelecek.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Başımı ovalayarak Ahsen'in bir şey anlatmasını beklemeye çalışıyordum. Dide, her şeyden habersiz bir köşede oyun oynarken Karan merdivenlerden inip yanıma oturduğunda, Ahsen benden bakışlarını çekti. Karan'a baktığında, "Sende mi buradaydın?" diye sordu. Karan, sadece kafasını sallamakla yetindiğinde, "Ahsen." dedim sert bir sesle. "Artık anlatacak mısın neler olduğunu? Ne diye böyle bir karar aldın?"
Oturduğu koltukta hareketlendikten sonra elini karnına koyup yavaş yavaş okşamaya başladı. Annem, akülü sandalyesini çalıştırarak yanımıza vardığında, "Ahsenciğim." dedi. "Hoş gelmişsin."
"Hoş buldum Leyla Teyze." dediğinde artık oflamıştım.
"Yahu artık anlat şunu, anlat." dediğimde derin bir nefes aldı. Bakışlarını benden çekerek yeri incelemeye başladığında, "Olmuyor gibi." dedi.
"Gibi?"
"Yaşadığımız bu hayatta olmuyor işte."
Ahsen'e şaşkınca bakıyordum. Onların dört dörtlük kavgasız geçen bir hayatları olduğunu çok iyi biliyordum. Şimdi olmadığını söylemesine inanamıyordum.
"Dün akşam..." derken iç çekti. Kafasını kaldırarak yüzüme baktı. "Dün akşamdan sonra düşündüm zaten bunu. Benim bir çocuğum olacak Zümra. Gelipte onu böyle bir hayata sokmak istemiyorum." diyerek kafasını iki yana salladı. "Dide, gibi bir hayatı olsun istemiyorum. Bir tehlike gördüğümüz zaman çocuğumu başkalarına emanet edip gözüm arkada kalsın istemiyorum." dediğinde dudaklarımı birbirine bastırdım. "Kim bilir dün gibi kaç defa öyle günümüz olacak. Bile bile nasıl razı olayım böyle bir şeye?"
Annem, meraklansa bile sormamıştı hiçbir şey. Sadece bizim konuşmalarımızı takip ediyordu.
"Sen bu hayata kendi isteğinle girdin, Ahsen." diyerek ilk defa konuştuğunda Karan, Ahsen şaşkınca Karan'a baktı.
"Kendi isteğimle mi? Böyle bir hayatı ben istemedim."
"Tam da böyle bir hayat istedin." dedi üstüne basa basa. "Sevgili olmadan önce bile biliyordun İlker'in kimlerin yanında olduğunu. Bile bile sevgili oldun, bile bile evlendin. Şimdi neden yeni öğrenmiş gibi anlatıyorsun, anlamıyorum." dedi gözlerini kısarak.
"Çünkü artık çocuğum var. Kendi canımdan bile önemli bir parça. Ben nasıl ona zarar gelsin isterim?" diyerek kafasını iki yana salladı.
"İlker'de istemez." dediğimde koltukta geriye yaslandı. Stresle karnını okşamaya devam ediyordu. "Sen bu adamı sevmiyor musun?" diye sorduğumda, "Tabii ki de seviyorum." dedi aceleyle. "Sevmek bile az kalır, aşığım ona ben."
