Yetişkin İçerik.
"Sen uyuşturucu gibisin. En kalitelisisin. En kafa yapanı. En zevk vereni." dedi nefesinin arasında. "Seni daha çok içmek istiyorum. Daha daha çok. Ama her şeyinle beni öldürüyorsun. Bu yüzden benim için altın vuruş sensin, sen."
İnstagram: _mavinintonuu7 Ve Twitter: mavinintonuu7
Hesabımda şu an! Takipte kalın.
Veeee... Şimde de yıldızcığa basalım lütfen. Bir miktar emeğimin karşılığını almama izin verin.
Ayrıcaaa! Bugün akşam saat 21:00 gibi instagramda canlı yayın açmayı düşünüyorum. Beni oralarda yalnız bırakmayın... Gelin sohbet edelim. :) ;)
İyi okumalar.
💙
Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.
Yattığı koltukta yeniden kendine gelmişti Zümra. Koltuktan doğrularak nerede olduğunu anlamaya çalışırken İlker ve Ahsen telaşla birbirlerine baktılar.
Zümra, birazdan yanacaktı.
Zümra, ruhsuzca gözleriyle etrafı tararken yaptığı, yaşadığı şeyler bir bir aklına geldi. Geldikçe sırtına bir öncekinden daha ağır bir yük bindi. Bakışları üzerine kaydığında çamur ve kanın karışımıyla sertçe yutkundu. Parmaklarını kurumuş kana değdirirken, "Ben..." diye fısıldadı. Zaten bağırsa bile sesi gür çıkmazdı. Sabahtan beri bağırdığı için ses telleri zarar görmüştü artık. "Karan..." Ayaklarını yere indirirken yeniden gözyaşlarıyla doldu. "Annem..." Kimi düşüneceğini şaşırmıştı. Zümra, sanki yaşamıyordu. Kafası allak bullak, ne yapacağını bilemez haldeydi. Kıpkırmızı gözleriyle İlker ve Ahsen'e çevirebildiğinde bakışlarını, Ahsen'in içi acıdı. Zümra'dan gözlerini kaçırarak bakışlarını kucağına indirirken Zümra koltukta oturur vaziyete geldi. Elleriyle dizlerini sıkarken, "Ne yapacağım?" diye fısıldadı. Annesine koşmak istiyordu; ama aklı o uçurumdaydı. Aklına geldikçe canından can giderken her saniye içindeki pişmanlık büyüyordu. Dizlerini daha çok sıkarken sanki ona gitmemek için kendini sıkıyordu. "Ne yapacağım?" diyerek titreyen sesiyle kendini tekrar ettiğinde İlker boğazını temizledi. Zümra'nın henüz dikkatini çekememişti. Birazdan dudaklarından dökülecekler içini rahatlatması gerekirken onu daha çok yaralayacaktı; ama bunu ona söylemeliydi.
"Zümra..." diye başladığında cümlesine, Zümra yine bakmadı. Şimdi omuzları titriyordu. Kulakları patlayacak kadar çınlıyordu.
Sanki o deliriyordu.
"Zümra, Leyla Hanım yaşıyor."
Kulakları başka bir cümleyle dolduğunda omuzları titremeyi bıraktı. Kendisi nefes bile almadı. Başını ağır ağır kaldırdığında Ahsen'in gözünden yaşlar dökülmeye başlamıştı. Zümra'nın halini hiç iyi görmüyordu. Şimdi daha perişan gözükürken Zümra sertçe yutkundu. Canı yandı.
