Bölüm 86 | Final

27.2K 1.3K 1K
                                    

Ve o gün geldi, çattı. Final bölümü sizlerle.

Bölümü okurken iyice aşağıya kaydırmayı unutmayın.

Sakın unutmayın.

Finale yakışır şekilde neredeyse 10.000 kelimelik bölüm yazdım. Siz de aynı şekilde  final adına uçurun yorumlarınızı, patlatın votelerinizi!

Lütfen bu kadar çok emek verdiğim bölümü, bölüm sonu tek bir yorumla geçiştirmeyin.🙏🏻

İyi okumalar.

🖤

Bölüm şarkısı;
Sezen Aksu - Ben Öyle Birini Sevdim ki

'Ben öyle birini sevdim ki
Bir nevi intihardı...
Yara bere içindeydi hala
Cesarete tapardı...'

Elleri direksiyonu her çevirdiğinde yüreği burkuyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Elleri direksiyonu her çevirdiğinde yüreği burkuyordu. Sesi kulağından gitmiyordu. Küçücük yavrusuna ne yapmışlardı da bu kadar yüksek bağırıyordu, bilmiyordu.

"Geliyorum kızım." dedi akan gözyaşlarına bir yenisi daha eklenirken. "Senin yanına geliyorum." diyerek yan koltuğunda kalan silahı eline alıp kucağına bıraktı. Bu yola ne pahasına olursa olsun çıkmıştı. Biliyordu. Karan bunu yaptığı için ona çok kızacaktı; fakat yine biliyordu ki, o da kızının acı dolu çığlıklarına dayamayıp her şeyi bırakarak ona koşardı. "Başaramadık, sanırım." dedi hüzünle. "Bize mutluluk yokmuş." Dudaklarına biriken yaşları diliyle temizledi yavaşça. Elini usulca karnına yerleştirdi. Ona ne olurdu, bilmiyordu. Tek derdinin kızının yaşamak istemiş olduğu, onu talan etti. Günler öncesine kadar taptıkları bebeğini şimdi görmezden gelmeye çalışıyordu, Zümra.

Onu görmezden gelmezse, öte yanda kızı katledilecekti çünkü.

Tıpkı akan gözyaşları gibi arabanın ön camına yağmur damlaları düşmeye başlamıştı. Zümra, burnunu çekerek sileceği çalıştırıp damlaların temizlenmesini sağladı. Tıpkı Karan'ı vurduğu gün gibi yağıyordu yağmur. Büyük büyük düşüyordu damlaları.

Bugün yine birinin öleceğini hissetti, Zümra. Elleri bir anda direksiyonu tutamayacak vaziyete gelirken kontrolünü kaybetti. Araba sallanarak dengede durmaya çalışırken Zümra elini direksiyona koyup yeniden kontrolü eline aldı. Nefes nefese kalmıştı. Derdi pek ölmek değildi artık, sadece kızını kurtaramadan ölürse üzülürdü. İç sesi inatla kulağına Karan'ın adını fısıldarken suratı asıldı. Hiç ağlamıyormuş gibi ağlamaya devam ederken yeniden arabasını çalıştırıp konumun olduğu yere sürdü.

ALTIN VURUŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin