Bölüm 37

21.5K 1.3K 185
                                    

Wattpad kurgularım için İnstagram'da hesap açtım. Kesitler ve yeni kurgularla ilgili haberler paylaşacağım ara sıra. Destek için takip edebilirseniz, çok mutlu olurum.😘

İnstagram: _mavinintonuu7

Koridorda birden fazla insan vardı; ama ses yoktu

اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.

Koridorda birden fazla insan vardı; ama ses yoktu. Hepsi kaçamak gözlerle benim gözyaşlarıma bakıyordu. Dişlerimi sıkarak elimin tersiyle yüzümü sildiğimde Karan önümde diz çöktü.

"Zümra, bak ellinci kez söylüyorum. Yerden kalkıp şuraya oturur musun?" Diyerek oturakları işaret etmişti. Ona karşı yine bir tepki vermediğimde pantolonunu yukarıya çekiştirdi. Ardından koridorun ortasına, karşıma oturdu. Keyifsizce beni izliyordu. Meral, bir köşede oturup iç çekerken Ahsen'de hüzünle bana bakıyordu. İlker, güya bana destek olmak için gelmişti; fakat onunda gözleri Ahsen'deydi.

Bu şekilde kaç dakika geçmişti, bilmiyordum. Zaman kavramı bende yok olmuştu. Doktor bir odadan çıktığında telaşla ayağa kalktım. Karşısına dikildiğimde diğerleride arkama toplanmıştı.

"Annem nasıl?" Diye sordum titreyen sesimle.

"Biliyorsunuz... Kalbi durdu; ama yinede hastayı geri döndürebildik." Diyerek dudaklarını birbirine bastırdı. Söyleceklerini kafasında belirledikten sonra tekrar araladı. "Anneniz felç, hanımefendi. Beş yıldır vücudu hareket etmiyormuş. Hareket etmeyen bedende kalp krizi riski oldukça yüksek." Dedi bildiğim şeyleri söyleyerek.

"Ben bunları biliyorum! Beş yıldır bunlarla yaşadım zaten!" Diye sesimi yükselttiğimde Karan elini belime yerleştirerek, "Sakin ol, dinleyelim." Diye beni uyardı. Bir elimi sabırla alnıma götürürken doktor sırtını dikleştirdi.

"Annenizi üzen şeyler kalp krizi riskini oldukça arttırıyor. Krize sebep olacak bir neden var mıydı?" Diye sorduğunda dudaklarımı ıslatarak kafamı salladım.

"O çok iyiydi. Tam tersine son zamanlarda oldukça mutluydu." Dediğimde Meral boğazını temizledi.

"Bu sabah onu üzen bir şey oldu, doktor bey." Dediğinde bakışlarım ona döndü. Öylece suratına bakarken doktor konuşmuştu.

"Lütfen böyle şeylere dikkat edelim. Bu riski ne kadar azaltabilirsek o kadar iyi." Dedi.

"Peki ne zaman çıkar?" Diye sordu Karan.

"Birkaç gün hastayı yoğun bakımda tutacağız. Yeni bir atak hepimizin canını sıkabilir." Diyerek gülümsemeye çalıştı. "Geçmiş olsun." Dedikten sonra yanımızdan ayrıldı.

"Sadece birkaç gün Zümra. Leyla Teyze çok iyi, bak." Dediğinde Ahsen, bakışlarımı Meral'den çekmedim. Üzerine doğru iki adım attığımda Karan'ın eli belimden ayrılmıştı.

"Annemi kim bu hale getirdi?" Diye sordum sakince. Öfkemden önce son sakinliğimdi.

"Zümra Hanım... Şey-"

ALTIN VURUŞحيث تعيش القصص. اكتشف الآن