Yetişkin İçerik.
"Sen uyuşturucu gibisin. En kalitelisisin. En kafa yapanı. En zevk vereni." dedi nefesinin arasında. "Seni daha çok içmek istiyorum. Daha daha çok. Ama her şeyinle beni öldürüyorsun. Bu yüzden benim için altın vuruş sensin, sen."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gelecek bölümlerle ilgili kesitleri görmek için hesabımı takip edebilirsiniz. İnstagram: _mavinintonuu7
✨
Her geçen saniyede kalbimin ortasındaki sancı, kirpiklerinin arasına yerleştirdiği acı bakışlarla daha çok artıyordu. Gözleriyle dövüyordu kalbimi. Belki ben silah ateşlemiştim ona karşı; ama o, şu an gözlerindeki bakışla öldürüyordu beni.
Bakışlarımı kaçırıp bana sarılan kızıma, kızımıza baktım. Dide, merak ve çocuksu bir korkuyla gözlerime bakıyordu. "Anne, neden üzgünsün?" Dedi kelimeleri tam düzgün söyleyemeden.
Derin bir nefes alındı koca salonda. Kimin aldığını biliyordum. Zamanında benimde boğazıma dizilmişti bu nefesler.
"Dide..." Titreyerek söylediği ismi duyduğumuzda İkimizin de bakışları Karan'a dönmüştü. Bana değilde, kızıma baktığını gördüm.
Bana verdiği göz bebeği lakabını, kendi göz bebeğime vermiştim. Benim göz bebeğim, Karan'ın en büyük gözyaşı olacak gibiydi...
Gözünden düşen bir damla yaş ruhumun ateşinin ilk kıvılcımı oldu. Öyle bir yanıyordum ki kütlelerce su da dökülse üzerime sanki sönmeyecektim. Bakışları bana döndüğünde nefretini görmek istedim. Benden nefret etmesini sitedim.
Etmiyordu.
Hayal kırıklığı vardı, acı vardı, aşk vardı ama nefret yoktu.
Sertçe yutkunarak tekrar Dide'ye baktı. Dide, elbisemin eteğini çekiştirip, "Anne, niye herkes üzgün?" diye sordu bu kez. Sonra küçücük elinin işaret parmağıyla Karan'ı, babasını gösterdi. "Bu amca kim?"
Karan'ın çenesi titredi. Göğsü hızla inip kalkarken birkaç kez iç çekti. Dide'ye doğru adım attığı anda Dide korkup arkama saklandı. Göz ucuyla babasına da bakmaya devam ediyordu.
Karan'ın kaşları çatıldı bu kez. Bariz bir öfke yüzüne yerleşirken gözlerime baktı. "Söylesene." dedi çatallaşan sesiyle. Elleriyle kendini göstererek, "Ben kimim!" diye bağırdı.
Dide, eteğimi biraz daha sıkıp iyice saklandığında Karan ne yaptığının farkına varmıştı. Ahsen, yapılması gereken en mantıklı şeyi yaparak yanıma geldi. Dide'ye elini uzatıp, "Güzelim, hadi gel. Ben sana bebeğimin karnımdaki fotoğraflarını göstereyim olur mu?" diye sordu. Dide, tedirgin bir şekilde etrafa baktı. Herkesin suratındaki gerginlik onu da fazlasıyla etkilemişti.
