Bölüm 24

28.5K 1.6K 291
                                    

Koskoca Koca bir isim duymasıyla kendinden geçmişti; fakat gözleri bize döndüğünde toparlanmaya çalıştı

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Koskoca Koca bir isim duymasıyla kendinden geçmişti; fakat gözleri bize döndüğünde toparlanmaya çalıştı. Bu halini görmemizi istemiyor gibiydi.

"Biz seninle sonra konuşalım." Diyerek Karan'ın omuzunu sıktıktan sonra yemek masasına bakış attı. "Hadi yemekleride soğutmayalım." Derken ellerini birbirine sürttü. Masaya doğru yürüdükten sonra oturmak için sandalyesini çektiğinde tekrar bize baktı. "Hadi ama..." dediğinde herkes ayağa kalkmıştı. Yardımcı İlker'in önüne tepsi bıraktıktan sonra bana da getirdiğinde yüzümü buruşturarak onu durdurdum.

"Yemeyeceğim." Derken üzerimdeki ince battaniyeyi itekledim. Üzerimde hala aynı kıyafetler vardı. Bakışlarımı yere indirerek ayaklarımı güçlükle koltuktan aşağıya sarkıtırken yardımcı yanımdan gitmiş, yerine Karan gelmişti. Önüme eğilerek görüş açıma girerken kaşlarını çattı.

"Ne yapıyorsun?" Derken beni durdurmaya çalışıyordu.

"Evime gideceğim." Diyerek göz ucumla Koca'nın olduğu masaya baktım. "Burada kalmak istemiyorum." Diyerek hareketlendiğimde tekrar ellerini omuzuma bastırarak beni durdurdu.

"Annen seni böyle görürse kadın yatakta kalp krizi geçirir. Bunu düşünmüyor musun hiç?" Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Sen benden daha çok düşünüyorsun zaten." Diyerek tısladığımda kaşları havaya kalkmıştı. Omuzumdaki ellerini itekleyerek tekrar kalkmaya yeltendiğimde bu defa bir hamleyle beni kucağına alarak gitmemi engelledi. Elimi yumruk yaparak göğüsüne bir yumruk savurduğumda dişleriyle dilinin ucunu ısırdı saniyelik. Öfkemi umursamadan kucağıyla ilerlediğinde, "Karan?" Demişti Koca. "Sofraya oturmuyor musun?" Diye sorduğunda Karan Koca'ya bile bakmamıştı.

"Odamdayız. Biraz sonrada çıkarız." Diyerek ilerlemeye başladı. Peşimizde konuşmalara bırakarak Karan'ın odasının önüne geldiğimizde, dirseğiyle kapının kulpunu aşağıya indirdi. Daha sonra tekrar doğrulup ayağının ucuyla kapıyı geriye doğru ittirdi. Tatsızca odaya girerken peşimizden kapıyı kapatmıştı. Beni tebessümle koca yatağının üzerine yatırdıktan sonra hemen yanımdaki boş yere kalçasını sıkıştırdı. Ellerinden biriyle avucumu kavrarken dudaklarımı ıslattım yavaşça. Gözlerimi ondan çekip yanımızda duran gardolabıyla bakıştım. Beş kapağının beşinde de ayna olduğu için yüzümdeki morlukları net bir şekilde görüyordum. Ama Karan biraz daha ileriye gidip görüş açımı kapattığında tekrar ona bakmak zorunda kaldım.

"Üstünü değiştirelim." Diyerek göz ucuyla banyo kapısını işaret etti. "Ama ondan önce bir duş alalım. Bedenin rahatlar." Dediğinde ifadesizce suratına bakıyordum. Elimi avucundan çekerken yüzümü buruşturarak beni yatırdığı yerden doğruldum. Buz gibiydi yüz hatlarım.

"Manolya kim?" Diyerek lafı dolaştırmadığımda gözleri kısılmıştı.

"Koca'yla ilgili biri." Diyerek kısa kestiğinde dişlerimi hafifçe gıcırdattım.

ALTIN VURUŞWhere stories live. Discover now