ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကစစ်သည်တော်

Part 138

138 01

အခန်း (၁၃၈)

ယွင်ချဲ့မှာ ညလုံးပေါက် ဇယားကွက်ကို ကြည့်နေခဲ့ပြီး အခြားသူများက ထိုအကွက်များကို မမြင်ရပေ။ အကြီးအသေး အရွယ်အစား စုံသော အနက်ရောင် အစက်အပြောက်များမှာ အလွန် ပဟေဠိဆန်စွာပင် လိမ္မော်ရောင် အစက်များကြား ရောနှောနေသည်။ သူတို့ကို ဖုတ်ကောင်များနှင့် ဖုတ်ကောင် သားရဲများက ဝိုင်းထားကြသည်ဟု ယူဆနိုင်သည်။ မနက်ဖြန် မနက်မှ ထွက်ကြလျှင် အလွန်အန္တရာယ် များနိုင်သော်လည်း အဖွဲ့သားများ ကောင်းမွန်စွာ အနားယူနိုင်ရန်အတွက် ယွင်ချဲ့ လည်း ဆက်မပြောတော့ဘဲ နားစေလိုက်သည်။

"ငါတို့တွေ ဒီက ဘယ်လို ထွက်ကြမလဲဟ"

နောက်တစ်နေ့ မနက်တွင် ငှက်ကလေးများက သူတို့၏ အသံစာစာများဖြင့် လူအများကို နိုးထစေလိုက်သည်။ လမ်းမထက်တွင်လည်း ဖုတ်ကောင်များစွာ ပြည့်နှက်နေပြီး လိမ်ကောက် သွားလာ နေကြသည်မှာ အလွန်ရွံရှာဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ထိုဖုတ်ကောင် အရေအတွက်မှာ အမြင်နှင့် တွေ့ရုံကိုသာ ခန့်မှန်းနိုင်ပြီး ထိုထက်ပင် ပို၍ များပြားနေလိမ့်မည်။

"အင်း ... ညံနေတာပဲ..."

နိုးထကာစ ကျန်းရှန်မှာ စိတ်ကြည်လင်စေရန် အချိန် ၅ မိနစ် ပိုယူရလေ့ရှိပြီး မျက်လုံးကိုပွတ်ကာ ညည်းတွား ပြီးနောက် ပြန်လည် အိပ်ပျော်သွားသဖြင့် ကျန်းရှန် ဘေးတွင် လှဲနေသော ယဲ့ရှင်းချန်က ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရာ သူ၏နှလုံးသား အရည်ပျော် သွားရသည်။ ယဲ့ရှင်းချန်၏ နှစ်လိုဖွယ် အပြုံးကို မြင်လိုက်ရသူတို့မှာ မှင်သက် သွားကြသော်လည်း ယွင်ချဲ့နှင့် ရှင်းဖုန်းတို့က မြင်သား ကျနေသောကြောင့် သူတို့အတွက် မထူးဆန်းတော့ပေ။ ယွင်ချဲ့လည်း အိပ်ရာခင်းကို နယ်မြေထဲတွင် သိမ်းလိုက်ပြီး စားပွဲနှင့် မနက်စာတို့ကို ယူထုတ်လိုက်သည်။ ထိပ်ဦးအဖွဲ့အတွက် အစားအသောက် ချက်ပြုတ်ပေးသူ အမျိုးသမီး ၃ ဦး ရှိနေပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ယွင်ယောင်က မနက်စာ အပါအဝင် ၅ ရက်စာ ရိက္ခာကို လုံလောက်စွာ ပြင်ဆင် ပေးလိုက်သည်။

"ဝါး မင်းတို့မှာ စားကောင်း သောက်ကောင်းတွေ ရှိတာပဲ"

တစ်နေရာမှ ထွက်လာသော မော့ဝမ်းယန်မှာ ထိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်ကာ ကိတ်မုန့် တစ်လုံးကို ယူစားလိုက်သည်။ ယွင်ချဲ့၏ နယ်မြေက လတ်ဆတ်ခြင်းနှင့် ပူနွေးမှုကို ထိန်းပေး ထားသဖြင့် ထိုကိတ်မုန့်မှာ အခုချိန်ထိတိုင် ‌နွေးနေသေးသည်။ နယ်မြေထဲသို့ သိမ်းထားသည့် အရာအားလုံး စသိမ်းထားစဉ်က အတိုင်း ကောင်းမွန်လျက်ပင်။